হেড্ৰিয়ানৰ হেড্ৰিয়ানৰ পুথিভঁৰালৰ গাইড

ৰোমান এথেন্সৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ অট্টালিকাটো আছিল সম্ৰাট হেড্ৰিয়ানে নিৰ্মাণ কৰা হেড্ৰিয়ানৰ পুথিভঁৰাল আৰু তেওঁৰ সন্মানত নামকৰণ কৰা হেড্ৰিয়ানৰ পুথিভঁৰাল আছিল এটা সাধাৰণ ৰোমান মঞ্চ, নিৰ্মিত ১০,০০০ বৰ্গমিটাৰ অঞ্চল আগুৰি থকা ওখ দেৱালৰ সৈতে মাৰ্বলত আপ্লুত কৰিবলৈ। ই এটা পুথিভঁৰালতকৈ বহু বেছি আছিল, কিয়নো ইয়াক চহৰৰ নাগৰিক কেন্দ্ৰ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল, ৰোমান আগোৰা (বজাৰ)ৰ ঠিক উত্তৰ-পূবত অৱস্থিত যিটো সেই সময়ত, এথেন্সৰ বাণিজ্যিক কেন্দ্ৰ আছিল।

হেড্ৰিয়ানৰ পুথিভঁৰাল কমপ্লেক্স সম্ৰাটে ১৩২ খ্ৰীষ্টাব্দত এক্ৰ'পলিছৰ উত্তৰ দিশত নিৰ্মাণ কৰিছিল। ইয়াৰ ভয়ংকৰ প্ৰৱেশদ্বাৰৰ সন্মুখত এখন বহল চোতাল আছিল, যাৰ পৰা গ্ৰেণ্ড কৰিন্থিয়ান শৈলীৰ গেটৱে ( প্ৰপাইলন )লৈ গৈছিল। সেউজীয়া কেৰিষ্টছ মাৰ্বলৰ সাতটা স্তম্ভ আৰু দুৱাৰৰ দুয়োকাষে এলাবাষ্টাৰত খোদিত মূৰ্তি আছিল, যিটোৱে ১০০টা স্তম্ভৰ সৈতে এখন বৃহৎ আৰু আকৰ্ষণীয় চোতাললৈ গৈছিল। ভিতৰৰ চোতালখনক আগুৰি থকা বেৰ এখনেৰে আগুৰি আছিল।

চোতালখনত এটা বাগিচাৰ ঠাই আছিল, তাৰ মাজত এটা ডাঙৰ সজ্জাগত পুখুৰী (৫৮ মিটাৰ X১৩ মিটাৰ জোখৰ), য’ত দাৰ্শনিকসকলে খোজ কাঢ়ি নিজৰ ধাৰণা আলোচনা কৰিব পাৰিছিল। চোতালৰ প্ৰতিটো চুকতে অৰ্ধবৃত্তাকাৰ আসনৰ ঠাই আছিল পুথিভঁৰালটো পূব দিশৰ এটা বৃহৎ অট্টালিকাত অৱস্থিত আছিল।

অট্টালিকাটোৰ দৈৰ্ঘ্য ১২২ মিটাৰ আৰু প্ৰস্থ ৮২ মিটাৰ আছিল। প্ৰাচীন পুথিভঁৰালবোৰ আছিল অধ্যয়নৰ স্থান, লগতে বিদ্যালয়শিক্ষণ আৰু দৰ্শনৰ। পুথিভঁৰালটো নিজেই আছিল এটা বৰ্গক্ষেত্ৰৰ কোঠা আৰু ইয়াৰ বেৰত দুটা শাৰীৰ কাঠৰ আলমাৰী ( amaria ) আছিল যিবোৰৰ সহায়ত বহুতো পেপিৰাছৰ ৰোল ৰখা হৈছিল যিবোৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ সাহিত্যিক ৰচনাৰ লগতে আইনী আৰু প্ৰশাসনিক নথি-পত্ৰও আছিল।<৫><৪>পুথিভঁৰালৰ দুয়োফালে পঢ়া কোঠা আৰু বক্তৃতা কক্ষ আছিল য’ত স্তৰযুক্ত অৰ্ধবৃত্তাকাৰ মাৰ্বলৰ আসন আছিল। এই কোঠাবোৰত সংগীত বজোৱা হৈছিল আৰু দাৰ্শনিকসকলে বিতৰ্ক কৰিছিল। তলৰ মহলাটোৰ ওপৰেৰে চাই থকা এটা গেলেৰী আছিল আৰু পেপিৰাছৰ স্ক্ৰলৰ বাবে অতিৰিক্ত মজুত স্থানৰ ব্যৱস্থা আছিল।

২৬৭ খ্ৰীষ্টাব্দত চহৰখনৰ হাৰ্কুলিয়ান আক্ৰমণত পুথিভঁৰালটোৰ যথেষ্ট ক্ষতি হৈছিল যদিও ৪০৭ চনত সংস্কাৰ কৰা হৈছিল -৪১২ খ্ৰীষ্টাব্দ, হাৰকুলিয়াছৰ দ্বাৰা, যি ইলিৰিকামৰ প্ৰিফেক্টাছ হৈ পৰিছিল। এশ বছৰৰ অলপ বেছি সময়ৰ পাছত বাগিচাৰ অঞ্চলটোত চাৰিটা এপ্সিৰ আৰম্ভণিৰ খ্ৰীষ্টান গীৰ্জা এটা নিৰ্মাণ কৰা হয়। পিছলৈ এই গীৰ্জাঘৰটো ষষ্ঠ শতিকাত ভাঙি পেলোৱা হয় আৰু তাৰ ঠাইত তিনিটা আইলেণ্ড থকা এটা বৃহৎ বেচিলিকা নিৰ্মাণ কৰা হয় – চহৰখনৰ প্ৰথম কেথেড্ৰেল।

একাদশ শতিকাত বেচিলিকাটো জুইত সম্পূৰ্ণৰূপে ধ্বংস হৈছিল আৰু দ্বাদশ শতিকাত মেগালি পানাইয়া ('মহান ভাৰ্জিন মেৰী')ৰ সৰু, একক আইলেণ্ডৰ বেচিলিকাটো নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল একেটা ঠাইতে। একে সময়তে ওচৰতে এটা সৰু চেপেল নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল আৰু আৰ্কএঞ্জেল মাইকেলৰ নামত উৎসৰ্গা কৰা হৈছিল।– Ayios Asomotos Sta Skalia

তাৰ পিছৰ শতিকাবোৰত হেড্ৰিয়ানৰ পুথিভঁৰাল বহুতৰে বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিলবিভিন্ন উদ্দেশ্যৰ বাবে। তুৰ্কী শাসনৰ সময়ত ই এথেন্সৰ তুৰ্কী প্ৰশাসকৰ প্ৰশাসনিক কেন্দ্ৰ আৰু বাসস্থানত পৰিণত হয়। পঞ্চদশ শতিকাত এই ঠাইখন দুখন ব্যস্ত বজাৰলৈ পৰিণত হৈছিল যিবোৰৰ সীমাৰেখাৰে ঘৰ-দুৱাৰ আছিল।

১৮ শতিকাত অধিক পৰিৱৰ্তন ঘটিছিল কাৰণ এটা মছজিদ নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল আৰু হেড্ৰিয়ানৰ পুথিভঁৰালটো এটা দুৰ্গলৈ ৰূপান্তৰিত হৈছিল। ১৮১৪ চনত এটা ঘড়ী টাৱাৰ স্থাপন কৰা হয়, য'ত লৰ্ড এলগিনে তেওঁৰ পৰা উপহাৰ হিচাপে এট৬হেন্সক উপহাৰ দিয়া ঘড়ীটো প্ৰদৰ্শন কৰিব পৰা যায়, পাৰ্থেননৰ পৰা লোৱা শিল্পকৰ্মৰ বাবে। তাৰ কিছু সময়ৰ পিছতে হেড্ৰিয়ানৰ পুথিভঁৰালটো সেনাবাহিনীৰ বেৰেকলৈ আৰু পিছলৈ এতিয়াও, কাৰাগাৰলৈ ৰূপান্তৰিত কৰা হয়।

১৮৮৫ চনত এই স্থানত খননৰ কাম আৰম্ভ হয়, কিন্তু ১৯৫০ চনতহে ঠাইখন পৰিষ্কাৰ কৰাৰ কাম আৰম্ভ হয় পিছলৈ নিৰ্মাণ আৰু হেড্ৰিয়ান লাইব্ৰেৰী কমপ্লেক্স পুনৰুদ্ধাৰ কৰা। আজি ভয়ংকৰভাৱে পুনৰুদ্ধাৰ কৰা প্ৰৱেশদ্বাৰৰ মুখাৱয়বটোৱে গেটৱেৰ মূল আকাৰৰ ইংগিত দিয়ে।

মূল পুথিভঁৰালৰ বেৰৰ কিছু অংশ, এসময়ত পেপিৰাছেৰে ভৰা ষ্ট’ৰেজ আলমাৰীৰে ঢাকি থোৱা, লগতে বক্তৃতাগৃহৰ এটাত অৰ্ধবৃত্তাকাৰ আসনৰ প্ৰথম শাৰীও দেখা যায়। এই প্ৰত্নতাত্ত্বিক স্থানৰ আকৰ্ষণ বৃদ্ধি কৰি গীৰ্জাৰ ভৱনসমূহৰ কিছু অংশ বাকী আছে।

হেড্ৰিয়ানৰ পুথিভঁৰাল ভ্ৰমণৰ বাবে মূল তথ্য।

• হেড্ৰিয়ানৰ লাইব্ৰেৰী এক্ৰ’পলিছৰ উত্তৰ দিশত অৱস্থিত আৰু মাত্ৰ খোজ কাঢ়ি যোৱাৰ দূৰত্বত অৱস্থিত(৫ মিনিট) এথেন্সৰ মাজমজিয়াত থকা চিনটেগমা চৌহদৰ পৰা।

• নিকটতম মেট্ৰ' ষ্টেচন হৈছে মনাষ্টিৰাকি (লাইন ১ আৰু ৩) যিটো দুমিনিটৰ খোজ কাঢ়িলেই পাব।

• হেড্ৰিয়ানৰ লাইব্ৰেৰীলৈ অহা লোকসকলে সমতল, আৰামদায়ক জোতা পিন্ধাটো বাঞ্ছনীয়।