গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনী বিশ্বৰ অন্যতম চিনাকি আৰু বিখ্যাত। অলিম্পছৰ বাৰজন দেৱতা, অৰ্ধদেৱতা, ভাগ্য, চৰিত্ৰ আৰু গুণৰ পৰীক্ষা, সেই সকলোবোৰ প্ৰাচীন গ্ৰীকসকলে আমাক প্ৰেৰণ কৰা মিথ আৰু কিংবদন্তিবোৰত পোৱা যায়।

আচলতে প্ৰাচীন গ্ৰীচৰ পৰা অহা মিথবোৰো তেনেকুৱাই সামগ্ৰিকভাৱে পশ্চিমীয়া সংস্কৃতিত প্ৰচলিত আৰু শিপাই আছে, যে আজি আমি ব্যৱহাৰ কৰা অভিব্যক্তিবোৰো তেওঁলোকৰ পৰাই আহিছে- আপুনি কেতিয়াবা পাণ্ডোৰাৰ বাকচ এটা খুলিবলৈ ভয় কৰিছেনে? আপুনি কেতিয়াবা প্ৰলোভিত হৈছেনে? এই অভিব্যক্তিসমূহ প্ৰাচীন গ্ৰীক মিথৰ পৰা আহিছে!

আমাৰ মাজত আটাইতকৈ বেছি অনুৰণন ঘটোৱা ২৫টা বিখ্যাত গ্ৰীক মিথৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰা হৈছে:

আপুনি জনা উচিত ২৫টা বিখ্যাত গ্ৰীক মিথ <৫><৬><৩>১. পৃথিৱীখন কেনেকৈ হ'ল বিশৃংখলতা / জৰ্জ ফ্ৰেডেৰিক ৱাটছৰ কৰ্মশালা, ৰাজহুৱা ডমেইন, ৱিকিমিডিয়া কমনছৰ জৰিয়তে

আৰম্ভণিতে কেৱল বিশৃংখলতা আছিল, বতাহৰ শূন্যতাৰ দেৱতা, নাইক্স, দ্য... ৰাতিৰ দেৱী, অন্তহীন আন্ধাৰৰ দেৱতা এৰেবাছ আৰু পাতালৰ আটাইতকৈ অন্ধকাৰ ঠাই আৰু অগাধৰ দেৱতা টাৰ্টাৰছ। ৰাতিৰ দেৱী নিক্সে এটা বিশাল ক’লা চৰাইৰ ৰূপত এটা সোণৰ কণী পাৰিলে আৰু চৰাইৰ ৰূপত তাই তাৰ ওপৰত বহু সময় বহি থাকিল।

অৱশেষত কণীৰ ভিতৰতে জীৱন আৰম্ভ হ’ল আৰু যেতিয়া ই ফাটি গ’ল, তেতিয়া প্ৰেমৰ দেৱতা ইৰ’ছ গজি উঠিল। কণীৰ খোলাৰ এটা আধা ওপৰলৈ উঠি আকাশ হৈ পৰিল, আৰু এটা তললৈ পৰি পৃথিৱী হৈ পৰিল।

See_also: নাওছা, পাৰোছ দ্বীপ গ্ৰীচ

তাৰ পিছত ইৰ’ছ আৰু কেঅ’ছে সংগম কৰিলে, আৰু তাৰ পৰাইমানুহ, আৰু প্ৰমিথিউছে অনুভৱ কৰিছিল যে সেয়া এক গুৰুতৰ অন্যায়।

তেওঁলোকক উন্নত জীৱন যাপনৰ ক্ষমতা আৰু সামৰ্থ্য দিবলৈ প্ৰমিথিয়াছে হেফেষ্টাছৰ কৰ্মশালাত চুৰি কৰি চুলাবোৰৰ পৰা জুই লৈছিল। তেওঁ ইয়াক লৈ অলিম্পছৰ পৰা নামি আহিছিল, আৰু ইয়াক মানুহক দিলে, ইয়াক কেনেকৈ ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে সেই বিষয়ে শিকাইছিল।

মানুহে এবাৰ জ্ঞান পালে জিউছে জুইৰ উপহাৰ ঘূৰাই ল’ব নোৱাৰিলে। ক্ৰোধত তেওঁ প্ৰমিথিউছক এটা পাহাৰত শিকলিৰে বান্ধি শাস্তি দিলে। প্ৰতিদিনে এটা ঈগলে তললৈ নামি আহি তাৰ যকৃত খালে। ৰাতিৰ সময়ত প্ৰমিথিউছ অমৰ হোৱাৰ বাবে যকৃতটো পুনৰুত্পাদন হৈছিল আৰু পুনৰ নিৰ্যাতন আৰম্ভ হৈছিল।

এইটো চলি থাকিল যেতিয়ালৈকে হেৰাক্লিছে তেওঁক বিচাৰি নাপালে আৰু শিকলিবোৰ ভাঙি তেওঁক মুক্ত কৰি দিলে।

আন এটা সময়ত, যেতিয়া জিউছে বলি দিয়া প্ৰাণীটোৰ কি অংশ তেওঁ মানৱজাতিৰ পৰা দাবী কৰিব সেইটো নিৰ্ণয় কৰিবলৈ প্ৰমিথিউছে মানুহক অনুকূল চুক্তি পাবলৈ কি কৰিব লাগে ক'লে: তেওঁ তেওঁলোকক হাড়বোৰ চিকচিকিয়া নোহোৱালৈকে চৰ্বিৰে পলিচ কৰিবলৈ আৰু ভাল মাংসৰ অংশবোৰ লোমশ হৈ মেৰিয়াই ল'বলৈ নিৰ্দেশ দিলে ছাল. জিউছে যেতিয়া বিকল্প দুটা চালে, তেতিয়া তেওঁ চিকচিকিয়া হাড়বোৰ দেখি বিমোৰত পৰিল, আৰু সেইবোৰ বাছি ল'লে।

যেতিয়া জিউছে নিজৰ ভুলটো উপলব্ধি কৰিলে, তেতিয়া বহু দেৰি হ'ল: দেৱতাৰ ৰজাই নিজৰ চৰকাৰী আদেশ ঘূৰাই ল'ব নোৱাৰিলে। তেতিয়াৰ পৰাই দেৱতাসকলে ৰন্ধা মাংস আৰু পশুৰ হাড়ৰ গোন্ধক প্ৰসাদ হিচাপে গ্ৰহণ আৰু উপভোগ কৰিব লাগিব, আনহাতে মাংস বিশ্বাসীসকলক বিতৰণ কৰা হয়।

আপুনিও ভাল পাব পাৰে: ১২ বিখ্যাত গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনীনায়ক

১০. Pandora’s Box

এতিয়া মানুহৰ হাতত জুই আছে বুলি খং কৰি জিউছে প্ৰতিশোধ লোৱাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে। তেওঁ সৃষ্টি কৰিলে এগৰাকী মৰ্ত্যলোক নাৰী! তাইৰ প্ৰথমজনী আছিল, আৰু তাইৰ নাম আছিল পাণ্ডোৰা, “সকলো উপহাৰ থকাজনী”। আৰু তাইৰ বহুতো উপহাৰ আছিল: প্ৰতিজন দেৱতাই তাইক এটাকৈ উপহাৰ দিছিল। এথেনাই তাইৰ জ্ঞান, আফ্ৰডাইটৰ সৌন্দৰ্য্য, হেৰাক আনুগত্য ইত্যাদি দিলে। কিন্তু হাৰ্মিছে তাইক কৌতুহল আৰু ধূৰ্ততাও দিছিল।

এবাৰ সম্পূৰ্ণ সৃষ্টি হোৱাৰ পিছত দেৱতাসকলে তাইক নটালৈকে সাজ-পোছাক পিন্ধাইছিল আৰু জিউছে তাইক প্ৰমিথিউছৰ ভাতৃ এপিমিথিউছক উপহাৰ হিচাপে উপহাৰ দিছিল। যদিও এপিমিথিউছক প্ৰমিথিউছে জিউছৰ পৰা কোনো উপহাৰ গ্ৰহণ নকৰিবলৈ সকীয়াই দিছিল, পাণ্ডোৰাৰ সৌন্দৰ্য্য আৰু বহুতো মনোমোহাতাই তেওঁক নিৰস্ত্ৰ কৰি তুলিছিল। ভায়েকৰ সতৰ্কবাণী পাহৰি তেওঁ পত্নীৰ বাবে পাণ্ডোৰা লৈ গ’ল।

বিবাহৰ উপহাৰ হিচাপে জিউছে এপিমিথিয়াছক এটা অলংকৃত ছীল কৰা বাকচ দিলে আৰু কেতিয়াও খুলিব নালাগে বুলি সকীয়াই দিলে। এপিমিথিউছে মান্তি হ’ল। পাণ্ডোৰাৰ লগত শ্বেয়াৰ কৰা বিচনাখনৰ তলত বাকচটো থৈ তাইকো বাকচটো খুলিব নালাগে বুলি সকীয়াই দিলে। পাণ্ডোৰাই কেইবাবছৰ ধৰি নিষ্ঠাৰে আৰু আন্তৰিকতাৰে এই সতৰ্কবাণী মানি চলিছিল। কিন্তু তাইৰ কৌতুহল প্ৰতিদিনে বাঢ়ি আহিল, বাকচটোত উকি মাৰিবলৈ প্ৰলোভনটোও অসহ্যকৰ হৈ পৰিল।

এদিন যেতিয়া তাইৰ স্বামী আঁতৰত আছিল, তেতিয়া তাই বিচনাৰ তলৰ পৰা বাকচটো লৈ খুলিলে। লগে লগে ঢাকনিখন খুলি দিয়া হ’ল আৰু মানৱজাতিৰ ওপৰত সকলো দুষ্টতা মুকলি হোৱাৰ লগে লগে এটা ক’লা ধোঁৱাই পৃথিৱীলৈ উৰি গ’ল: যুদ্ধ, দুৰ্ভিক্ষ, বিবাদ, মহামাৰী, মৃত্যু, যন্ত্ৰণা। কিন্তু সকলো বেয়াৰ লগত একেলগে এটা ভালগোটেই আন্ধাৰ বিয়পি পৰা চৰাইৰ দৰেও গজি উঠিল: আশা।

11. ঋতুবোৰ কেনেকৈ সৃষ্টি হৈছিল

মাৰাবেলগাৰ্টেনত পাৰ্চেফোনক অপহৰণ কৰা হেডিছৰ ভাস্কৰ্য্য মিৰাবেল গাৰ্ডেন ছালজবাৰ্গ

হেডিছ আছিল জিউছৰ ভাতৃ আৰু পাতালৰ ৰজা। তেওঁ নিজৰ ৰাজ্যখনৰ বৈশিষ্ট্যপূৰ্ণ নিস্তব্ধ চূড়ান্ততাত শাসন কৰিছিল যদিও তেওঁ অকলশৰীয়া আছিল। এদিন তেওঁ ডিমিটাৰ আৰু জিউছৰ কন্যা পাৰ্চেফোনক দেখিলে আৰু তেওঁক আঘাত কৰা হ’ল। তেওঁ জিউছৰ ওচৰলৈ গৈ তাইক বিয়া কৰাবলৈ অনুমতি বিচাৰিলে।

জিউছে জানিছিল যে ডিমিটাৰ তাইৰ ছোৱালীজনীৰ প্ৰতি অতি সুৰক্ষামূলক, গতিকে তেওঁ তাইক অপহৰণ কৰিবলৈ পৰামৰ্শ দিছিল। সঁচাকৈয়ে পাৰ্চেফনে ভায়োলেট ছিঙি থকা এখন ধুনীয়া ঘাঁহনিত হঠাতে তাই দেখিলে আটাইতকৈ ধুনীয়া নাৰ্চিছাছ ফুলটো। তাই লৰালৰিকৈ ওচৰ চাপি আহিল সেইটো ছিঙিবলৈ। তাই কৰাৰ লগে লগে পৃথিৱীখন ফাটি গ’ল আৰু হেডিছে সোণৰ ৰথ এখনত উঠি তাইক হুইস্কিং কৰি পাতাল জগতলৈ লৈ গ’ল।

পিছলৈ ডিমিটাৰে সকলোতে পাৰ্চেফোন বিচাৰিলে কিন্তু তাইক বিচাৰি নাপালে। অধিক উদ্বিগ্ন আৰু হতাশ হৈ তাই পৃথিৱীখনক ফুলি উঠা আৰু ফল-মূল আৰু শস্য উৎপাদন কৰা কৰ্তব্যক অৱহেলা কৰিবলৈ ধৰিলে। গছবোৰে পাতবোৰ ঢালিবলৈ ধৰিলে আৰু ঠাণ্ডাই মাটিখিনি বুৰাই পেলালে, তাৰ পিছত বৰফ পৰিল, আৰু তথাপিও ডিমিটাৰে পাৰ্চেফোনক বিচাৰি তাইৰ বাবে কান্দিলে। পৃথিৱীৰ প্ৰথম শৰৎ আৰু শীতকাল।

অৱশেষত সূৰ্য্য দেৱতা হেলিঅ’ছে তাইক কি হৈছিল সেই কথা ক’লে। ক্ৰোধিত হৈ ডিমিটাৰ জিউছৰ ওচৰলৈ গ'ল আৰু তেওঁ নম্ৰ হ'ল, দ্ৰুতগতিত হাৰ্মিছক পাতাললৈ পঠিয়াই দিলেপাৰ্চেফোনক ঘূৰাই দিয়াৰ দাবী। তেতিয়ালৈকে হেডিছ আৰু পাৰ্চেফনে ইয়াক হিট অফ কৰি পেলাইছিল! কিন্তু যেতিয়া হাৰ্মিছে বুজাই দিলে যে প্ৰকৃতিৰ ফুলনি বন্ধ হৈ গৈছে, তেতিয়া হেডিছে পাৰ্চেফোনক উভতাই পঠিয়াবলৈ সন্মত হ’ল।

তাইক হাৰ্মিছৰ লগত যাবলৈ দিয়াৰ আগতে তেওঁ তাইক ডালিমৰ গুটি আগবঢ়ালে। পাৰ্চেফনে ইয়াৰে ছটা খাইছিল। হেডিছে জানিছিল যে যদি তাই পাতালৰ পৰা অহা খাদ্য খায় তেন্তে তাই তাৰ লগত বান্ধ খাই থাকিব। ডিমেটাৰে যেতিয়া নিজৰ ছোৱালীজনীক দেখিলে, তাই আনন্দৰে ভৰি পৰিল আৰু পৃথিৱীখন আকৌ ফুলিবলৈ ধৰিলে। পৃথিৱীৰ প্ৰথম বসন্ত আহিছিল।

ডিমিটাৰে পাৰ্চেফোনৰ লগত বহুত আনন্দৰ সময় কটালে, আৰু পৃথিৱীৰ ফল পকি গ’ল- প্ৰথম গ্ৰীষ্ম। কিন্তু তাৰ পিছত, পাৰ্চেফনে তাইক বীজৰ কথা ক’লে, আৰু কেনেকৈ তাই স্বামীৰ ওচৰলৈ ঘূৰি আহিবলগীয়া হ’ল। ডিমিটাৰ খং উঠিল, কিন্তু জিউছে আপোচ কৰিলে: পাৰ্চেফনে বছৰৰ ছমাহ পাতালত কটাব, আৰু ছমাহ ডিমিটাৰৰ লগত কটাব।

তেতিয়াৰ পৰা যেতিয়া পাৰ্চেফোন ডিমিটাৰৰ লগত থাকে, তেতিয়া বসন্ত আৰু গ্ৰীষ্মকাল থাকে, আৰু কেতিয়া তেখেতে হেডিছৰ লগত থাকিবলৈ গুচি যায়, শৰৎ আৰু শীতকাল থাকে।

ইয়াত হেডিছ আৰু পাৰ্চেফোনৰ সম্পূৰ্ণ কাহিনী বিচাৰি পাওক। <৪><১><৬>১২. হেৰাক্লিছ, অৰ্ধদেৱতা

আলকমেন আছিল পেলোপনিজৰ আৰ্গোলিছৰ ৰাণী, ৰজা এম্ফিট্ৰিয়ানৰ পত্নী। আলকমেন আছিল অত্যন্ত ধুনীয়া আৰু গুণী। তাইৰ সৌন্দৰ্য্যত মোহিত হোৱা জিউছে তাইক আক্ৰমণ কৰি আগবাঢ়ি যোৱাৰ সময়তো তাই এম্ফিট্ৰিয়ানৰ প্ৰতি আনুগত্যশীল হৈ থাকিল।

তাইৰ লগত শুবলৈ জিউছে যুদ্ধ অভিযানলৈ আঁতৰি যোৱাৰ সময়ত এম্ফিট্ৰিয়ানৰ ৰূপ ল'লে। তেওঁঘৰত সোনকালে উপস্থিত হোৱাৰ অভিনয় কৰিলে আৰু তাইৰ লগত গোটেই দুদিন এৰাতি কটালে। তেওঁ সূৰ্য্যক উদয় নহ’বলৈ আদেশ দিলে, আলকমেনক বোকা পাতিবলৈ যে এয়া মাত্ৰ এটা ৰাতি। দ্বিতীয় দিনৰ নিশা এম্ফিট্ৰিয়ানো আহিল, আৰু তেওঁ এলকমিনৰ লগতো প্ৰেম কৰিলে।

এলকমিনে জিউছ আৰু এম্ফিট্ৰিয়ান দুয়োৰে পৰা গৰ্ভৱতী হৈ জিউছৰ পুত্ৰ হেৰাক্লিছ আৰু জিউছৰ পুত্ৰ ইফিক্লিছক জন্ম দিয়ে এম্ফিট্ৰিয়ান।

হেৰা ক্ৰোধিত হৈছিল, আৰু প্ৰতিশোধৰ বাবে হেৰাক্লিছক ঘৃণা কৰিছিল। গৰ্ভধাৰণৰ মুহূৰ্তৰ পৰাই তাই তাক হত্যা কৰিবলৈ বিচাৰিছিল। জিউছে যিমানেই তেওঁক অনুকূল কৰা যেন লাগিছিল সিমানেই তাই তেওঁৰ মৰ্ত্যলোক শত্ৰু হৈ পৰিছিল।

জিউছে নিজৰ পুত্ৰক ৰক্ষা কৰিব বিচাৰিছিল, সেয়েহে তেওঁ এথেনাক সহায় কৰিবলৈ আবেদন জনাইছিল। হেৰা শুই থকাৰ সময়তে এথেনাই কেঁচুৱাটোক লৈ হেৰাৰ গাখীৰৰ পৰা স্তনপান কৰিবলৈ দিলে। কিন্তু সি ইমানেই জোৰেৰে চুপি আছিল যে বিষটোৱে হেৰাক জগাই তুলিলে আৰু তাই তাক ঠেলি দিলে। ছিটিকি পৰা গাখীৰই গাখীৰপথৰ সৃষ্টি কৰিছিল।

তথাপিও হেৰাক্লিছে হেৰাৰ ঐশ্বৰিক মাতৃ গাখীৰ খাইছিল আৰু সেইটোৱে তেওঁক অলৌকিক শক্তি দিছিল, যাৰ ভিতৰত এটা আছিল অতিশয় শক্তি।

যেতিয়া তেওঁ আৰু ইফিক্লিছ মাত্ৰ আছিল ছমাহ বয়সত হেৰাই তেওঁক কামোৰাৰ বাবে বেবী ক্ৰিবত দুটা সাপ পঠিয়াই হত্যা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। ইফিক্লিছে সাৰ পাই কান্দিবলৈ ধৰিলে, কিন্তু হেৰাক্লিছে প্ৰতিটো সাপক এখন হাতেৰে ধৰি চেপি ধৰিলে। ৰাতিপুৱা এলকমেনে তেওঁক সাপৰ মৃতদেহৰ সৈতে খেলি থকা দেখিলে।

আৰু সকলো দেৱতাৰ ভিতৰত সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ হেৰাক্লিছৰ জন্ম এনেকৈয়ে হৈছিল।

13. ৰ ১২ টা শ্ৰমহেৰাক্লিছ

হাৰকিউলিছ

হেৰাক্লিছ ডাঙৰ হ'লে তেওঁৰ প্ৰেমত পৰি মেগাৰাক বিয়া কৰাইছিল। তাইৰ লগত সি এটা পৰিয়াল গঢ়ি তুলিলে। হেৰাই ঘৃণা কৰিছিল যে সি সুখী আৰু আনন্দময় জীৱন কটাব, গতিকে তাই তালৈ অন্ধকাৰময় উন্মাদনাৰ এটা জোকাৰণি পঠালে। এই উন্মাদনাৰ সময়ত তেওঁ মেগাৰা আৰু তেওঁৰ সন্তানসকলক হত্যা কৰে।

বিধ্বস্ত হৈ তেওঁ এই পাপৰ প্ৰায়শ্চিত্ত কৰিবলৈ ডেলফিৰ অৰেকললৈ যায়। এপ’ল’ই তেওঁক দহ বছৰৰ বাবে ইউৰিষ্টিয়াছৰ ৰজাৰ দাসত্বত থাকিবলৈ কোৱাৰ দ্বাৰা পথ প্ৰদৰ্শন কৰিছিল, যিটো তেওঁ লগে লগে কৰিলে।

যদিও ইউৰিষ্টিয়াছ তেওঁৰ খুলশালীয়েক আছিল, তথাপিও তেওঁ হেৰাক্লিছক ঘৃণা কৰিছিল কাৰণ তেওঁ ভয় কৰিছিল যে তেওঁ নিজৰ সিংহাসনৰ প্ৰতি ভাবুকি . তেওঁ এনে এটা পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি কৰিব বিচাৰিছিল য’ত হেৰাক্লিছক হত্যা কৰিব পৰা যাব। ফলত তেওঁ তেওঁক ‘শ্ৰম’ নামৰ অতি কঠিন, প্ৰায় অসম্ভৱ কামৰ গোট এটা কৰিবলৈ পঠিয়াই দিলে। প্ৰথম অৱস্থাত সেইবোৰ মাত্ৰ দহটা শ্ৰম আছিল, কিন্তু ইউৰিষ্টিয়াছে ইয়াৰে দুটাক কাৰিকৰী দিশৰ বাবে স্বীকৃতি দিবলৈ অস্বীকাৰ কৰিছিল আৰু হেৰাক্লিছক আৰু দুটা নিযুক্তি দিছিল, যিটো তেওঁও কৰিছিল।

বাৰটা শ্ৰম আছিল:

• The নেমিয়ান সিংহ: তেওঁক নেমিয়া অঞ্চলত আতংকিত কৰি থকা এটা মহান সিংহক হত্যা কৰিবলৈ পঠিওৱা হৈছিল। ইয়াৰ সোণালী ৰঙৰ নোম আছিল যিয়ে সিংহটোক আক্ৰমণৰ পৰা মুক্ত কৰি তুলিছিল। হেৰাক্লিছে যদিও খালী হাতেৰে ইয়াক হত্যা কৰিবলৈ সক্ষম হয়। তেওঁ ইয়াৰ ছালখন লৈছিল, যিটো তেওঁ পিন্ধিছিল আৰু প্ৰায়ে চিত্ৰিত কৰা হয়।

• লেৰ্নিয়ান হাইড্ৰা: তেওঁক এটা ভয়ংকৰ ন মূৰৰ দানৱক হত্যা কৰিবলৈ পঠিওৱা হৈছিল। ইয়াৰ সমস্যাটো আছিল যে যেতিয়া তেওঁ এটা মূৰ কাটি পেলালে, তেতিয়া তাৰ ঠাইত আৰু দুটা গজি উঠিল। শেষত তেওঁৰ আছিলতেওঁৰ ভতিজা ইঅ'লাউছে কটা মূৰৰ ষ্টাম্পটো জুইৰে জ্বলাই দিয়ে, যাতে আৰু গজি নাযায়, আৰু তেওঁ ইয়াক হত্যা কৰিবলৈ সক্ষম হয়। সহায় পোৱাৰ বাবে ইউৰিষ্টিয়াছে এই শ্ৰম গণনা কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰিলে।

• চেৰিনিয়ান হিন্দ: তেওঁক সোণৰ শিং আৰু ব্ৰঞ্জৰ ভৰি থকা এটা বিশাল হৰিণৰ দৰে জীৱ ধৰিবলৈ পঠিওৱা হৈছিল, যিয়ে জুই উশাহ লৈছিল। হেৰাক্লিছে ইয়াক আঘাত দিব নিবিচাৰিলে গতিকে ই ভাগৰুৱা হোৱাৰ আগতেই তেওঁ ইয়াক বিশ্বজুৰি খেদি ফুৰিছিল, আৰু তেওঁ ইয়াক ধৰি লৈছিল।

• এৰিমেনথিয়ান গাহৰি: তেওঁক এটা বিশাল বনৰীয়া গাহৰি ধৰিবলৈ পঠিওৱা হৈছিল মুখত ফেন ওলোৱা। যেতিয়া তেওঁ কৰিলে আৰু ইউৰিষ্টিয়াছলৈ ঘূৰাই আনিলে, ৰজাই ইমানেই ভয় খালে যে তেওঁ মানুহৰ আকাৰৰ ব্ৰঞ্জৰ ডাঙৰ জাৰ এটাত লুকাই থাকিল।

• অজিয়ান ষ্টেবলছ: তেওঁক ভয়ংকৰভাৱে লেতেৰা গোহালিবোৰ চাফা কৰিবলৈ পঠিওৱা হৈছিল এদিনতে অ’গেছৰ। দুখন নদী টানি আৰু গোহালিৰ মাজেৰে পানীবোৰ গোটাই লৈ সকলো লেতেৰা কৰি তেওঁ সেই কামটো কৰিবলৈ সক্ষম হ’ল। ইউৰিষ্টিয়াছে এইটোক গণনা কৰা নাছিল কাৰণ অ’জেউছে হেৰাক্লিছক ধন দিছিল।

• ষ্টিম্ফেলিয়ান চৰাই: তেওঁক আৰ্কাডিয়াৰ ষ্টিম্ফেলিছৰ জলাশয়ত বাস কৰা মানুহ খোৱা চৰাইবোৰক হত্যা কৰিবলৈ পঠিওৱা হৈছিল। ব্ৰঞ্জৰ ঠোঁট আৰু ধাতুৰ পাখি আছিল। হেৰাক্লিছে তেওঁলোকক বতাহত ভয় খুৱাই হত্যা কৰিছিল আৰু হত্যা কৰা হাইড্ৰাৰ তেজত টিপ দিয়া কাঁড়েৰে গুলীয়াই হত্যা কৰিছিল।

• ক্ৰিটান ম’হ: তেওঁক ক্ৰিটান ম’হক ধৰিবলৈ পঠিওৱা হৈছিল, সেইজন যিয়ে মাইনোটাৰৰ জন্ম দিছিল। তেওঁ ক্ৰিট ৰজাৰ অনুমতি পাইছিলit.

• ডাইঅ'মিডিছৰ মেৰছ: তেওঁক ডাইঅ'মিডিছৰ মেৰছ চুৰি কৰিবলৈ পঠিওৱা হৈছিল, ভয়ংকৰ ঘোঁৰা যিয়ে মানুহৰ মাংস খাইছিল আৰু নাকৰ ফুটাৰ পৰা জুই উশাহ লৈছিল। ডাইঅ'মিডিছ এজন দুষ্ট ৰজা হোৱাৰ বাবে হেৰাক্লিছে তেওঁক নিজৰ ঘোঁৰাবোৰক খুৱাইছিল যাতে সিহঁতক ধৰিব পৰাকৈ শান্ত হয়।

• হিপ'লিটাৰ বেঁকা: হিপ'লাইটা আছিল আমাজনৰ ৰাণী আৰু এগৰাকী উগ্ৰ যোদ্ধা. হেৰাক্লিছক তাইৰ গিৰ্ডলটো ল’বলৈ পঠিওৱা হৈছিল, অনুমানিকভাৱে যুঁজত। কিন্তু হিপ’লিটাই হেৰাক্লিছক ইমানেই ভাল পাইছিল যে তেওঁক ইচ্ছাকৃতভাৱে দিছিল।

• গেৰিয়ানৰ গৰু: গেৰিয়ান আছিল এজন দৈত্য যাৰ এটা শৰীৰ আৰু তিনিটা মূৰ আছিল। হেৰাক্লিছক তেওঁৰ গৰু-ম’হবোৰ নিবলৈ পঠিওৱা হ’ল। হেৰাক্লিছে দৈত্যটোৰ সৈতে যুঁজি তেওঁক পৰাস্ত কৰে।

• হেস্পেৰাইডছৰ সোণালী আপেল: তেওঁক হেস্পেৰাইডছ অপেশ্বৰৰ গছৰ পৰা তিনিটা সোণালী আপেল ল’বলৈ পঠিওৱা হৈছিল। টাইটান এটলাছৰ সহায়ত তেওঁ এই কাম কৰিবলৈ সক্ষম হয়।

• চাৰ্বেৰাছ: অৱশেষত তেওঁক হেডিছৰ তিনিমূৰীয়া কুকুৰ চাৰ্বেৰাছক ধৰি আনি আনিবলৈ পঠিওৱা হ’ল। হেৰাক্লিছে পাতাললৈ গৈ হেডিছক নিজৰ কষ্টৰ কথা ক’লে। হেডিছে তেওঁক কুকুৰটো ধৰিব পাৰিলে লৈ যোৱাৰ অনুমতি দিছিল, ঘূৰাই দিয়াৰ চৰ্তত, যিটো তেওঁ কৰিলে।

14. এপ'ল' আৰু ডাফ্নে

জিয়ান লৰেঞ্জো বাৰ্নিনি : এপ'ল' আৰু ডাফ্নে / আৰ্চিটাছ, চিচি BY-SA 4.0 , ৱিকিমিডিয়া কমনছৰ জৰিয়তে

ডাফ্নে আছিল এগৰাকী ধুনীয়া অপেশ্বৰী,... নদী দেৱতাৰ কন্যা। এপ’ল’ই তাইক দেখি তাইৰ লগত আঘাতপ্ৰাপ্ত হ’ল, আৰু তাইক জয় কৰিবলৈ বহুত চেষ্টা কৰিলেওপৰত. ডাফ্নে অৱশ্যে তেওঁৰ অগ্ৰগতি অহৰহ নাকচ কৰিছিল। তাই যিমানেই নাকচ কৰিলে সিমানেই দেৱতাই তাইক ল’বলৈ চেষ্টা কৰিলে, অধিক হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে, যেতিয়ালৈকে সি তাইক ধৰিবলৈ চেষ্টা নকৰিলে। তাৰ পিছত ডাফ্নেই দেৱতাসকলক এপ'ল'ৰ পৰা মুক্ত কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰিলে আৰু তাই লৰেল গছলৈ পৰিণত হ'ল।

তেতিয়াৰ পৰা এপ'ল'ৰ লৰেলক নিজৰ প্ৰতীক হিচাপে লৈছে, চিৰদিনৰ বাবে তাইৰ বাবে হাহাকাৰ কৰি আছে।

15. ইকো

জিউছে সদায় ধুনীয়া অপেশ্বৰ খেদিবলৈ ভাল পাইছিল। পত্নী হেৰাৰ সতৰ্কতাৰ পৰা যিমান সঘনাই সাৰি যাব পাৰি সিমান সঘনাই সিহঁতৰ লগত প্ৰেম কৰিছিল। সেই উদ্দেশ্যে এদিন তেওঁ অঞ্চলটোৰ আন কাঠৰ অপেশ্বৰবোৰৰ সৈতে খেলিবলৈ ওলাই যোৱাৰ সময়ত ইকোক অপেশ্বৰীক অন্যমনস্ক কৰি তুলিবলৈ নিৰ্দেশ দিলে।

ইকোৱে মানিলে, আৰু যেতিয়া হেৰাক মাউণ্ট অলিম্পছৰ ঢালত জিউছ ক'ত আছে আৰু তেওঁ কি কৰি আছে সেইটো জানিবলৈ চেষ্টা কৰা দেখা গ'ল, ইকোৱে তাইক আড্ডা মাৰিলে আৰু তাইক বহু সময় ধৰি অন্যমনস্ক কৰি পেলালে।

হেৰাই যেতিয়া এই কৌশলটো উপলব্ধি কৰিলে, তেতিয়া তাই ইকোক গালি পাৰিলে যে মানুহে তাইক কোৱা শেষ কথাখিনিহে আওৰাইব পাৰিব। নাৰ্চিছাছৰ প্ৰতি তাইৰ বিনাশ প্ৰেমৰ বাবে তাই শুকাই গ’ল যেতিয়ালৈকে কেৱল তাইৰ মাতটোহে বাকী নাথাকিল।

১৬। নাৰ্চিছাছ

নাৰ্চিছাছ / কাৰাভাজিঅ', ৰাজহুৱা ডমেইন, ৱিকিমিডিয়া কমনছৰ জৰিয়তে

নাৰ্চিছাছ আছিল এজন টকটকে যুৱক। ইকোক ইতিমধ্যে অভিশাপ দিয়া হৈছিল যে তাই শেষবাৰৰ বাবে কোৱা কথাখিনিহে আওৰাইব পাৰিব যেতিয়া তাই তাক দেখি প্ৰেমত পৰিল। কিন্তু নাৰ্চিছাই সেই অনুভৱবোৰৰ প্ৰতিদান নিদিলে। কেৱল সেয়াই নহয়, সি তাইক ক’লে যে সি ক’ৰ লগত প্ৰেম কৰাতকৈ মৃত্যুৱেই ভাল পাবnymph.

ইকো বিধ্বস্ত হৈ পৰিল, আৰু সেই হতাশাৰ পৰা তাই খোৱা-বোৱা বন্ধ কৰি দিলে আৰু তাৰ পিছত অলপ সময়ৰ ভিতৰতে তাইৰ মৃত্যু হ'ল। দেৱী নেমেছিছে নাৰ্চিছক তেওঁৰ কঠোৰতা আৰু অহংকাৰৰ বাবে শাস্তি দিছিল, তেওঁক এটা হ্ৰদত নিজৰ প্ৰতিফলনৰ প্ৰেমত পেলাইছিল। তাৰ ওচৰ চাপিবলৈ চেষ্টা কৰি তেওঁ হ্ৰদত পৰি ডুব গ’ল।

১৭। এথেন্সৰ অৰ্ধদেৱতা থিছিয়াছ

থিচিয়াছ ৰজা এজিয়াছ আৰু পছিডনৰ পুত্ৰ আছিল, কিয়নো দুয়োজনে একে নিশাই তেওঁৰ মাতৃ এথ্ৰাৰ সৈতে প্ৰেম কৰিছিল। এথ্ৰাই পেলোপনিজৰ ট্ৰ’জিনত থিচিয়াছক ডাঙৰ-দীঘল কৰিছিল। তাই তাক ক’লে যে দেউতাকক বিচাৰিবলৈ এথেন্সলৈ যাওক, দেউতাক কোন সেইটো কোৱা নাছিল, যেতিয়া সি এটা বিশাল শিল তুলিব পৰাকৈ শক্তিশালী আছিল। তাৰ তলত তেওঁ এজিয়াছৰ এখন তৰোৱাল আৰু চেণ্ডেল পাইছিল।

থিচিয়াছে সেইবোৰ লৈ খোজকাঢ়ি এথেন্সলৈ যোৱাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে। যাত্ৰাটো বিপদজনক আছিল কাৰণ ৰাস্তাটো ভয়ংকৰ ডাকাতেৰে ভৰি আছিল যিয়ে নাৱেৰে নযোৱা যাত্ৰীসকলৰ ওপৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল।

থিচিয়াছে সন্মুখীন হোৱা প্ৰতিজন ডাকাত আৰু অন্যান্য বিপদক হত্যা কৰি এথেন্সলৈ যোৱা পথবোৰ নিৰাপদ কৰি তুলিছিল। এই যাত্ৰাৰ নাম The Six Labors of Theseus, য'ত তেওঁ পাঁচটা ভয়ংকৰ ডাকাত আৰু এটা বিশাল গাহৰিৰ দানৱক হত্যা কৰিছিল।

যেতিয়া তেওঁ এথেন্সত উপস্থিত হৈছিল, তেতিয়া এজিয়াছে তেওঁক চিনি নাপালে, কিন্তু তেওঁৰ পত্নী মেডিয়া যি এগৰাকী ডাইনী আছিল, কৰিছিল. তাই নিবিচাৰিছিল যে তাইৰ পুত্ৰৰ সলনি থিচিয়াছে সিংহাসন ল’ব, আৰু তাই তাক বিষাক্ত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। শেষ মুহূৰ্তত এজিয়াছে থিছিয়াছে পিন্ধা তৰোৱাল আৰু চেণ্ডেলখন চিনি পালে আৰু তেওঁ...সংঘ আহিল চৰাই, আনকি দেৱতাতকৈও পূৰ্বৰ প্ৰথম জীৱ। কাৰণ ইৰ'ছ আৰু কেঅ'ছ দুয়োজনেই ডেউকা আছিল, চৰাইবোৰো ডেউকাযুক্ত আৰু উৰিবলৈ সক্ষম।

তাৰ পিছত ইৰ'ছে ইউৰেনাছ আৰু গিয়াৰ পৰা আৰম্ভ কৰি আন সকলো দেৱতাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি অমৰ সৃষ্টি কৰিবলৈ প্ৰয়োজনীয় সকলো উপাদান সংগ্ৰহ কৰিছিল। তাৰ পিছত অৱশেষত দেৱতাসকলে মানুহক সৃষ্টি কৰিলে আৰু জগতখন সম্পূৰ্ণৰূপে সৃষ্টি হ’ল।

2. ইউৰেনাছ বনাম ক্ৰ’নাছ

আকাশৰ দেৱতা ইউৰেনাছ আৰু পৃথিৱীৰ দেৱী গাইয়াই পৃথিৱীত শাসন কৰা প্ৰথম দেৱতা হিচাপে পৰিগণিত হয়। দুয়ো মিলি প্ৰথম টাইটান জন্ম দিছিল আৰু বেছিভাগ দেৱতাৰ ককা-আইতা বা প্ৰাক্তন ককা-আইতা।

প্ৰতি নিশা ইউৰেনাছে গিয়াক ঢাকি ৰাখিছিল আৰু তাইৰ লগত শুইছিল। গাইয়াই তেওঁক সন্তান দিলে: বাৰটা টাইটান, একটনহেইৰছ বা চেণ্টিমেনেছ (১০০টা বাহু থকা সত্তা) আৰু চাইক্ল’পছ। কিন্তু ইউৰেনাছে নিজৰ সন্তানক ঘৃণা কৰিছিল আৰু তেওঁলোকক চাব নিবিচাৰিছিল, সেয়েহে তেওঁ তেওঁলোকক গিয়াৰ ভিতৰৰ গভীৰতাত, বা টাৰ্টাছত (মিথৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি) বন্দী কৰি ৰাখিছিল।

এইটোৱে গিয়াক বহুত কষ্ট দিছিল, আৰু তাই এটা বিশাল কাঁচি জাল কৰিছিল শিলৰ পৰা ওলাই। তাৰ পিছত তাই নিজৰ সন্তানক ইউৰেনাছক ক্ষয়ক্ষতি কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰিলে। সৰু টাইটান ক্ৰ’নছৰ বাহিৰে তাইৰ কোনো সন্তানে যেন দেউতাকৰ বিৰুদ্ধে উঠিব নিবিচাৰিলে। ক্ৰ’নছ অভিলাষী আছিল আৰু তেওঁ গিয়াৰ প্ৰস্তাৱ গ্ৰহণ কৰিছিল।

গাইয়াই তেওঁক ইউৰেনাছত এম্বুছ কৰিবলৈ বাধ্য কৰাইছিল। সঁচাকৈয়ে ক্ৰ’নছে সফলতাৰে তেনে কৰিলে, আৰু ইউৰেনাছৰ যৌনাংগ কাটি সাগৰত পেলাই দিলে। তেজৰ পৰাই আহিল জায়েন্টছ, এৰিনিয়েছ (বা...বিষাক্ত কাপৰ পৰা মদ্যপান কৰাত বাধা দিলে। তেওঁ মেডিয়াক তাইৰ এই প্ৰচেষ্টাৰ বাবে বহিষ্কাৰ কৰিলে।

18. থিছিয়াছ বনাম মাইনোটাৰ

থিচিয়াছ আৰু মাইনোটাৰ-ভিক্টোৰিয়া আৰু এলবাৰ্ট মিউজিয়াম / এণ্টনিঅ' কানোভা, চিচি BY-SA 3.0, ৱিকিমিডিয়া কমনছৰ জৰিয়তে

এতিয়া যুৱ উত্তৰাধিকাৰী এথেন্স, থিছিয়াছে উপলব্ধি কৰিলে যে চহৰখনে ক্ৰিটক দিবলগীয়া ভয়ংকৰ কৰ আছে: এথেন্সত থকাৰ সময়ত ক্ৰিটৰ ৰজা মিনোছৰ পুত্ৰৰ মৃত্যুৰ শাস্তি হিচাপে তেওঁলোকে সাতজন যুৱক আৰু সাতজন যুৱতীক ক্ৰিটলৈ পঠিয়াবলগীয়া হৈছিল যাতে তেওঁলোকে খাব পাৰে প্ৰতি সাত বছৰৰ মূৰে মূৰে মাইনোটাৰ।

মাইনোটাৰ আছিল আধা ম'হ, আধা মানুহৰ দানৱ যি লেবিৰিন্থত বাস কৰিছিল, যিটো মাষ্টাৰ স্থপতিবিদ আৰু উদ্ভাৱক ডেডালাছে নিৰ্মাণ কৰা ন'ছ'ছৰ ৰাজপ্ৰসাদৰ তলত থকা এটা বিশাল কিংকৰ্তব্যবিমূঢ়। এবাৰ যুৱককেইজনে লেবিৰিন্থত প্ৰৱেশ কৰিলেই তেওঁলোকে কেতিয়াও বাহিৰলৈ ওলোৱাৰ পথ বিচাৰি নাপালে আৰু শেষত, মাইনোটাৰে তেওঁলোকক বিচাৰি পাই খালে।

থিছিয়াছে স্বেচ্ছাই সাতজন যুৱকৰ ভিতৰত এজন হ’বলৈ দিলে, যাৰ ফলত এজিয়াছৰ হতাশা হ’ল। এবাৰ থিচিয়াছ ক্ৰিটত উপস্থিত হোৱাৰ পিছত ৰাজকুমাৰী আৰিয়াডনে তেওঁৰ প্ৰেমত পৰি তেওঁক সহায় কৰাৰ সিদ্ধান্ত লয়। তাই তাক এটা স্পুলযুক্ত সূতা দি ক’লে যে এটা মূৰ লেবিৰিন্থৰ প্ৰৱেশদ্বাৰত বান্ধি দিব লাগে, আৰু এটা মূৰ সদায় তাৰ ওপৰত ৰাখিব লাগে, যাতে সি ওলাই যোৱাৰ পথ বিচাৰি পায়।

থিচিয়াছে তাইৰ পৰামৰ্শ অনুসৰণ কৰিলে আৰু মাইনোটাৰৰ সৈতে তীব্ৰ যুদ্ধৰ পিছত তেওঁ বাহিৰলৈ ওলাই অহাৰ পথ বিচাৰি উলিয়াবলৈ সক্ষম হয় আৰু এৰিয়াডনেৰ সৈতে পলায়ন কৰে।

19. এজিয়ানৰ নাম কেনেকৈ পালে

এজিয়াছে থিচিয়াছ বনাইছিলতেওঁ যিখন জাহাজেৰে উভতি আহিব, সেই জাহাজখনত বগা পাল লগোৱাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল, যাতে তেওঁ জাহাজখন দেখাৰ লগে লগে গম পায় যে তেওঁৰ পুত্ৰৰ ভাগ্য কি। যদি লেবিৰিন্থত থিছিয়াছৰ মৃত্যু হ’লহেঁতেন, তেন্তে পালবোৰ ক’লা হৈ থাকিব লাগিছিল, কিয়নো ক্ৰিটলৈ পঠোৱা যুৱকসকলৰ মৃত্যুৰ বাবে শোকত আছিল।

থিচিয়াছে প্ৰতিশ্ৰুতি দিলে। অৱশ্যে উভতি অহাৰ লগে লগে তেওঁ পাল সলনি কৰিবলৈ পাহৰি গ’ল। যেতিয়া এজিয়াছে জাহাজখন দিগন্তত দেখিলে, তেতিয়া তেওঁ দেখিলে যে জাহাজখনত এতিয়াও ক’লা পাল আছে আৰু বিশ্বাস কৰিলে যে তেওঁৰ পুত্ৰ থিচিয়াছৰ মৃত্যু হৈছে।

শোক আৰু হতাশাত পৰাস্ত হৈ তেওঁ নিজকে সাগৰত পেলাই দিলে আৰু ডুব গ’ল। তাৰ পিছত সাগৰখনে তেওঁৰ নাম লাভ কৰে আৰু তেতিয়াৰ পৰাই এজিয়ান সাগৰত পৰিণত হয়।

20. পাৰ্চিয়াছ, জিউছ আৰু ডানাইৰ পুত্ৰ

এক্ৰিছিয়াছ আছিল আৰ্গছৰ ৰজা। তেওঁৰ কোনো পুত্ৰ নাছিল, মাথোঁ ডানাই নামৰ এগৰাকী কন্যা আছিল। ডেলফিৰ অৰেকললৈ গৈ পুত্ৰ সন্তান জন্ম দিয়াৰ কথা সুধিলে। কিন্তু তাৰ পৰিৱৰ্তে তেওঁক কোৱা হ’ল যে ডানাই এজন পুত্ৰ জন্ম দিব যিয়ে তেওঁক হত্যা কৰিব।

ভয় খাই এক্ৰিচিয়াছে ডানাইক খিৰিকী নথকা কোঠা এটাত বন্দী কৰি ৰাখিলে। কিন্তু জিউছে ইতিমধ্যে তাইক দেখিছিল আৰু তাইক কামনা কৰিছিল, গতিকে সোণালী বৰষুণৰ ৰূপত সি দুৱাৰৰ ফাট মেলি তাইৰ কোঠাত সোমাই তাইৰ লগত প্ৰেম কৰিছিল।

সেই মিলনৰ পৰাই প্ৰাচীন অৰ্ধদেৱতা পাৰ্চিয়াছৰ জন্ম হৈছিল . যেতিয়া এক্ৰিচিয়াছে গম পালে, তেতিয়া তেওঁ ডানা আৰু তাইৰ কেঁচুৱাটোক এটা বাকচত বন্ধ কৰি দিলে আৰু তাইক সাগৰলৈ দলিয়াই দিলে। জিউছৰ ক্ৰোধৰ ভয়ত তেওঁ সিহঁতক সম্পূৰ্ণৰূপে হত্যা কৰা নাছিল।

ডানাই আৰু তাইৰ কেঁচুৱাটোক ডাঙৰ-দীঘল কৰা মাছমৰীয়া ডিক্টিছে বিচাৰি পাইছিলপ্ৰাপ্তবয়স্ক হোৱালৈকে পাৰ্চিয়াছ। ডিক্টিছৰ এজন ভাতৃও আছিল পলিডেক্টেছ, যিয়ে ডানাক বিচাৰিছিল আৰু তেওঁৰ পুত্ৰক বাধা হিচাপে দেখিছিল। তেওঁক নিষ্কাশন কৰাৰ উপায় বিচাৰিলে। তেওঁ তেওঁক এটা সাহস গ্ৰহণ কৰিবলৈ প্ৰতাৰণা কৰিলে: ভয়ংকৰ মেডুছাৰ মূৰটো লৈ তাৰ সৈতে উভতি যাবলৈ।

21. পাৰ্চিয়াছ বনাম মেডুছা

ফ্ল'ৰেন্সৰ পিয়াজা ডেলা চিগন'ৰিয়াত মেডুছাৰ মূৰৰ সৈতে পাৰ্চিয়াছৰ মূৰ্তি

মেডুছা আছিল তিনিটা গৰ্গনৰ ভিতৰত অন্যতম: তাই আছিল এটা দানৱ যাৰ মূৰত সাপ গজি উঠাৰ পৰিৱৰ্তে... চুলি. তাইৰ চাৱনিটোৱে যিকোনো মানুহকে শিললৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব পাৰিছিল। তিনিজন গৰ্গনৰ ভিতৰত তাই আছিল একমাত্ৰ মৰ্ত্যলোক ভগ্নী।

পাৰ্চিয়াছে এথেনাৰ সহায়ত তাইক হত্যা কৰিছিল, যিয়ে মেডুছাৰ দৃষ্টি নিজৰ চকুৰে লগ নোপোৱাকৈ, বৰঞ্চ পিঠি লোৱাৰ উদ্দেশ্যে তেওঁক আইনা এখন দিছিল তাইৰ ফালে ঘূৰি চালে। মেডুছা শুই থকাৰ সময়তে সি লুকাই তাইৰ মূৰটো লৈ গ’ল, আৰু তাইৰ মূৰটো এটা বিশেষ বেগত লুকুৱাই ৰাখিলে কাৰণ ই এতিয়াও মানুহক শিললৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব পাৰে।

যেতিয়া তেওঁ উভতি আহিল, তেতিয়া তেওঁ মূৰটো ব্যৱহাৰ কৰি পলিডেক্টেছক শিললৈ ৰূপান্তৰিত কৰি নিজৰ অনুমতি দিলে ডিক্টিছৰ সৈতে সুখেৰে জীয়াই থাকিবলৈ মাতৃ।

আপুনিও ভাল পাব পাৰে: মেডুছা আৰু এথেনা মিথ

22. বেলেৰ'ফন বনাম চাইমেৰা

ৰোডছৰ পৰা চিমাইৰা মোজাইকক হত্যা কৰা বেলেৰ'ফনে @ wikimedia Commons

বেলেৰ'ফন আছিল এজন মহান নায়ক আৰু অৰ্ধদেৱতা, প'ছিডনৰ জন্ম। তেওঁৰ নামৰ অৰ্থ হৈছে “বেলাৰৰ হত্যাকাৰী”। বেলাৰ কোন সেয়া স্পষ্ট নহয়, কিন্তু এই হত্যাকাণ্ডৰ বাবে বেলেৰফনে মাইচেনাৰ টিৰিন্সৰ ৰজাৰ দাস হিচাপে প্ৰায়শ্চিত্ত কৰিবলৈ বিচাৰিছিল।অৱশ্যে ৰজাৰ পত্নীয়ে তেওঁৰ ওচৰলৈ এটা আড়ম্বৰ লৈ আগবাঢ়ি আহিল।

যেতিয়া বেলেৰফনে তাইক নাকচ কৰিলে, তেতিয়া তাই স্বামীৰ ওচৰলৈ লৰালৰিকৈ গ’ল যে বেলেৰফনে তাইক ধৰ্ষণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছে। ৰজাই প’ছিডনৰ ক্ৰোধৰ বিপদৰ সন্মুখীন হ’ব নিবিচাৰিলে, সেয়েহে তেওঁ বেলেৰ’ফনক শহুৰেকলৈ এটা বাৰ্তা দি পঠিয়াই দিলে, য’ত লিখা আছিল ‘এই চিঠিখনৰ বাহকক হত্যা কৰক’। কিন্তু দ্বিতীয় ৰজাইও প’ছিডনৰ ক্ৰোধৰ সন্মুখীন হ’ব নিবিচাৰিলে, আৰু সেয়েহে তেওঁ বেলেৰ’ফনক এটা কাম দিলে: চাইমেৰাক হত্যা কৰা।

চাইমেৰা আছিল জুই উশাহ লোৱা এটা ভয়ংকৰ জন্তু। ইয়াত ছাগলীৰ শৰীৰ, সাপৰ ঠেং আৰু সিংহৰ মূৰ আছিল।

চিমেৰাৰ সন্মুখীন হ’ব পৰাকৈ প’ছিডনে তেওঁক পেগাছাছ, পাখি থকা ঘোঁৰাটো দিছিল। পেগাছাছত উঠি বেলেৰফনে চাইমেৰাৰ যথেষ্ট ওচৰলৈ উৰি গ'ল যাতে ইয়াক হত্যা কৰিব পৰা যায়।

23. চিচিফাছৰ চিৰন্তন অভিশাপ

চিচিফাছ আছিল কৰিন্থৰ ধূৰ্ত ৰজা। যেতিয়া তেওঁৰ মৃত্যুৰ সময় আহিল, তেতিয়া মৃত্যুৰ দেৱতা থানাটছ বেণ্ডেজ লৈ তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিল। চিচিফাছে ভয় কৰা নাছিল। বৰঞ্চ তেওঁ থানাটছক বেণ্ডীবোৰে কেনেকৈ কাম কৰে তাক দেখুৱাবলৈ ক’লে। তেওঁ দেৱতাক ঠগি নিজৰ বেণ্ডেজেৰে বন্দী কৰিলে!

কিন্তু থানাটোছক বন্দী কৰাৰ লগে লগে মানুহৰ মৃত্যু বন্ধ হৈ গ’ল। এৰেছে থানাটছক মুক্ত নকৰালৈকে এইটো এটা বৃহৎ সমস্যা হ’বলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। তেতিয়া চিচিফাছে গম পালে যে তেওঁক লৈ যোৱা হ’ব, কিন্তু তেওঁ পত্নীক তেওঁৰ মৃতদেহ কবৰ নিদিবলৈ ক’লে।

এবাৰ পাতালত তেওঁ অভিযোগ কৰিলে যে তেওঁৰ পত্নীয়ে তেওঁক সঠিকভাৱে সমাধিস্থ কৰা নাই আৰু তেওঁষ্টাইক্স নদীৰ ওপৰেৰে কঢ়িয়াই নিবলৈ ফেৰীচালকজনক ধন দিব পৰাকৈ কোনো মুদ্ৰা নাছিল। হেডিছে তেওঁৰ প্ৰতি মমতা অনুভৱ কৰিছিল আৰু তেওঁক জীৱনলৈ ঘূৰি আহিবলৈ অনুমতি দিছিল যাতে তেওঁৰ পত্নীক তেওঁক ৰীতি-নীতি দিবলৈ অনুশাসন কৰিব পাৰে। কিন্তু তাৰ পৰিৱৰ্তে চিচিফাছে পাতাল জগতলৈ ঘূৰি আহিবলৈ অস্বীকাৰ কৰি দিনটো কটালে।

তেওঁৰ দ্বিতীয় মৃত্যুৰ পিছত দেৱতাসকলে তেওঁক শাস্তি দিছিল যে তেওঁক এটা শিল ঢালৰ ওপৰলৈ ঠেলি দিবলৈ বাধ্য কৰাইছিল। ওপৰত পোৱাৰ লগে লগে বোল্ডাৰটো আকৌ তললৈ গুচি যাব আৰু চিচিফাছে আকৌ নতুনকৈ আৰম্ভ কৰিব লাগিব, অনন্তকালৰ বাবে।

24. টেন্টালাছৰ চিৰন্তন অভিশাপ

টান্টালাছ আছিল জিউছ আৰু অপেশ্বৰ প্ল’টোৰ পুত্ৰ। দেৱতাসকলৰ মাজত তেওঁক প্ৰিয় আছিল আৰু তেওঁক প্ৰায়ে অলিম্পছলৈ ঈশ্বৰীয় ভোজৰ বাবে আদৰণি জনোৱা হৈছিল।

কিন্তু টেন্টালাছে দেৱতাৰ খাদ্য এম্ব্ৰ'ছিয়া চুৰি কৰি নিজৰ বিশেষাধিকাৰৰ অপব্যৱহাৰ কৰিছিল। তেওঁ ইয়াতকৈও বেয়া কাম এটাও কৰিলে, যিয়ে তেওঁৰ ভাগ্যত মোহৰ মাৰিলে: দেৱতাসকলক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ তেওঁ নিজৰ পুত্ৰ পেলপছক হত্যা কৰি কাটি পেলালে আৰু তেওঁক বলিদান হিচাপে আগবঢ়াই দিলে।

দেৱতাসকলে উপলব্ধি কৰিলে যে এইটো কি ভয়ংকৰ প্ৰসাদ আৰু কৰিলে 't টাচ ইট। বৰঞ্চ তেওঁলোকে পেলপছক টুকুৰা টুকুৰ কৰি পুনৰ জীৱনলৈ আনিলে।

শাস্তিৰ বাবে টান্টালাছক টাৰ্টাছত পেলাই দিয়া হ’ল, য’ত তেওঁ চিৰকাল ভোকাতুৰ আৰু পিয়াহত থাকিল। মূৰৰ ওপৰত সুস্বাদু ফল-মূল ওলমি আছিল, কিন্তু প্ৰতিবাৰেই সি সিহঁতৰ ওচৰ পাবলৈ চেষ্টা কৰিলেই সিহঁতৰ ওপৰত থকা ডালবোৰ পিছলৈ টানি লৈ গ’ল, মাত্ৰ হাতৰ নাগালেৰে বাহিৰত। সি এটা হ্ৰদত থাকিব লাগিছিল, কিন্তু প্ৰতিবাৰেই সি মদ খাবলৈ চেষ্টা কৰিলে, পানীবোৰ কমি আহিল, মাত্ৰ ওলাই আহিলreach.

অতৃপ্ত আৰু হতাশ হোৱা ইচ্ছাৰ এই নিৰ্যাতনটোৱেই হৈছে টেন্টালাছে নিজৰ নাম ধাৰলৈ দিয়া, আৰু ‘tantalize’ ক্ৰিয়াটো ক’ৰ পৰা আহিছে!

25. টেন্টালাছৰ কন্যা নিওবে

নিওবে সুখেৰে বিয়া হৈছিল, আৰু তেওঁৰ সাতজন ল’ৰা আৰু সাতজনী ছোৱালী আছিল। তাইৰ ধুনীয়া সন্তানক লৈ তাই অতি গৌৰৱ কৰিছিল।

এদিন তাই গৰ্ব কৰিছিল যে তাই এপ’ল’ আৰু আৰ্টেমিছ দেৱতাৰ মাতৃ লেটোতকৈ শ্ৰেষ্ঠ কাৰণ লেটোৰ মাত্ৰ দুটা সন্তান আছিল আনহাতে নিওবেৰ চৈধ্যটা সন্তান আছিল। এই কথাবোৰে এপ'ল' আৰু আৰ্টেমিছক অতিশয় অপমান কৰিছিল, যিয়ে তাইক তাইৰ সন্তানক কাঁড়েৰে গুলীয়াই শাস্তি দিছিল: এপ'ল'ই ল'ৰাবোৰক আৰু আৰ্টেমিছে ছোৱালীবোৰক হত্যা কৰিছিল।

নিওবে ধ্বংস হৈ নিজৰ চহৰখন পলায়ন কৰিছিল। আধুনিক তুৰস্কৰ মাউণ্ট চিপিলাছলৈ গৈছিল আৰু তাতেই শিললৈ পৰিণত নোহোৱালৈকে কান্দিছিল আৰু কান্দিছিল। সেই শিলটোক কান্দি থকা শিল বুলি কোৱা হৈছিল, আৰু আজিও আপুনি ইয়াক দেখিব পাৰে, শোকত ভাগি পৰা মহিলাৰ দৰে আকৃতিৰ।

আপুনিও ভাল পাব পাৰে:

আৰাচনে আৰু... এথেনা মিথ

শ্ৰেষ্ঠ গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনী চিনেমা

এথেন্সৰ নাম কেনেকৈ পালে?

দুষ্ট গ্ৰীক দেৱতা আৰু দেৱী

Furies), আৰু Meliae, ছাই গছৰ অপেশ্বৰী। যৌনাংগ সাগৰত পৰিলে যি ফেনৰ সৃষ্টি হৈছিল তাৰ পৰাই আফ্ৰডাইট আহিছিল।

ক্ৰ’নছে সিংহাসন গ্ৰহণ কৰি ভনীয়েক টাইটান ৰিয়াক বিয়া কৰাইছিল আৰু সোণালী যুগৰ জন্ম দিছিল, যিটো যুগ নাছিল অনৈতিকতা আৰু আইনৰ প্ৰয়োজন নাই, কাৰণ দেৱতা আৰু মানুহে সকলোৱে নিজাববীয়াকৈ সঠিক কাম কৰিছিল।

3. ক্ৰ'নছ বনাম জিউছ

ইউৰেনাছে ক্ৰোধৰ জোকাৰণি আৰু প্ৰতিশোধৰ প্ৰতিজ্ঞা কৰি ক্ৰ'নছ আৰু ৰিয়াক সকীয়াই দিলে যে তেওঁলোকৰ নিজৰ সন্তানে উফৰাই পেলোৱাৰ নিয়তি আছে।

ক্ৰ'নছে এই সতৰ্কবাণী গ্ৰহণ কৰিলে আৰু যেতিয়া তেওঁ আৰু ৰিয়াই সন্তান জন্ম দিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে, তেতিয়া তেওঁ তাইক সেইবোৰ তেওঁৰ হাতত তুলি দিবলৈ দাবী জনায়। এবাৰ ৰিয়াই তেওঁক কেঁচুৱাটো দিলে, ক্ৰ'নছে কেঁচুৱাটো গোটেই গিলি পেলালে।

ৰিয়াই প'ছিডন, হেষ্টিয়া, হেৰা আৰু ডিমিটাৰ দেৱতাক জন্ম দিলে আৰু তেওঁলোক সকলোৱে ক্ৰ'নছে গিলি পেলালে। প্ৰতিবাৰেই ৰিয়া বিধ্বস্ত হৈ পৰিছিল। গতিকে যেতিয়া তাইৰ ষষ্ঠ সন্তান জিউছৰ জন্ম হ’বলৈ ওলাইছিল, তেতিয়া তাই সহায়ৰ কাতৰ অনুৰোধ লৈ গিয়ালৈ গ’ল।

গিয়া আৰু ৰিয়াই একেলগে জিউছক ক্ৰ'নছৰ পৰা বচাবলৈ পৰিকল্পনা কৰিলে: তাই সন্তান জন্ম দিবলৈ ক্ৰিটলৈ গ'ল, আৰু এবাৰ জন্ম দিলে, তেওঁ শিশুটিক ইডা পৰ্বতৰ এটা গুহাত এৰি থৈ গ'ল, য'ত ছাগলী আমালথেয়া, আৰু এ জিউছৰ যত্ন লোৱা যুৱ যোদ্ধা কৌৰেটসকলে।

ৰিয়াই এটা শিল শিশুৰ মোনাত মেৰিয়াই ক্ৰ'নছক কেঁচুৱা হিচাপে উপহাৰ দিলে। ক্ৰ’নছে আগৰ আন কেঁচুৱাবোৰৰ দৰে শিলটো গোটেই গিলি পেলালে। সেই শিলটো আছিল অম্ফালছ, যিটো আছিলডেলফিত এপ'ল'ৰ মন্দিৰত।

জিউছে ক্ৰ'নছৰ পৰা লুকুৱাই ৰাখি ডাঙৰ হৈছিল ক'ৰেটসকলে যিসকলে নাচিছিল আৰু শিশুটিৰ কান্দোনক ঢাকিবলৈ শব্দ কৰি নিজৰ অস্ত্ৰ জোকাৰিছিল।

যেতিয়া জিউছৰ বয়স হৈছিল ক্ৰ'নছক প্ৰত্যাহ্বান জনাবলৈ, তেওঁ গাইয়াই দিয়া বনৌষধি ব্যৱহাৰ কৰি ক্ৰ'নছক তেওঁ গিলি লোৱা সকলো ভাই-ভনীক বমি কৰি উলিয়াইছিল। প্ৰথমে শিলটো আহিল, আৰু তাৰ পিছত ক্ৰ'নছে গিলি পেলোৱা বিপৰীত ক্ৰমত সকলো দেৱতাই।

৪। টাইটানোমাচি (টাইটান যুদ্ধ)

টাইটানৰ পতন/ কৰ্নেলিছ ভান হাৰলেম, ৰাজহুৱা ডমেইন, ৱিকিমিডিয়া কমনছৰ জৰিয়তে

এতিয়া তেওঁৰ ভাই-ভনীসকলৰ কাষেৰে জিউছে ক্ৰ'নছৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিবলৈ সাজু হৈছিল। তেওঁ টাৰ্টাৰছলৈ নামি আহিল, য’ত চেণ্টিমেন আৰু চাইক্ল’পছক কাৰাগাৰত ৰখা হ’ল। ক্ৰ'নছৰ বিৰুদ্ধে তেওঁলোকৰ মিত্ৰতাৰ বিনিময়ত তেওঁ তেওঁলোকক মুক্ত কৰিছিল, যিটো তেওঁলোকে মুক্তভাৱে দিছিল: চেণ্টিমেনসকলে তেওঁলোকৰ এশ হাত ব্যৱহাৰ কৰি ক্ৰ'নছৰ বিৰুদ্ধে বিশাল শিল নিক্ষেপ কৰিছিল আনহাতে চাইক্ল'পসকলে প্ৰথমে জিউছৰ বাবে বিজুলী আৰু বজ্ৰপাতৰ সৃষ্টি কৰিছিল।

বাদে ন্যায়ৰ দেৱী থেমিছ আৰু প্ৰমিথিউছৰ বাবে আন টাইটানসকলে ক্ৰ'নছৰ সৈতে মিত্ৰতা কৰিছিল আৰু দেৱতাসকলৰ মহাযুদ্ধ টাইটানোমাচি আৰম্ভ হৈছিল।

যুদ্ধ দহ বছৰ ধৰি চলিছিল আৰু কেইবাটাও স্পিনঅফ মিথ আছে ইয়াৰ সৈতে জড়িত। শেষত জিউছৰ দলটোৱে জয়লাভ কৰে। এতিয়া দেৱতাৰ বিজয়ী নতুন ৰজা জিউছে টাইটানসকলৰ লগত কেনে ব্যৱহাৰ কৰিছিল তাৰ বিভিন্ন সংস্কৰণ আছে। এটা সংস্কৰণ হ’ল তেওঁ টাইটানসকলক টাৰ্টাছত পেলাই দিছিল আৰু চেণ্টিমেনসকলক তেওঁলোকক পহৰা দিছিল। অন্য এটাতেখেতে তেওঁলোকক ক্ষমা দিছিল।

এবাৰ জয়ী হোৱাৰ পিছত জিউছ আৰু তেওঁৰ ভাতৃ প'ছিডন আৰু হেডিছে তেওঁলোকৰ মাজত পৃথিৱীখন ভাগ কৰি পেলালে। প’ছিডনে সাগৰ আৰু জলক্ষেত্ৰ ল’লে, হেডিছে পাতাল আৰু জিউছে আকাশ আৰু বায়ু ল’লে। পৃথিৱীখন সকলো দেৱতাৰ বাবে সাধাৰণ বুলি ঘোষণা কৰা হৈছিল।

৫. জিউছৰ প্ৰথম পত্নী আৰু এথেনাৰ জন্ম

জিউছৰ মূৰৰ পৰা ওলাই অহা অস্ত্ৰধাৰী এথেনাৰ জন্ম / লুভ্ৰ মিউজিয়াম, পাব্লিক ডমেইন, ৱিকিমিডিয়া কমনছৰ জৰিয়তে

যেতিয়া তেওঁ প্ৰথমবাৰৰ বাবে সিংহাসনত আৰোহণ কৰিছিল, তেতিয়া জিউছে মেটিছক লৈছিল, প্ৰজ্ঞাৰ দেৱী, তেওঁৰ পত্নীৰ বাবে। মেটিছ আছিল আন এজন টাইটান, আৰু কোৱা হয় যে তেওঁ গিয়াৰ সৈতে মিলি তেওঁক ক্ৰ'নছক বমি কৰি ভাই-ভনীসকলক ঘূৰাই অনাত সহায় কৰিছিল।

ভৱিষ্যদ্বাণী কৰা হৈছিল যে মেটিছে অতিশয় শক্তিশালী সন্তান জন্ম দিব, যিবোৰক উফৰাই পেলাব পৰাকৈ শক্তিশালী জিউছ। জিউছে ইউৰেনাছ আৰু ক্ৰ'নছৰ ভাগ্যৰ সন্মুখীন হোৱাৰ ৰিস্ক ল'ব নিবিচাৰিছিল, সেয়েহে তেওঁ মেটিছক নিজৰ মাজতে শোষণ কৰি লৈছিল, এই প্ৰক্ৰিয়াত তাইৰ জ্ঞান লাভ কৰিছিল।

কিন্তু মেটিছ ইতিমধ্যে সন্তানটোৰ গৰ্ভৱতী আছিল, আৰু সেই শিশুটি বাঢ়ি গৈ থাকিল জিউছৰ মূৰৰ ভিতৰত। কেঁচুৱাটো যিমানেই ডাঙৰ হৈ গ’ল সিমানেই জিউছৰ মূৰটো বৰ বিষত বিধ্বস্ত হৈ পৰিল। বহু সময়ৰ পাছত জিউছে আৰু বিষ সহ্য কৰিব নোৱাৰিলে আৰু তেওঁ অগ্নিৰ দেৱতা হেফেষ্টাছক কুঠাৰেৰে মূৰটো ফালি পেলাবলৈ ক’লে।

হেফেষ্টাছে তেনে কৰিলে আৰু জিউছৰ ভিতৰৰ পৰা মূৰৰ পৰা ভৰিলৈকে চিকচিকিয়া কৱচ পিন্ধি সম্পূৰ্ণ কাপোৰ পিন্ধা আৰু অস্ত্ৰধাৰী এথেনা। তাই ঘূৰিব বুলি কিছু ভয় লাগিছিলজিউছৰ বিৰুদ্ধে, কিন্তু ওলাই অহাৰ লগে লগে তাই নিজৰ বৰশীটো জিউছৰ ভৰিত দলিয়াই দিলে, তেওঁৰ প্ৰতি নিজৰ আনুগত্য ঘোষণা কৰিলে।

এথেনা প্ৰজ্ঞা আৰু গুণগত যুদ্ধৰ দেৱী হৈ পৰিল আৰু ১২ ৰ অংশ হিচাপে নিজৰ ঠাই ল'লে অলিম্পিয়ান দেৱতা।

৬. জিউছৰ দ্বিতীয় পত্নী আৰু এথেন্সৰ একাডেমী ভৱনত প্ৰাচীন বাৰজন দেৱতাৰ ১২ জন অলিম্পিয়ান দেৱতাৰ

জটিল সম্পূৰ্ণতা,

জিউছৰ দ্বিতীয় আৰু স্থায়ী পত্নী আছিল বিবাহ আৰু প্ৰসৱৰ দেৱী হেৰা . তেখেত জিউছৰ ভগ্নী আৰু দেৱতাৰ ৰাণী।

See_also: গ্ৰীচৰ ৰাষ্ট্ৰীয় ফুল আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় গছ কি?

হেৰা বিবাহ আৰু বিবাহিত মহিলাক আশীৰ্বাদ আৰু সুৰক্ষা দিয়াৰ বাবে জনাজাত, কিন্তু জিউছৰ বিবাহ বহিৰ্ভূত সম্পৰ্কৰ সন্দৰ্ভত ভয়ংকৰ ঈৰ্ষা আৰু প্ৰতিশোধৰ বাবে তেওঁ বহুত বেছি কুখ্যাত।<১><০>জিউছ অপেশ্বৰী আৰু অন্যান্য দেৱীৰ পৰা আৰম্ভ কৰি মৰ্ত্যলোক আৰু আনকি ডেকা বা ল’ৰালৈকে সকলো ধৰণৰ নাৰীক উৎসাহীভাৱে অনুসৰণ কৰাৰ বাবে কুখ্যাত আছিল।

হেৰাৰ সৈতে কিন্তু তেওঁ খেদি ফুৰা আন বহুতো মহিলাৰ সৈতেও তেওঁৰ অগণন সংঘৰ জৰিয়তে তেওঁ অলিম্পিয়ান বাৰজন দেৱতাক সম্পূৰ্ণ কৰা বাকী দেৱতাৰ পিতৃ হৈছিল: এথেনা, আৰেছ, এপ'ল', আৰ্টেমিছ, হাৰ্মিছ আৰু... ডাইঅ'নিছাছ (আৰু কিছুমান মিথত হেফেষ্টাছ) তেওঁৰ সন্তান আছিল যিয়ে তেওঁ আৰু তেওঁৰ ভাই-ভনী ডিমিটাৰ, হেৰা, প'ছিডন আৰু আফ্ৰ'ডাইটৰ সৈতে যোগ দি অলিম্পছৰ পৰা শাসন কৰিছিল।

অলিম্পছৰ বাহিৰেও জিউছে আন কেইবাজনো দেৱতাৰ জন্ম দিছিল, যেনে পাৰ্চেফোন আৰু... মিউজ, কিন্তু হেৰাক্লিছৰ দৰে প্ৰধান অৰ্ধদেৱতাও।

অলিম্পছৰ সকলো দেৱতাই জিউছক “পিতৃ” বুলি কয়, যদিও তেওঁ কোৱা নাইতেখেতৰ জন্ম হৈছিল আৰু তেওঁক সকলো সৃষ্টিৰ ৰজা আৰু পিতৃ হিচাপে গণ্য কৰা হয় যিয়ে আন সকলো দেৱতা আৰু উপাদানৰ ওপৰত ক্ষমতা আৰু কৰ্তৃত্ব ৰাখে।

আপুনিও ভাল পাব পাৰে: অলিম্পিয়ান দেৱতা আৰু দেৱী চাৰ্ট

৭. ভাগ্য (মইৰাই)

মৃত্যুৰ জয় , বা ৩ ভাগ্য , (ফ্লেমিছ টেপেষ্ট্ৰি, ভিক্টোৰিয়া আৰু এলবাৰ্ট মিউজিয়াম, লণ্ডন / পাব্লিক ডমেইন , via Wikimedia Commons

যদিও জিউছ দেৱতাৰ ৰজা, তেওঁলোকৰ সকলোতকৈ শক্তিশালী আৰু সামগ্ৰিকভাৱে কৰ্তৃত্ব থকাজন, তেওঁৰ ক্ষমতাই সকলোকে বান্ধি ৰাখিব নোৱাৰে 1>

ভাগ্য সেই শ্ৰেণীত পৰে।

ভাগ্য বা মইৰাই ভাগ্যৰ তিনিগৰাকী দেৱী।তেওঁলোক নিশাৰ অন্যতম আদিম দেৱী নাইক্সৰ কন্যা।

তেওঁলোকৰ নাম আছিল ক্লথো, লাচেছিছ, আৰু এট্ৰ'পছ।ক্লথোৰ অৰ্থ আছিল “বয়ন কৰাজন” আৰু তাইয়েই অমৰ আৰু মৰ্ত্যৰ সকলো সত্তাৰ জীৱনৰ সূতা বোৱাজনী।লাচেছিছৰ অৰ্থ আছিল “আবণ্টন দিয়াজন” আৰু তাই

শেষত, এট্ৰ'পছৰ অৰ্থ হৈছে “অনিবাৰ্যজন” আৰু তেওঁৱেই নিৰ্ধাৰণ কৰে সকলোৱে কেনেকৈ মৃত্যুবৰণ কৰিব, আৰু কেতিয়া সেইটো মৃত্যু হ’ব। এট্ৰ’পছ হৈছে সেইজন যাৰ “ভয়ংকৰ ছিয়াৰ” আছে যাৰ সহায়ত তাই জীৱনৰ সূতা কাটিছে।

দেৱতাসকলে মইৰাইক ভয় কৰে, ঠিক মৰ্ত্যলোকে ভয় কৰে, আৰু তেওঁলোকে প্ৰতিবাৰেই তেওঁলোকক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ বিচাৰেতেওঁলোকে তেওঁলোকৰ পৰা এটা উপকাৰ বিচাৰিব বিচাৰে।

মইৰাই তিনিওজনেই শিশু জন্ম হোৱাৰ নিশাই দেখা দিয়ে, আৰু নিজৰ সূতা ঘূৰাইবলৈ আৰম্ভ কৰে, জীৱনত নিজৰ স্থান আবণ্টন দিয়ে আৰু কেতিয়া আৰু কেনেকৈ মৰিব সেইটো নিৰ্ধাৰণ কৰে।

মইৰাইসকলক প্ৰতাৰণা কৰি কাৰোবাৰ ভাগ্য সলনি কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা একমাত্ৰ ব্যক্তিজন আছিল এপ'ল' দেৱতা।

8. এডমেটাছ আৰু এলচেষ্টিছ

হাৰকিউলিছ ৰেছলিং উইথ ডেথ ফৰ দ্য বডি অৱ এলচেষ্টিছ, ফ্ৰেডেৰিক লৰ্ড লেইটনৰ দ্বাৰা, ইংলেণ্ড, গ. ১৮৬৯-১৮৭১, কেনভাছত তেল – ৱাডছৱৰ্থ এথেনিয়াম – হাৰ্টফোৰ্ড, চিটি / ডাডেৰট, পাব্লিক ডমেইন, ৱিকিমিডিয়া কমনছৰ জৰিয়তে

এডমেটাছ আছিল থেছালিৰ এটা অঞ্চল ফেৰেৰ ৰজা। তেওঁ আছিল অতি দয়ালু ৰজা আৰু আতিথ্যৰ বাবে বিখ্যাত।

যেতিয়া এপ'ল' দেৱতাক জিউছে প্ৰতিশোধমূলক ক্ৰোধৰ কাৰ্য্যত চাইক্ল'পছৰ এজনক হত্যা কৰাৰ বাবে অলিম্পছ পৰ্বতৰ পৰা নিৰ্বাসিত কৰিছিল, তেতিয়া তেওঁ হিচাপে সেৱা আগবঢ়াবলৈ বাধ্য হৈছিল শাস্তি হিচাপে মৰ্ত্যলোকৰ দাস। এপ'ল'ই এডমেটাছৰ অধীনত নিজৰ দাসত্ব কৰিবলৈ বাছি লৈছিল আৰু তেওঁ এবছৰৰ বাবে তেওঁৰ পশুপালক হৈ পৰিছিল (কিছুমান সংস্কৰণত ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে ন বছৰ বুলি কোৱা হৈছে)।

এপ'ল'ৰ বাবে এডমেটাছ আছিল এজন ন্যায়পৰায়ণ আৰু দয়ালু মালিক, আৰু যেতিয়া দাসত্ব শেষ হৈছিল তেতিয়া এপ'ল'ৰ বিকাশ ঘটিছিল মানুহজনৰ প্ৰতি এটা ভাল লগা ভালপোৱা। তেওঁ সিদ্ধান্ত ল’লে যে তেওঁৰ জীৱনৰ প্ৰেমিক ৰাজকুমাৰী এলচেষ্টিছক বিয়া কৰাবলৈ তেওঁক সহায় কৰিব। সেইটো সহজভাৱে উপযুক্ত নাছিল, কাৰণ আলচেষ্টিছৰ পিতৃ ৰজা পেলিয়াছে আদেশ দিছিল যে তাই কেৱল সেই মানুহজনকহে বিয়া কৰাব যিয়ে গাহৰি আৰু সিংহক একেটা ৰথতে জোৰা মাৰিব পাৰে।

এপ'ল'ই এডমেটাছক সহায় কৰিছিল, আৰু অতি সোনকালে,... সিংহ আৰু...গাহৰিবোৰক ৰথত বান্ধি থোৱা হৈছিল আৰু এলচেষ্টিছ তেওঁৰ পত্নী হৈ পৰিছিল। দম্পতীহালে ইজনে সিজনৰ প্ৰতি অতিশয় প্ৰেম আৰু নিষ্ঠাবান আছিল আৰু এপ'ল'ই এডমেটাছক তেওঁৰ সুৰক্ষাৰ অধীনত বিবেচনা কৰি থাকিল, আনকি ভনীয়েক আৰ্টেমিছৰ বিৰুদ্ধেও।

যেতিয়া অৱশেষত এপ'ল'ই উপলব্ধি কৰিলে যে এডমেটাছৰ ডেকা অৱস্থাত মৃত্যু হোৱাৰ ভাগ্য আছিল, তেতিয়া তেওঁ লাভ কৰিলে মইৰাই মদ খাই তেওঁলোকক প্ৰতাৰণা কৰি ডেকা ৰজাৰ ভাগ্যৰ ওপৰত দিয়া আদেশ সলনি কৰিছিল। তেওঁলোকে অনুমতি দিলে যে যদি কোনোবাই তেওঁৰ ঠাইত লয় আৰু তাৰ পৰিৱৰ্তে মৃত্যুবৰণ কৰে তেন্তে তেওঁৰ মৃত্যুৰ পৰা ৰক্ষা পৰিব।

যদিও এডমেটাছৰ পিতৃ-মাতৃ বৃদ্ধ আছিল, দুয়োজনৰে কোনোৱেই এডমেটাছৰ ঠাইত মৰিবলৈ ইচ্ছুক নাছিল। সেই সময়তে আলচেষ্টিছে স্বেচ্ছাই কাম কৰিছিল আৰু তাৰ পৰিৱৰ্তে মৃত্যুবৰণ কৰিছিল, যাৰ ফলত এডমেটাছৰ ধ্বংস হৈছিল। তেওঁৰ জীৱন আছিল, কিন্তু তেওঁৰ সুখ হেৰুৱাই পেলাইছিল।

তেওঁৰ সৌভাগ্যৰ বাবে হেৰাক্লিছে নিজৰ চহৰৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈ আছিল আৰু এডমেটাছৰ দুৰ্দশাৰ প্ৰতি মমতা অনুভৱ কৰি তেওঁ মৃত্যুৰ দেৱতা থানাটছৰ সৈতে মল্লযুঁজ কৰিবলৈ আগবঢ়াইছিল এলচেষ্টিছৰ জীৱন। হেৰাক্লিছ আৰু থানাটছৰ মাজত হোৱা তীব্ৰ যুদ্ধৰ পিছত দেৱতাজন উৰি গ'ল আৰু এলচেষ্টিছে তেওঁলোকৰ জীৱনৰ সুখৰ বাকী সময়খিনি একেলগে স্বামীৰ ওচৰলৈ উভতি যাব পাৰিব।

আপুনিও ভাল পাব পাৰে: গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনী প্ৰেমৰ কাহিনী<৪><১><৬><৩>৯. প্ৰমিথিউছ, মৰ্ত্যলোকৰ ৰক্ষক প্ৰমিথিউছক নিকোলাছ-চেবাষ্টিয়ান এডামৰ ভাস্কৰ্য্যত চিত্ৰিত কৰা হৈছে, ১৭৬২ (লুভ্ৰ) / ৰাজহুৱা ডমেইন, ৱিকিমিডিয়া কমনছৰ জৰিয়তে

প্ৰমিথিউছ আছিল মানৱজাতিক ভালপোৱা এজন টাইটান। জিউছে যেতিয়া দেৱতাসকলক উপহাৰ আৰু ক্ষমতা বিতৰণ কৰিছিল, তেতিয়া তেওঁ কোনো এটাও দিবলৈ অৱহেলা কৰিছিল