Τοποθετημένο ανάμεσα σε δύο τεράστιους βράχους στον Παρνασσό, το πανελλήνιο ιερό των Δελφών ήταν αφιερωμένο στον Απόλλωνα, τον θεό του φωτός, της γνώσης και της αρμονίας. Τα στοιχεία για τη σημασία του χώρου χρονολογούνται από τη μυκηναϊκή περίοδο (1600-1100 π.Χ.).

Ωστόσο, η ανάπτυξη του ιερού και του μαντείου άρχισε κατά τη διάρκεια του 8ου αιώνα, και τον 6ο αιώνα, η πολιτική και θρησκευτική επιρροή τους αυξήθηκε σημαντικά σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Η τοποθεσία θεωρούνταν από τους Έλληνες ως ο ομφαλός της γης: σύμφωνα με το μύθο, ο Δίας απελευθέρωσε δύο αετούς από τα πέρατα του κόσμου για να βρουν το κέντρο της, και τα ιερά πουλιά συναντήθηκαν στους Δελφούς.

Σήμερα, ο χώρος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της χώρας, προσελκύοντας μεγάλο αριθμό επισκεπτών κάθε χρόνο.

Αποποίηση ευθυνών: Αυτή η ανάρτηση περιέχει συνδέσμους θυγατρικών. Αυτό σημαίνει ότι αν κάνετε κλικ σε ορισμένους συνδέσμους και στη συνέχεια αγοράσετε ένα προϊόν, θα λάβω μια μικρή προμήθεια.

Οδηγός για τους Δελφούς, Ελλάδα

Μυθολογία των Δελφών

Πολύ πριν οι Δελφοί ανακηρυχθούν ο ομφαλός της γης, και σύμφωνα με τον λαϊκό μύθο, μια μέρα ο Απόλλωνας έφυγε από τον Όλυμπο για να καταστρέψει τον Πύθωνα, ένα τερατώδες φίδι που φύλαγε το ιερό της θεάς Γης.

Ο μύθος αυτός μπορεί να κατανοηθεί συμβολικά ως η εξάλειψη όλων των αρχαίων, πρωτόγονων ενστίκτων από το φως της ανθρώπινης συνείδησης και λογικής. Μετά το φόνο, ο Απόλλωνας αυτοεξορίστηκε για να εξαγνιστεί, για να επιστρέψει αργότερα στους Δελφούς μεταμφιεσμένος σε δελφίνι, οδηγώντας ένα πλοίο γεμάτο Κρητικούς ναύτες.

Αργότερα, οι ναυτικοί αυτοί έχτισαν ναό προς τιμήν του Απόλλωνα, γινόμενοι ιερείς του. Ο Απόλλωνας ανακηρύχθηκε έτσι προστάτης του τόπου, ενώ ο Δίας έριξε μια τεράστια πέτρα ακριβώς στο σημείο όπου σκοτώθηκε ο Πύθωνας.

Ιστορία των Δελφών

Η επιρροή που είχε το ιερό των Δελφών σε ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο ήταν τεράστια. Απόδειξη γι' αυτό είναι οι διάφορες προσφορές βασιλέων, δυναστών, πόλεων-κρατών και σημαντικών ιστορικών προσώπων που προσέφεραν πολύτιμα δώρα στο ιερό, με την ελπίδα ότι αυτά θα κέρδιζαν την εύνοια του θεού.

Η επιρροή του ιερού έφθασε μέχρι τη Βακτρία, μετά τις κατακτήσεις του Αλεξάνδρου στην Ασία. Η λεηλασία των Δελφών από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Νέρωνα και τον Κωνσταντίνο και η μεταφορά των λαφύρων του στη Ρώμη και την Κωνσταντινούπολη είχαν εξαπλώσει ακόμη περισσότερο την καλλιτεχνική του επιρροή.

Πριν από κάθε σημαντική πολιτική απόφαση, οι Έλληνες συνήθιζαν να ζητούν τη συμβουλή του μαντείου, ενώ ήταν σύνηθες να μην ιδρύεται αποικία γύρω από τη Μεσόγειο χωρίς τη συγκατάθεση του ιερού.

Για πάνω από μια χιλιετία οι Δελφοί ήταν άρρηκτα συνδεδεμένοι με τη μοίρα ολόκληρης της Ελλάδας, μέχρι που η άνοδος του Χριστιανισμού σίγησε για πάντα την Πυθία. Το 394 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α΄ απαγόρευσε κάθε ειδωλολατρική λατρεία και ιερό στην αυτοκρατορία.

Αρχαιολογία των Δελφών

Ο χώρος ανασκάφηκε για πρώτη φορά για λίγο το 1880 από τον Bernard Haussoullier για λογαριασμό της Γαλλικής Σχολής Αθηνών. Τα περισσότερα από τα ερείπια που σώζονται σήμερα χρονολογούνται από την πιο έντονη περίοδο δραστηριότητας στον χώρο τον 6ο αιώνα π.Χ..

Ανάμεσά τους είναι ο ναός του Απόλλωνα, το θέατρο, το στάδιο, το ιερό της Αθηνάς Πρόνοιας με τη Θόλο, η πηγή Κασταλία, και αρκετοί θησαυροί. Το αρχαιολογικό μουσείο στο χώρο περιέχει επίσης πολλά σημαντικά ελληνικά αντικείμενα από τις ανασκαφές στην περιοχή.

Πριν εισέλθει κανείς στους Δελφούς, έπρεπε να πλυθεί στα νερά της ιερής πηγής της Κασταλίας, προκειμένου να εξαγνιστεί πριν αναζητήσει το μαντείο. Πλησιάζοντας στο ιερό, μπορεί κανείς να δει το τέμενος της Αθηνάς Προναίας, που κυριολεκτικά σημαίνει Αθηνά πριν από το ναό του Απόλλωνα.

Εντός των ορίων αυτού του ιερού βρίσκεται ο περίφημος θόλος των Δελφών, ένα αριστούργημα της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής του 4ου αιώνα π.Χ. Τέτοιου είδους κυκλικές κατασκευές συναντώνται επίσης στην Ολυμπία και την Επίδαυρο και ήταν συνήθως αφιερωμένες στη λατρεία ηρώων ή χθόνιων θεοτήτων.

Ανεβαίνοντας προς το λόφο, η Ιερά Οδός οδηγούσε στο μνημειώδη ναό του Απόλλωνα, το σημαντικότερο οικοδόμημα της περιοχής. Πρόκειται για δωρικό ναό, που ολοκληρώθηκε το 330 π.Χ., κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και ήταν ο τελευταίος από μια σειρά έξι ναών που χτίστηκαν στην περιοχή προς τιμήν του Απόλλωνα.

Μέσα στο άδυτο του ναού, ένα ξεχωριστό κλειστό δωμάτιο στο πίσω μέρος, η Πυθία, η μάντισσα-ιερέας του Απόλλωνα, καθόταν πάνω σε ένα τρίποδο. Προκειμένου να προετοιμαστεί για την κοινωνία με τον θεό, έκανε πρώτα ένα μπάνιο, μασούσε φύλλα δάφνης και εισέπνεε καπνό που πιθανότατα παραγόταν από την καύση ορισμένων ισχυρών παραισθησιογόνων φυτών μαζί με μεθάνιο.

Μπορούσε τότε να παραδώσει τις προφητείες της ενώ βρισκόταν σε κατάσταση έκστασης, ενώ οι ιερείς προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν τα αμφίβολα μηνύματά της. Τα μηνύματα αυτά παραδίδονταν μόνο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, της άνοιξης και του φθινοπώρου, καθώς πίστευαν ότι κατά τη διάρκεια του χειμώνα ο Απόλλωνας μετανάστευε στη Βόρεια Ευρώπη, όπου περνούσε χρόνο με τη θρυλική φυλή των Υπερβορείων.

Γύρω από τον κύριο ναό ανεγέρθηκαν διάφοροι θησαυροί, κτίρια που φιλοξενούσαν τις αφιερώσεις κάθε πόλης-κράτους στο ιερό. Οι θησαυροί των Σιφνίων και των Αθηναίων ήταν οι πιο σημαντικοί.

Το θησαυροφυλάκιο των Σιφνίων ήταν επίσης το παλαιότερο κτίσμα στην ηπειρωτική Ελλάδα που κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου από μάρμαρο και διέθετε πρόναο που δεν στηριζόταν σε κίονες αλλά σε αγάλματα Κοραή, όπως το Ερέχθειο της αθηναϊκής Ακρόπολης. Οι Αθηναίοι έχτισαν το δικό τους θησαυροφυλάκιο μετά τη νίκη τους στο Μαραθώνα το 490 π.Χ. εναντίον των εισβολέων περσικών δυνάμεων.

Στο ανώτερο τμήμα του λόφου, το θέατρο των Δελφών ανεγέρθηκε το 400 π.Χ. Η χωρητικότητά του υπολογίζεται σε 5.000 θεατές και φέρει όλα τα τυπικά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά των ελληνικών θεάτρων της ύστερης κλασικής εποχής, ενώ σε αυτό λάμβαναν χώρα και οι μουσικοί και δραματικοί αγώνες των Πυθίων Αγώνων.

Πάνω από το θέατρο, ένα μονοπάτι οδηγεί στο στάδιο, όπου διεξάγονταν τα αθλητικά αγωνίσματα των Πυθίων Αγώνων. Το στάδιο απέκτησε την τελική του μορφή κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. και μπορούσε να φιλοξενήσει 7000 θεατές.

Τέλος, το μουσείο των Δελφών συντηρεί και εκθέτει γλυπτά, αγάλματα και άλλα σημαντικά αντικείμενα, όπως ο Αρματολός των Δελφών, ένα από τα ωραιότερα χάλκινα αγάλματα που κατασκευάστηκαν ποτέ στην Ελλάδα.

Πώς θα φτάσετε στον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών από την Αθήνα

Μπορείτε εύκολα να φτάσετε στους Δελφούς από την Αθήνα με αυτοκίνητο, λεωφορείο (ktel) ή με ξενάγηση. Η διαδρομή μέχρι τους Δελφούς διαρκεί περίπου 2 ώρες και 15 λεπτά.

Αν επιλέξετε να πάτε στους Δελφούς με λεωφορείο (ktel), μπορείτε να δείτε τα δρομολόγια εδώ. Το ταξίδι διαρκεί περίπου 3 ώρες.

Τέλος, για να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο, μπορείτε να κλείσετε ένα ταξίδι με ξεναγό από την Αθήνα.

Υπάρχουν πολλές οργανωμένες ημερήσιες εκδρομές στους Δελφούς. Συνιστώ αυτό το 10ωρο ημερήσιο ταξίδι με ξεναγό στους Δελφούς.

Εισιτήρια και ώρες λειτουργίας για τον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών

Εισιτήρια:

Πλήρης : €12, Μειωμένο : €6 (περιλαμβάνει την είσοδο στον αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο).

Ημέρες ελεύθερης εισόδου:

6 Μαρτίου

18 Απριλίου

18 Μαΐου

Το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο

28 Οκτωβρίου

Κάθε πρώτη Κυριακή από την 1η Νοεμβρίου έως τις 31 Μαρτίου

Ώρες λειτουργίας:

Καλοκαίρι:

Καθημερινά: 8.00-20.00 (Τελευταία είσοδος 19.40)

Μουσείο: Τετάρτη-Δευτέρα 8.00-20.00 (τελευταία είσοδος 19.40)

Τρίτη 10.00-17.00 (Τελευταία είσοδος 16.40)

Οι χειμερινές ώρες θα ανακοινωθούν.