প্ৰাচীন বিশ্বৰ কিছুমান মহান ব্যক্তি এথেন্স চহৰৰ পৰা আহিছিল, ইয়াৰ ভিতৰত দাৰ্শনিক, শিল্পী, লেখক, স্থপতিবিদ আছিল। এথেন্স গণতন্ত্ৰৰ জন্মস্থান আছিল আৰু প্ৰাচীন গ্ৰীক সভ্যতাৰ কেন্দ্ৰবিন্দুও আছিল।

আপুনি জনা উচিত ১০ বিখ্যাত এথেন্সবাসী

১। ছলন

খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৬৩৮ চনত জন্মগ্ৰহণ কৰা ছলন আছিল এজন জ্ঞানী ৰাষ্ট্ৰনেতা আৰু আইন নিৰ্মাতা আৰু কেইবাটাও গুৰুত্বপূৰ্ণ ৰাজনৈতিক সংস্কাৰৰ বাবে দায়বদ্ধ। এথেন্সত অস্থিৰতা আৰু অৰ্থনৈতিক অৱনতিৰ সময়ত তেওঁ নিজৰ কাম আৰম্ভ কৰিছিল। মানুহে অনুভৱ কৰিছিল যে তেওঁ চহৰখনলৈ এক অতি প্ৰয়োজনীয় পৰিৱৰ্তন আনিব পাৰিব বুলি তেওঁক আৰ্চন হিচাপে নিৰ্বাচিত কৰা হৈছিল।

ছলনে বহু দৰিদ্ৰ লোকৰ ঋণ পৰিশোধ কৰিছিল, আপীল আদালত স্থাপন কৰিছিল আৰু জন্মৰ পৰিৱৰ্তে ধন-সম্পত্তিৰ ভিত্তিত মানুহক ৰাজনৈতিক অধিকাৰ দিছিল। তেওঁ চহৰৰ প্ৰশাসনত পদ আবণ্টন কৰিবলৈও ধনৰ জোখ-মাখ ব্যৱহাৰ কৰিছিল আৰু প্ৰথমবাৰৰ বাবে এইটো আছিল কেৱল ধনীক নহয়, সকলোকে সামৰি লোৱা চৰকাৰী ব্যৱস্থা।

2. ক্লেইষ্টিনেছ

‘ক্লেইষ্টিনেছ’ নামটো সকলোৱে পৰিচিত আছিল কাৰণ তেওঁৰ ক্লেইষ্টেনিছৰ দাদা এজন অত্যাচাৰী আছিল। ক্লেইষ্টেনিছে আন এজন অত্যাচাৰী- হিপিয়াছ-ক উফৰাই ক্ষমতালৈ আহে। তেওঁ এথেন্সৰ সংবিধান আৰু শাসন ব্যৱস্থাৰ সংস্কাৰ আৰম্ভ কৰিলে, বিধানসভাৰ ক্ষমতা বৃদ্ধি কৰিলে।

তেওঁ চহৰৰ নাগৰিকসকলক দহটা ’ জনজাতি’ত ভাগ কৰিছিল আৰু প্ৰতিটো জনগোষ্ঠীয়ে নতুন ‘কাউন্সিল অৱ...৫০০’। পৰিষদে বিধানসভাখন গৃহীত কৰাৰ বাবে আইনৰ পৰামৰ্শ আগবঢ়ায়। ক্লেইষ্টেনেছে আদালতৰ কাম-কাজৰ ধৰণো সলনি কৰি সিদ্ধান্ত লয় যে জুৰীত বহি থকা পুৰুষসকলক তেওঁলোকৰ পদত ভোট দিয়া উচিত। পৰিৱৰ্তনে সঁচাকৈয়ে এথেন্সক এখন গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰু সমৃদ্ধিশালী চহৰলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিলে।

3. প্লেটো

প্লেটো আছিল চক্ৰেটিছৰ ছাত্ৰ। খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৪২৯ চনত এথেন্সৰ ৰাজনীতিৰ লগত যথেষ্ট জড়িত পৰিয়ালত জন্মগ্ৰহণ কৰিছিল। জন্মৰ সময়ত তেওঁক ' এৰিষ্টকলিছ' নাম দিয়া হৈছিল যদিও পিছলৈ তেওঁ ''প্লেটন ' অৰ্থাৎ 'বহল ' উপনাম লাভ কৰিছিল – যিটো তেওঁৰ উচ্চতাৰ উল্লেখ .

তেওঁ এথেন্স একাডেমী প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল যিটো পশ্চিমীয়া বিশ্বৰ প্ৰথম স্থান আছিল যিয়ে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক উচ্চ পৰ্যায়ৰ শিক্ষা প্ৰদান কৰিছিল। বহু বিখ্যাত দাৰ্শনিকে তাত অধ্যয়ন কৰিছিল। প্লেটো এজন মহান লেখক আছিল যদিও তেওঁৰ লেখাবোৰ কাল্পনিক সংলাপৰ ৰূপত আছিল। তেওঁ শিক্ষা, চৰকাৰ, যুক্তি আৰু ন্যায়কে ধৰি বহু বিষয়ত লিখিছিল।

তেওঁৰ আটাইতকৈ বিখ্যাত শিক্ষা আছিল ‘Theory of Forms’ যিটো সেই সময়ত বিতৰ্কিত বুলি গণ্য কৰা হৈছিল। তেওঁ কৈছিল যে পৃথিৱীৰ একোৱেই নিখুঁত নহয়, কিন্তু দাৰ্শনিকসকলে ‘নিখুঁত জ্ঞান’ বিচাৰিছিল যিটো প্লেটোৱে বিশ্বাস কৰিছিল যে কেৱল দেৱতাৰ এটা ঐশ্বৰিক ৰূপৰ দ্বাৰাহে লাভ কৰিব পৰা যাব।

প্লেটোৱে ৰাজনীতিৰ বিষয়েও আলোচনা কৰিছিল কাৰণ তেওঁ অনুভৱ কৰিছিল যে মানুহক তেওঁলোকৰ ধন-সম্পত্তিৰ বাবে নহয়, তেওঁলোকৰ বুদ্ধিমত্তা আৰু ভাল ধাৰণাবোৰৰ বাবে বাছনি কৰা উচিত। প্লেটোৰ দৰ্শন বিদ্যালয়খন আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ বিদ্যালয়সমূহৰ ভিতৰত অন্যতম হৈ পৰিছিলthe world.

আপুনি ভাল পাব পাৰে: শ্ৰেষ্ঠ প্ৰাচীন গ্ৰীক দাৰ্শনিকসকল। <৪><১><৬>৪. পেৰিক্লিছ পেৰিক্লিছ

পেৰিক্লিছ আছিল এজন জেনেৰেল, এজন ৰাষ্ট্ৰনেতা আৰু এথেন্সৰ এজন অতি প্ৰভাৱশালী ব্যক্তি। তেওঁ ৪৬১ খ্ৰীষ্টাব্দৰ পৰা ৩০ বছৰতকৈ অধিক সময় কাৰ্যভাৰ গ্ৰহণ কৰিছিল। এথেন্সৰ বাবে এইটো এটা ডাঙৰ সময় আছিল কাৰণ ই আছিল এখন ধনী আৰু শক্তিশালী চহৰ। পেৰিক্লিছে এথেন্স আৰু গ্ৰীচ দুয়োখন দেশতে বহু পৰিৱৰ্তন আনিছিল আৰু এক্ৰ’পলিছ আৰু পাৰ্থেননকে ধৰি বহুতো মহান কীৰ্তিচিহ্নৰ বাবে দায়বদ্ধ আছিল।

পেৰিক্লিছে গণতন্ত্ৰত বিশ্বাস কৰিছিল আৰু তেওঁৰ শাসনত সকলোৱে- নিম্নতম শ্ৰেণীৰ লোকসকলৰ বাহিৰে- কাৰ্যভাৰ গ্ৰহণ কৰিব পাৰিছিল আৰু নিযুক্তিসমূহ লট ব্যৱহাৰ কৰি কৰা হৈছিল, ন্যায়পৰায়ণতা নিশ্চিত কৰিবলৈ। পেৰিক্লিছে গ্ৰীচক একত্ৰিত কৰিব বিচাৰিছিল, কিন্তু দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে স্পাৰ্টা -যিখন প্ৰতিদ্বন্দ্বী চহৰ-ৰাষ্ট্ৰ আছিল- সেয়া নকৰিলে আৰু পেলোপনেছিয়ান যুদ্ধ আৰম্ভ হ’ল। এথেন্স ঘেৰাওৰ সময়ত প্লেগত মৃত্যু হোৱা প্ৰথম লোকসকলৰ ভিতৰত পেৰিক্লিছ অন্যতম।

5. চক্ৰেটিছ

বহুতে বিশ্বাস কৰে যে চক্ৰেটিছ আছিল ধ্ৰুপদী গ্ৰীক দৰ্শনৰ পূৰ্বসূৰী। তেওঁৰ প্ৰজ্ঞা আৰু জ্ঞানৰ বাবে জনপ্ৰিয় আৰু সুপৰিচিত আছিল। তেওঁ নিশ্চয়কৈ গ্ৰীকসকলৰ চিন্তাধাৰা সম্পূৰ্ণৰূপে সলনি কৰি দিলে। দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে তেওঁৰ নিজৰ জ্ঞানৰ বাবেই তেওঁৰ অৱসান ঘটিছিল।

চক্ৰেটিছে বিশ্বাস কৰিছিল যে শিক্ষাই ব্যক্তিগত বৃদ্ধিৰ চাবিকাঠি আৰু মানুহৰ বৃদ্ধিৰ বাবে তেওঁলোকে স্মৃতিশক্তিৰ দ্বাৰা কথাবোৰ শিকিব পৰাতকৈ নিজৰ চিন্তাশক্তিৰ বিকাশ কৰিব লাগিব। তেওঁৰ চিন্তাধাৰাক ‘ চক্ৰেটিক পদ্ধতি’ নামেৰে জনাজাত হৈ পৰিল যিটো হৈছেআজিও অনুসৰণ কৰিছিল। চক্ৰেটিছে গণতান্ত্ৰিক ব্যৱস্থাৰ সমালোচনা কৰিছিল কাৰণ তেওঁ অনুভৱ কৰিছিল যে অদক্ষ আৰু অশিক্ষিত লোকে কাৰ্যভাৰ গ্ৰহণ কৰিব নালাগে।

তেওঁ বিষয়াসকলক এনে প্ৰশ্ন সুধি ভাল পাইছিল যিবোৰৰ উত্তৰ দিব নোৱাৰিব বুলি তেওঁ জানিছিল – ইয়াৰ ফলত তেওঁ বহু শত্ৰু হৈ পৰিছিল। তেওঁৰ বিৰুদ্ধে এথেন্সৰ যুৱক-যুৱতীসকলক দুৰ্নীতিগ্ৰস্ত কৰা আৰু গ্ৰীক দেৱতাক বিশ্বাস নকৰাৰ অভিযোগ উঠিছিল। খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৩৪৯ চনত তেওঁক দোষী সাব্যস্ত কৰি ফাঁচী দিয়া হয়।

6. পেইচিষ্ট্ৰেটছ

‘এথেন্সৰ অত্যাচাৰী’ হিচাপে পৰিচিত পেইচিষ্ট্ৰেটছ আছিল হিপ’ক্ৰেটিছৰ পুত্ৰ। তেওঁ এথেন্সৰ জনপ্ৰিয় দলৰ নেতা হৈ বলপূৰ্বকভাৱে চহৰখনৰ নিয়ন্ত্ৰণ দখল কৰে।

তেওঁৰ দীৰ্ঘদিনীয়া শাসনকালত চহৰখনৰ জীৱন অতি সুস্থিৰ হৈ পৰে। আৰু তেওঁ ইয়াৰ সমৃদ্ধি প্ৰচণ্ডভাৱে বৃদ্ধি কৰিলে। পেইছ’ষ্ট্ৰেটছে চহৰখনৰ পানী যোগানৰ উন্নতিৰ বাবে ‘ফাউণ্টেইন হাউচ’কে ধৰি নতুন ৰাজহুৱা ভৱন নিৰ্মাণ কৰিছিল আৰু এক্ৰ’পলিছত কেইবাটাও নতুন মন্দিৰ নিৰ্মাণ কৰিছিল।

তেওঁ পেনাথেনাইক উৎসৱৰ পৰিচয় দিছিল যিটো আছিল এথেনাক উৎসৰ্গিত এক শোভাযাত্ৰা আৰু ক্ৰীড়া অনুষ্ঠান। পেইচিষ্ট্ৰাটছে আইনী ব্যৱস্থাৰ সংস্কাৰ সাধন কৰি ভূমি সংস্কাৰৰ প্ৰৱৰ্তন কৰে, জব্দ কৰা মাটি পুনৰ বিতৰণ কৰি দুখীয়াক খেতি কৰিবলৈ দিয়ে।

তেওঁ সকলোৰে ওপৰত ৫% কৰ আৰোপ কৰিছিল আৰু সেই ধনেৰে কৃষকসকলক উৎপাদনশীলতা বৃদ্ধি আৰু নগদ শস্যৰ খেতিৰ বাবে ধন ব্যৱহাৰ কৰিছিল- বিশেষকৈ জলপান যিবোৰ তেল, চাবোন আৰু লুব্ৰিকেণ্ট তৈয়াৰ কৰিবলৈ আৰু ৱাইনৰ সৈতে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল, ই এটা ডাঙৰ হৈ পৰিছিল ৰপ্তানি.

পেইচিষ্ট্ৰেটছেও শিল্পকৰ্মক উৎসাহিত কৰিছিল – বিশেষকৈমৃৎশিল্প, আৰু তেওঁ জলপানৰ শস্য পৰিবহণৰ বাবে বিশাল মাটিৰ পাত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰিছিল। তেওঁৰ মৃত্যুৰ পিছত তেওঁৰ পিছত তেওঁৰ পুত্ৰ হিপিয়াছ ৰাজপাটত বহে।

7. থুচিডাইডছ

বৈজ্ঞানিক ইতিহাসৰ প্ৰতিষ্ঠাপক হিচাপে পৰিচিত থুচিডাইডছ আছিল পেলোপনিছ যুদ্ধৰ ইতিহাসবিদ। তেওঁৰ এই বিশাল ৰচনাখনেই আছিল প্ৰথম আৰু ইয়াৰ পিছত বহু বছৰ ধৰি ইয়াক ৰেফাৰেন্স হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। তেওঁ খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৪৩১- ৪১১ চনৰ সময়ছোৱা সামৰি আঠখন গ্ৰন্থত ভাগ কৰিছিল যদিও তেওঁৰ কাম কেতিয়াও সম্পূৰ্ণ নহ’ল।

তেওঁৰ কামত যুদ্ধৰ উদ্দেশ্যৰ লগতে ইয়াত উল্লেখযোগ্য ভূমিকা লোৱা লোকসকলৰ চৰিত্ৰও পৰীক্ষা কৰা হৈছিল। তেওঁৰ ৰচনাখনত নিশ্চিতভাৱে বহু ৰাজনৈতিক মতামত আছিল আৰু আজিও আধুনিক ইতিহাসবিদসকলে ইয়াক অধ্যয়ন কৰি আছে।

8. থেমিষ্টকলছ

প্ৰাচীন এথেন্সৰ অন্যতম শ্ৰেষ্ঠ সামৰিক আৰু ৰাজনৈতিক ব্যক্তিত্বৰ অন্যতম নম্ৰ আৰম্ভণি আছিল যদিও মাৰাথন যুদ্ধত তেওঁ জেনেৰেলৰ পদবীলৈ উন্নীত হৈছিল আৰু সুখ্যাতিৰে যুঁজিছিল। তেওঁ এথেন্সত নেতা হৈছিল আৰু পাৰ্চীসকলৰ বিৰুদ্ধে চহৰখনক ৰক্ষা কৰিবলৈ এক শক্তিশালী বহৰ নিৰ্মাণৰ এক বৃহৎ পৰিকল্পনা কৰিছিল।

তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে ৰাজনৈতিক আৰু অৰ্থনৈতিকভাৱে শক্তিশালী হ’বলৈ হ’লে এথেন্সৰ নৌসেনাৰ বহৰ শক্তিশালী হ’ব লাগিব। তেওঁৰ বহৰখন হ’ব পূব ভূমধ্যসাগৰৰ প্ৰথম নৌসেনা বাহিনী। তেওঁ ছালামিনা জলদ্বীপত নৌসেনাৰ যুদ্ধৰ পৰিকল্পনা কৰিছিল আৰু গ্ৰীক জাহাজসমূহে পাৰ্চী জাহাজতকৈ অধিক দ্ৰুত আৰু কাৰ্যক্ষম বুলি প্ৰমাণিত হৈছিল।

যুদ্ধৰ পিছত,থেমিষ্টকলিছে এথেন্সৰ প্ৰতিৰক্ষামূলক দেৱাল শক্তিশালী কৰিছিল। কিছু বছৰৰ পিছত তেওঁক বহিষ্কাৰ কৰি নিৰ্বাসনলৈ পঠিওৱা হয়, য'ত তেওঁৰ অকলে মৃত্যু হয়।

9. ছফক্লিছ

প্ৰাচীন এথেন্সৰ অন্যতম মহান কৰুণ কবি। ছফক্লেছৰ জন্ম হৈছিল স্থানীয় এটা ধনী পৰিয়ালত আৰু তেওঁৰ সম্পৰ্ক আছিল ভালদৰে। তেওঁৰ ব্যক্তিগত বন্ধু আছিল পেৰিক্লিছ। ছফক্লিছৰ চৰিত্ৰ ইডিপাছ আৰু এণ্টিগন এই থিয়েটাৰৰ ইতিহাসৰ দুটা শ্ৰেষ্ঠ চৰিত্ৰ।

সোফক্লেছে মুঠতে প্ৰায় ১২৭ টা ভিন্ন ট্ৰেজেডী লিখিছিল, কিন্তু দুখৰ বিষয় যে মাত্ৰ সাতখনহে সম্পূৰ্ণৰূপে সংৰক্ষিত হৈছে – ‘এজাক্স’, ‘এণ্টিগ’ন’, ‘ইলেক্ট্ৰা’, ‘ইডিপাছ দ্য কিং’ আৰু ‘ইডিপাছ এট কল’নাছ’। , 'Philoctetes' আৰু 'The Trachiniae'।

চফক্লেছে ট্ৰেজেডীসমূহৰ ডেলিভাৰীত বহু পৰিৱৰ্তন সাধন কৰিছিল, য'ত মঞ্চত অভিনেতাৰ সংখ্যা দুজনৰ পৰা তিনিজনলৈ বৃদ্ধি কৰা আৰু কোৰাছৰ আকাৰ বৃদ্ধি কৰা আদিও আছিল ১২ৰ পৰা ১৫ জনলৈ। তেওঁ দৃশ্যপট চিত্ৰকলাৰ দক্ষতা বিকাশৰ বাবেও উৎসাহিত কৰিছিল – scenographia – ইয়াক অতি নাটকীয় কৰি তুলিছিল – তেওঁৰ নাটকৰ শেষৰ দৰেই প্ৰায় নাটকীয় কৰি তুলিছিল।

10. আইছ'ক্ৰেটিছ

অলংকাৰৰ দক্ষতাৰ বাবে পৰিচিত আইছ'ক্ৰেটিছৰ জন্ম হৈছিল খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৪৩৬ চনত আৰু ব্যৱসায়ৰ ভিত্তিত তেওঁ আছিল এজন বাঁহী নিৰ্মাতা। তেওঁ এজন দক্ষ ভাষণ লেখক আছিল আৰু আদালতৰ কক্ষ আৰু ৰাজনীতি দুয়োটাৰে বাবে বহু গুৰুত্বপূৰ্ণ ভাষণ লিখিছিল যদিও তেওঁৰ কণ্ঠ অতি দুৰ্বল হোৱাৰ বাবে নিজে খুব কমেইহে দিছিল।

তেওঁৰ লেখাসমূহ সমগ্ৰ গ্ৰীচতে পঢ়া হৈছিল। তেওঁ খুলিলে কএথেন্সৰ অলংকাৰিক বিদ্যালয়, যিটোৱে ছন্দ আৰু শব্দভাণ্ডাৰ ব্যৱহাৰ কৰি বাক্যৰ শক্তি বিকশিত কৰাৰ লগে লগে অতি বিখ্যাত হৈ পৰিছিল। তেওঁ গ্ৰীকসকলক সকলো সংঘাত বন্ধ কৰি একত্ৰিত কৰিবলৈ পতিয়ন নিয়াবলৈ চেষ্টা কৰিছিল কাৰণ তেওঁ অনুভৱ কৰিছিল যে গ্ৰীচৰ সকলো সমস্যাৰ কাৰণ আভ্যন্তৰীণ বিবাদ।

তেওঁ ৬০ খন মূল গ্ৰন্থ লিখিছিল যদিও ইয়াৰে মাত্ৰ ২১ খনহে বাচিল। ‘ফিলিপ’ শীৰ্ষক এখনত তেওঁ ভৱিষ্যদ্বাণী কৰিছিল যে গ্ৰীচে মেচিডোনৰ ফিলিপৰ অধীনত একত্ৰিত হ’ব যিটো ই খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৩৩৮ চনৰ চেৰ’নিয়া যুদ্ধৰ পিছৰ বছৰত কৰিছিল। আইছ’ক্ৰেটিছে ৯৭ বছৰ আচৰিত বয়সলৈকে জীয়াই আছিল। তেওঁৰ ৰচনাসমূহ আজিও ইতিহাসবিদসকলে পঢ়ে কাৰণ ইয়াৰ দ্বাৰা সেই সময়ৰ এথেন্সৰ বৌদ্ধিক আৰু ৰাজনৈতিক জীৱনৰ অন্তৰ্দৃষ্টি পোৱা যায়।