Het Oudgriekse pantheon is een van de bekendste en populairste mythologieën. Verschillende verhalen zijn geïnspireerd op de mythen en legenden van de Oude Grieken. Zelfs vandaag de dag blijft de popcultuur werken in de literatuur en film creëren die er direct door beïnvloed zijn. Maar hoewel verschillende goden zoals Zeus of Athena of Apollo relatief eenvoudig zijn, is Hades dat niet!

Hades is de god van de onderwereld, de koning van de doden. En door onze moderne overwegingen, vooral door de invloeden van het christendom, hebben moderne lezers en schrijvers de neiging om Hades automatisch te zien als een soort duivel of kwade godheid en zijn koninkrijk de onderwereld als iets wat Dante bezocht zou kunnen hebben.

Hades lijkt in niets op de Christelijke Duivel en zijn koninkrijk is ook niet de Hel.

Dus wat is De waarheid over Hades? Hier zijn wat basisfeiten om alles op een rijtje te zetten!

14 leuke feiten over de Griekse god Hades

Hij is de oudste broer

Hades is de zoon van Kronos en Rhea, de koning en koningin van de Titanen. Hij is zelfs de eerstgeborene! Na hem werden zijn broers en zussen Poseidon, Hestia, Hera, Demeter, Chiron en Zeus geboren.

Hades is dus de oudere broer van Zeus, de koning van de goden, en Poseidon, de koning van de zeeën!

Misschien vind je dit ook leuk: Stamboom van de Olympische Goden.

Zijn jongste broer redde hem

Het leven van Hades begon niet zo goed. Op het moment dat hij werd geboren, slikte zijn vader, Cronus, hem in zijn geheel in uit angst voor een voorspelling van Gaia, de oergodin van de aarde en de moeder van Cronus, dat een van zijn kinderen hem omver zou werpen en zijn troon zou stelen.

Overmand door angst dat hij zijn macht zou verliezen, begon Cronus al zijn kinderen op te eten op het moment dat zijn vrouw Rhea beviel. Dus na Hades volgden vijf van zijn broers en zussen Cronus' slokdarm.

Rhea had er genoeg van om kinderen te baren maar er geen op te voeden en besloot daarom tegen Cronus in te gaan toen Zeus, de jongste, werd geboren. Ze vermomde een grote steen als een pasgeboren baby en gaf die aan Cronus terwijl ze Zeus wegstopte.

Toen Zeus oud genoeg was, kwam hij in opstand tegen zijn vader. Met de hulp van de Titaan Metis, de godin van de wijsheid, liet Zeus Cronus een drankje drinken dat hem dwong al zijn kinderen uit te braken.

Hades kwam tevoorschijn samen met zijn broers en zussen, nu volgroeid, en voegde zich bij Zeus in de oorlog tegen de Titanen.

Misschien vind je dit ook leuk: Populaire Griekse Mythologie Verhalen.

Hij kreeg zijn koninkrijk na de Titanomachy

Cronus zou de troon niet zonder slag of stoot opgeven. Sterker nog, hij zou zijn troon niet aan Zeus afstaan zonder een oorlog, en die oorlog werd de "Titanomachy" genoemd, de strijd der Titanen.

Zeus en zijn broers en zussen, waaronder Hades, vochten tegen Kronos en de andere Titanen die met hem regeerden. Na een enorme oorlog die tien jaar duurde, won Zeus en werd hij de nieuwe koning van de goden.

Samen met Hades en Poseidon verdeelden ze de wereld in afzonderlijke koninkrijken. Zeus kreeg de hemel en de lucht, Poseidon kreeg de zee, het water en de aardbevingen, en Hades kreeg het koninkrijk van de doden, de Onderwereld.

De aarde werd beschouwd als gemeenschappelijk bezit van alle goden, tenzij een van de drie broers tussenbeide kwam.

Hij is niet de god van de dood

Hoewel Hades de god van de doden is, is hij niet de god van de dood. Dat is Thanatos, een oergod met vleugels die de tweelinggod was van de god van de slaap, Hypnos. Thanatos is degene die naar beneden komt om de ziel te nemen en ervoor te zorgen dat iemand sterft en lid wordt van het koninkrijk van Hades.

Hij is niet (altijd) een van de 12 Olympiërs

Omdat het koninkrijk van Hades zo ver weg ligt van Olympus, wordt hij niet altijd beschouwd als een van de 12 Olympische goden die leven of het grootste deel van hun tijd doorbrengen in de goddelijke vertrekken boven op de berg. Hades lijkt tevreden te zijn om in zijn koninkrijk te blijven, waar iedereen uiteindelijk terechtkomt.

Hij heeft een huisdier

Hades heeft een hond, de monsterlijke en reusachtige Cerberus. Cerberus bewaakt de poorten van de Onderwereld en staat niemand toe eruit te gaan.

Cerberus had drie hoofden en de staart van een slang. Hij was de nakomeling van de monsters Echidna en Typhon.

Er zijn veel pogingen gedaan om te analyseren wat de naam Cerberus betekent, maar over geen enkele is algemene overeenstemming bereikt. De meest voorkomende zijn echter dat de naam Cerberus "gevlekt" of "groeiend" betekent.

Bekijk: Dierensymbolen van de Griekse goden.

Hij heeft een vrouw, Persephone

De mythe over hoe Hades Persephone als vrouw kreeg is misschien wel de beroemdste mythe over hem.

Persephone was de dochter van Zeus en Demeter, de godin van de lente en de oogst. Hades zag haar en werd verliefd op haar, dus ging hij naar Zeus om haar ten huwelijk te vragen.

Zeus was er helemaal voor, maar hij was bang dat Demeter nooit zou instemmen met de wedstrijd omdat ze haar dochter bij zich wilde houden. Dus stelde hij Hades voor om haar te ontvoeren.

Dus op een dag was Persephone in een prachtige weide toen ze de mooiste bloem zag. Sommige mythen zeggen dat de bloem asfodel was. Zodra Persephone in de buurt kwam, spleet de aarde uiteen en van binnenuit kwam Hades in zijn wagen tevoorschijn en droeg Persephone mee naar Hades.

Toen Demeter zich realiseerde dat Persephone weg was, zocht ze haar overal tevergeefs. Niemand wist wat er met haar gebeurd was. Uiteindelijk vertelde Helios, de god van de zon die alles ziet, haar wat er gebeurd was. Demeter was er zo kapot van dat ze stopte met het uitvoeren van haar taken.

De winter kwam naar het land en alles stierf onder de zware sneeuw. Zeus stuurde toen Hermes naar de onderwereld om Hades over het probleem te vertellen. Hades stemde ermee in dat Persephone mocht terugkeren om haar moeder te zien. Tegen die tijd waren hij en Persephone al getrouwd en hij beloofde opnieuw een goede echtgenoot voor haar te zijn.

Voordat Persephone terugkeerde, bang dat Demeter haar nooit zou laten terugkeren naar zijn koninkrijk, bood hij Persephone granaatappelpitjes aan, die Persephone opat.

Toen Demeter Persephone terugkreeg, zorgden haar vreugde en geluk ervoor dat het weer lente werd. Een tijdlang waren moeder en dochter herenigd. Maar toen realiseerde Demeter zich dat Persephone van de granaatappelpitjes had gegeten, die haar aan de onderwereld bonden omdat het voedsel uit de onderwereld was.

Uit angst dat de aarde opnieuw zou sterven, sloot Zeus een deal met haar. Persephone zou een derde van het jaar in de onderwereld doorbrengen, een derde bij haar moeder en een derde zou ze doen wat ze wilde. Andere mythen zeggen dat de helft van het jaar bij Hades was en de andere helft bij Demeter. Deze regeling verklaart de seizoenen, want de winter komt als Persephone in de onderwereld is en Demeter weer verdrietig is.

Hij heeft kinderen

Hoewel sommigen denken dat Hades onvruchtbaar was omdat hij de god van de doden is, is dat niet waar. Hij heeft verschillende kinderen, afhankelijk van de mythe, maar de kinderen die vaststaan zijn Melinoe, de godin/nimf van het sussen van de goden, Zagreus, een sterke god van de onderwereld, Macaria, godin van de gezegende dood, en soms Plutus, god van de rijkdom en de Erinyen, godinnen van de wraak.

Hij en zijn vrouw zijn gelijken

Als vrouw van Hades werd Persephone koningin van de doden en de onderwereld. Vaak is zij degene die het initiatief neemt in mythen in plaats van Hades. Ze worden over het algemeen afgeschilderd als een liefhebbend koppel dat elkaar trouw blijft, een zeldzaamheid onder de Griekse goden.

Er was slechts één keer dat Hades werd verleid met een andere vrouw, Minthe, en Persephone veranderde haar in de muntplant. Sommige mythen vermelden ook een tweede, Leuke, die Persephone veranderde in een populier, maar pas nadat ze haar leven had geleefd, ter ere van Hades.

Hetzelfde geldt voor Persephone- ze werd slechts door één man aangeklampt, Theseus' broer Pirithous, die door Hades voor altijd werd gestraft in Tartarus. Een andere mythe wil dat ze verliefd is geworden op Adonis die ze in de onderwereld heeft grootgebracht, maar Hades gaat hier nooit op in, net als Persephone met Leuke.

Zijn koninkrijk is groot en divers

De onderwereld, soms ook 'hades' genoemd, is een uitgestrekte plaats met verschillende gebieden. Het is niet de hel of een plaats van bestraffing. Het is slechts de plaats waar stervelingen heengaan als ze sterven.

De onderwereld was opgedeeld in drie grote gebieden: de Asfodvelden, de Elysische Velden en Tartarus.

De Aspergevelden waren de plek waar de meeste mensen naartoe gingen. Ze werden schimmen, geestversies van de personen die ze in het leven waren, en zwierven daar rond.

De Elysische Velden waren de plaatsen waar vooral heldhaftige, goede of deugdzame mensen naartoe gingen. Het waren heldere plaatsen vol schoonheid, muziek, vrolijkheid en opgewektheid. De doden die hier binnen konden gaan, hadden levens vol gelukzaligheid en gelukkige activiteit. Dit komt het dichtst in de buurt van de christelijke hemel.

Tartarus daarentegen was de plaats waar bijzonder slechte mensen naartoe gingen. Om in Tartarus terecht te komen, moesten er tijdens het leven ernstige wreedheden of beledigingen aan het adres van de goden zijn begaan. In Tartarus, een afschuwelijk zwarte en koude plaats, werden alleen straffen uitgedeeld.

De onderwereld werd van de wereld van de levenden gescheiden door de heilige rivier Styx. Het water ervan boezemde ontzag in, zelfs bij de goden, die door een eed gebonden konden worden als ze de eed aflegden met het water van Styx.

Er waren verschillende ingangen naar de onderwereld, meestal vanuit grotten.

Hij houdt van vrede en evenwicht

Hoewel hij gevreesd wordt omdat hij de koning van de doden is, wordt Hades afgeschilderd als een goedaardige heerser met veel mededogen. Hij is geïnteresseerd in het bewaren van evenwicht en vrede in zijn koninkrijk en hij is vaak geroerd door de ellende van de stervelingen.

Er zijn verschillende mythen waarin hij en Persephone sterfelijke zielen de kans geven om terug te keren naar het land van de levenden. Enkele voorbeelden zijn Eurydice, de geliefde van Orpheus, Sisyphus, Admetus en Alcestis, en nog veel meer.

De enige keer dat Hades woedend wordt, is als anderen hem proberen te bedriegen of zich een weg uit de dood proberen te banen of proberen te ontsnappen zonder zijn toestemming.

Een van zijn namen is "Zeus Katachthonios".

De naam betekent eigenlijk "Zeus van de Onderwereld" omdat hij de absolute koning en meester was in de Onderwereld, het grootste van alle koninkrijken omdat iedereen daar uiteindelijk terechtkomt.

Hij heeft een magische pet (of helm)

Hades heeft een pet of helm die je onzichtbaar maakt als je hem draagt, zelfs voor andere goden. Hij werd ook wel "de hondenhuid van Hades" genoemd. Er wordt gezegd dat hij hem kreeg van de Uranische Cycloop, samen met Zeus zijn bliksem en Poseidon zijn drietand om te vechten in de Titanomachie.

Hades heeft deze pet uitgeleend aan andere goden, zoals Athena en Hermes, maar ook aan sommige halfgoden, zoals Perseus.

Zijn en Persephone's namen werden niet genoemd.

De oude Grieken vermeden om Hades of Persephone bij de naam te noemen, uit angst dat ze hun aandacht zouden trekken en een snellere dood zouden uitlokken. In plaats daarvan gebruikten ze monikers en beschrijvende woorden om naar hen te verwijzen. Hades werd bijvoorbeeld aidoneus of helpers wat "het ongeziene" betekent, of polydectes wat "de ontvanger van velen" betekent. Persephone werd kore wat "meisje" betekent maar ook "dochter". Ze werd ook wel despoina wat "de edele dame" of "edele maagd" of de bleke koningin .