Αν και ο Δίας ήταν σεβαστός ως πατέρας και αρχηγός των θεών, στην πραγματικότητα πολλοί από τους άλλους Ολύμπιους ήταν αδέλφια του. Ήταν παιδί των Τιτάνων Κρόνου και Ρέας και παραδόξως ήταν το μικρότερο και το μεγαλύτερο παιδί.

Αυτό συνέβη επειδή λίγο μετά τη Δημιουργία του κόσμου, ο Κρόνος -που ήταν ο κυβερνήτης του- κατάπιε τις τρεις αδελφές και τα δύο αδέλφια του Δία κατά τη γέννησή τους: τη Δήμητρα, την Ήρα, την Εστία, τον Άδη και τον Ποσειδώνα, επειδή είχε μάθει ότι μία από αυτές θα τον ανέτρεπε.

Θα είχε την ίδια τύχη, αν η μητέρα του Ρέα δεν έριχνε στον Κρόνο μια πέτρα τυλιγμένη σε βρεφικά ρούχα στη θέση του, κρύβοντας τον μικρότερο απόγονο σε μια σπηλιά στο νησί της Κρήτης. Ο Δίας μεγάλωσε κρυφά και στη συνέχεια κατάφερε να ξεγελάσει τον πατέρα του για να αναμασήσει όλα τα αδέλφια του.

Τα αδέλφια του Δία ήταν:

• Ήρα
• Άδης
• Εστία
• Ποσειδώνας
• Δήμητρα
• Chiron

Ποιοι ήταν οι αδελφοί και οι αδελφές του Δία;

Ήρα

Η Ήρα ήταν η θεά του γάμου, της οικογένειας και των γυναικών, καθώς και η νόμιμη σύζυγος του Δία. Προήδρευε στους γάμους, ευλογώντας κάθε συζυγική ένωση. Η Ήρα απεικονιζόταν συνήθως με τα ζώα που θεωρούσε ιερά, όπως η αγελάδα, το λιοντάρι και το παγώνι.

Αν και ήταν πάντα πιστή στον σύζυγό της, η Ήρα ήταν πιο διάσημη για τη ζηλιάρα φύση της απέναντι στους πολυάριθμους εραστές και τους νόθους απογόνους του Δία, καθώς και στους θνητούς που τολμούσαν να την προσβάλλουν. Είχε τέσσερα παιδιά με τον Δία: τον Άρη, τον θεό του πολέμου, την Ειλείθυια, τη θεά του τοκετού, την Ήβη, τη θεά της αιώνιας νεότητας, και τον Ήφαιστο, τον θεό της φωτιάς.

Άδης

Γνωστός και ως Πλούτος (ο πλούσιος), ο Άδης ήταν ένας από τους αδελφούς του Δία και κυβερνήτης του Κάτω Κόσμου. Ο Άδης ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Κρόνου και της Ρέας, αν και ο τελευταίος γιος που αναπαράχθηκε από τον πατέρα του.

Αφού ο Κρόνος νικήθηκε από τους θεούς, οι γιοι του μοίρασαν το βασίλειό του μεταξύ τους, και το βασίλειο των νεκρών έπεσε με κλήρωση στον Άδη. Εκεί κυβερνούσε με τη σύζυγό του, την Περσεφόνη, βοηθούμενος από τον Κέρβερο, έναν τρικέφαλο σκύλο που φύλαγε τις πύλες του θανάτου. Ο Άδης ήταν ο πιο επίφοβος από τους θεούς, και έχει περιγραφεί τόσο από τον Όμηρο όσο και από τον Ησίοδο ως "ανελέητος", "απεχθής" και "τερατώδης".

Εστία

Η Εστία ήταν το πρωτότοκο παιδί των Τιτάνων Κρόνου και Ρέας και η θεά της οικογένειας, του σπιτιού, της πολιτείας και της εστίας. Όταν οι θεοί Απόλλων και Ποσειδώνας έγιναν μνηστήρες για το χέρι της, ορκίστηκε να παραμείνει αιώνια παρθένα και έτσι ο Δίας της χάρισε την τιμή να προΐσταται όλων των θυσιών.

Συνήθως η Εστία λάμβανε την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία στο σπίτι. Η Εστία ήταν στενά συνδεδεμένη με τον Δία, με την πιο φιλόξενη μορφή του, και με τον Ερμή, οι οποίοι εκπροσωπούσαν την οικιακή ζωή από τη μία πλευρά και την επιχειρηματική και υπαίθρια ζωή από την άλλη. Οι φιλόσοφοι της ύστερης αρχαιότητας θεωρούσαν επίσης την Εστία την θεά της εστίας του σύμπαντος.

Ποσειδώνας

Ο Ποσειδώνας ήταν ένας από τους δώδεκα Ολύμπιους και αδελφός του Δία. Κυβερνούσε το βασίλειο της θάλασσας και ήταν επίσης ο θεός των καταιγίδων και των σεισμών. Σε αρκετές ελληνικές πόλεις, όπως η Θήβα και η Πύλος, τον λάτρευαν ως την κύρια θεότητα.

Συχνά θεωρείται ως ο δαμαστής ή πατέρας των αλόγων, και με ένα χτύπημα της τρίαινάς του δημιούργησε ελατήρια, τα οποία σχετίζονται με τη λέξη άλογο. Ο Ποσειδώνας ήταν ο προστάτης των ναυτικών και πολλών ελληνικών πόλεων και αποικιών. Στον "Τίμαιο" και τον "Κριτία" του Πλάτωνα, το θρυλικό νησί της Ατλαντίδας ήταν κτήμα του Ποσειδώνα.

Δήμητρα

Κόρη του Κρόνου και της Ρέας, η Δήμητρα ήταν επίσης μία από τις συντρόφους του Δία, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη, την Περσεφόνη. Ήταν επίσης η θεά της γεωργίας και της βλάστησης γενικότερα. Με μια ευρύτερη έννοια, ήταν συγγενής με τη Γαία, με την οποία είχε πολλά κοινά επίθετα, και μερικές φορές ταυτιζόταν με τη Μεγάλη Μητέρα των Θεών.

Οι λατρευτικοί της τίτλοι περιλαμβάνουν τη Σίτο (Σιτώ), "εκείνη του σιταριού", και τον Θεσμοφόρο (φέρων τον θείο νόμο), καθώς προΐστατο του ιερού νόμου και του κύκλου της ζωής και του θανάτου. Μαζί με την κόρη της Περσεφόνη αποτέλεσαν το κεντρικό θέμα των Ελευσίνιων Μυστηρίων, μιας θρησκευτικής παράδοσης που προϋπήρχε του ολυμπιακού πανθέου και που μπορεί να έχει τις ρίζες της στη μυκηναϊκή περίοδο.

Chiron

Στην ελληνική μυθολογία, ο Χείρωνας ήταν ένας από τους Κενταύρους, γιος του Τιτάνα Κρόνου και της Φιλύρας, μιας ωκεανίδας θαλάσσιας νύμφης. Ήταν έτσι ετεροθαλής αδελφός του Δία. Σε αντίθεση με τους άλλους Κενταύρους, που θεωρούνταν βίαια και άγρια πλάσματα, ήταν διάσημος για τη σοφία και τις γνώσεις του στην ιατρική.

Ήταν ο δάσκαλος πολλών Ελλήνων ηρώων, όπως ο Ηρακλής, ο Αχιλλέας, ο Ιάσονας και ο Ασκληπιός. Ανατράφηκε από τον θεό Απόλλωνα, ο οποίος τον δίδαξε την τέχνη της ιατρικής, της τοξοβολίας, της προφητείας και της μουσικής, βοηθώντας τον να ξεπεράσει την κτηνώδη φύση του.

Τρυπήθηκε κατά λάθος από ένα δηλητηριασμένο βέλος που έριξε ο Ηρακλής, απαρνήθηκε την αθανασία του υπέρ του Προμηθέα και τοποθετήθηκε ανάμεσα στα αστέρια ως αστερισμός του Κενταύρου.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει:

Οι γιοι του Δία

Οι κόρες του Δία

Οι γυναίκες του Δία

Οικογενειακό Δέντρο των Ολυμπιακών Θεών και Θεών

Οι 12 Θεοί του Ολύμπου

Τα 12 καλύτερα βιβλία ελληνικής μυθολογίας για ενήλικες

25 δημοφιλείς ιστορίες της ελληνικής μυθολογίας