হেডিছ আৰু পাৰ্চেফোনৰ মিথটো গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনীৰ প্ৰেম আৰু অপহৰণৰ অন্যতম পৰিচিত কাহিনী। পাৰ্চেফোন, যাক কোৰে বুলিও কোৱা হয়, অলিম্পিয়ান দেৱী ডিমিটাৰৰ কন্যা আছিল আৰু সেয়েহে তেওঁ গছ-গছনি আৰু শস্যৰ সৈতে জড়িত আছিল।

তেওঁ পাতালৰ দেৱতা হেডিছৰ পত্নী আৰু জিউছ আৰু পছিডনৰ ভাতৃও আছিল। এই বেশত তেওঁক পাতালৰ ৰাণী আৰু মৃতকৰ আত্মাৰ ৰক্ষক হিচাপে গণ্য কৰা হয়। পাৰ্চেফোন প্ৰাচীন কালৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ ধৰ্মীয় দীক্ষা ইলিউচিনিয়ান ৰহস্যৰ সৈতেও জড়িত।

হেডিছ আৰু পাৰ্চেফোনৰ মিথ

মিথ অনুসৰি হেডিছে দেখিলেই ঐশ্বৰিকভাৱে সুন্দৰ পাৰ্চেফোনৰ প্ৰেমত পৰিছিল তাইৰ এদিন প্ৰকৃতিত ফুল ছিঙি থকা। অপৰাধৰ স্থান পৰম্পৰাগতভাৱে চিচিলি (উৰ্বৰতাৰ বাবে বিখ্যাত) বা এছিয়াত ৰখা হৈছে। তাৰ পিছত তেওঁ অপহৰণৰ বিশেষজ্ঞ ভাতৃ জিউছক সহায় কৰিবলৈ ক’লে আৰু সেয়েহে দুয়োজনে তাইক ফান্দত পেলোৱাৰ পৰিকল্পনা কৰিলে।

কোৰে তাইৰ সংগীসকলৰ সৈতে খেলি থাকোঁতে তাই এটা ধুনীয়া হালধীয়া ফুলৰ নাৰ্চিছাছ লক্ষ্য কৰিলে . তাই তাইৰ খেলাৰ সতীৰ্থ সাগৰীয় নিম্ফবোৰক তাইৰ লগত যাবলৈ মাতিলে যদিও সিহঁতে তাইৰ লগত যাব নোৱাৰিলে কাৰণ সিহঁতৰ জলভাগৰ কাষ এৰিলে সিহঁতৰ মৃত্যু হ’ব।

সেয়েহে তাই অকলে গৈ গিয়াৰ বুকুৰ পৰা ফুলটো ছিঙি লোৱাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে। তাই সকলো শক্তিৰে টানিলে আৰু নাৰ্চিছাছজনী মাত্ৰ এটাৰ পিছতহে ওলাই আহিলবহুত কষ্ট।

আপুনি হয়তো ভাল পাব: মাউণ্ট অলিম্পছৰ ১২ জন দেৱতা।

কিন্তু তাইৰ একেবাৰে ভয়ত তাই ফুলৰ খাদটো উলিয়াই অনা সৰু গাঁতটো দেখিলে , আকাৰত দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পায় যেতিয়ালৈকে ই এটা শক্তিশালী বিশাল খাদৰ দৰে হ'বলৈ আৰম্ভ নকৰে। দেৱতাসকলে পাৰ্চেফোনৰ তলত মাটি ফাটি গৈছিল, আৰু তাৰ পিছত তাই পৃথিৱীৰ তলত পিছলি গৈছিল। এইদৰে হেডিছে তাইক নিজৰ ভূগৰ্ভস্থ ৰাজ্যত ফান্দত পেলাবলৈ সক্ষম হয় য'ত তেওঁ তাইক নিজৰ পত্নী কৰি ল'লে।

যদিও প্ৰথমতে পাৰ্চেফোন পাতালত অতি অসুখী আছিল, সময়ৰ লগে লগে তাই হেডিছক ভাল পাবলৈ ধৰিলে আৰু তেওঁৰ লগত সুখেৰে জীয়াই থাকিল। ইতিমধ্যে ডিমিটাৰে পৃথিৱীৰ প্ৰতিটো চুকতে বহুমূলীয়া ছোৱালীজনীক বিচাৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু যদিও হেলিঅ’ছে (বা হাৰমিছে) তাইক তাইৰ ছোৱালীজনীৰ ভাগ্যৰ কথা কৈছিল, তথাপিও তাই, তথাপিও, হাতত টৰ্চ লৈ বুঢ়ীৰ বেশ পিন্ধি, ন বছৰৰ বাবে বিচৰণ কৰি থাকিল দীঘলীয়া দিন আৰু নটা দীঘলীয়া ৰাতি, অৱশেষত তাই এলিউছিছত উপস্থিত নোহোৱালৈকে।

তাত দেৱীয়ে এলিউছিছৰ ৰজা কেলিঅ'ছৰ পুত্ৰ ডেমোফনক যত্ন লৈছিল, যিয়ে পিছলৈ মানৱজাতিক শস্যৰ উপহাৰ আগবঢ়াইছিল আৰু খেতিৰ শিক্ষা দিছিল। দেৱীৰ সন্মানত এটা মন্দিৰো নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল, যাৰ ফলত এলিউচিছৰ বিখ্যাত অভয়াৰণ্য আৰু ইলিউচিনিয়ান ৰহস্যৰ কাম আৰম্ভ হৈছিল, যিটো সহস্ৰাব্দতকৈও অধিক সময় ধৰি চলিছিল।

এলিউচিছৰ মন্দিৰটো সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ পিছত ডিমিটাৰে পৃথিৱীৰ পৰা আঁতৰি আহিছিল আৰু... তাৰ ভিতৰত বাস কৰিছিল। কিন্তু তাইৰ খং আৰু দুখ তেতিয়াও ডাঙৰ আছিল, গতিকে সি এটা ডাঙৰ খৰাং পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি কৰিলেদেৱতাসকলক পতিয়ন নিয়াই নিজৰ কন্যাক হেডিছৰ পৰা মুকলি কৰি দিব।

খৰাঙে বহুতৰে জীৱন হেৰুৱাই পেলোৱাৰ লগে লগে অৱশেষত জিউছে হাৰ্মিছক পঠিয়াই দিলে যে তেওঁ হেডিছক নিজৰ অসুস্থ কইনাক মুকলি কৰি দিবলৈ বুজাই দিয়ে। এইদৰে এটা আপোচ কৰা হ'ল: হেডিছে জিউছৰ সৈতে পৰামৰ্শ কৰিলে আৰু দুয়োজনে সিদ্ধান্ত লয় যে পাৰ্চেফোনক প্ৰতি বছৰে আঠ মাহ ধৰি পৃথিৱীত থাকিবলৈ দিব, বাকী সময়খিনি তাই পাতালত তেওঁৰ পক্ষত থাকিব।

কিন্তু তাইক এৰি দিয়াৰ আগতে হেডিছে ছোৱালীজনীৰ মুখত ডালিমৰ গুটি এটা দিলে, ইয়াৰ ঐশ্বৰিক সোৱাদে তাইক তেওঁৰ ওচৰলৈ উভতি যাবলৈ বাধ্য কৰিব বুলি জানি। প্ৰাচীন পৌৰাণিক কাহিনীত নিজৰ বন্দীজনৰ ফল খোৱাৰ অৰ্থ আছিল যে শেষত সেই বন্দীজনৰ ওচৰলৈ উভতি যাব লাগিব, গতিকে পাৰ্চেফনে প্ৰতি বছৰে চাৰি মাহৰ বাবে পাতাললৈ উভতি যোৱাৰ নিৰ্ধাৰিত আছিল।

এনেকৈয়ে মিথটো হেডিছ আৰু পাৰ্চেফোনৰ জন্ম বসন্ত আৰু শীতকালৰ আগমনৰ সৈতে জড়িত: পাতালত কোৰেৰ অৱতৰণক শীতকালৰ আগমনৰ ৰূপক প্ৰতিনিধিত্ব হিচাপে চাব পাৰি যেতিয়া ভূমি উৰ্বৰ নহয় আৰু শস্য নিদিয়ে, আনহাতে তেওঁৰ অলিম্পছলৈ আৰোহণ আৰু মাকৰ ওচৰলৈ ঘূৰি অহাটোৱে বসন্তৰ আগমন আৰু শস্য চপোৱাৰ সময়ৰ প্ৰতীক।

পাৰ্চেফোনৰ অন্তৰ্ধান আৰু প্ৰত্যাৱৰ্তনও আছিল মহান ইলিউচিনিয়ান ৰহস্যৰ বিষয়বস্তু, যাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল দীক্ষাৰ্থীসকলক মৃত্যুৰ পিছত অধিক নিখুঁত জীৱন যাপন কৰা। সেয়েহে এই মিথ আৰু ইয়াৰ প্ৰাসংগিক ৰহস্যই প্ৰকৃতিৰ ঋতুৰ পৰিৱৰ্তন আৰু মৃত্যুৰ চিৰন্তন চক্ৰৰ ব্যাখ্যা আগবঢ়াইছিলআৰু পুনৰ্জন্ম।

আপুনি এইটোও ভাল পাব পাৰে:

25 জনপ্ৰিয় গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনী

15 গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনীৰ মহিলা

দুষ্ট গ্ৰীক দেৱতা আৰু দেৱী

১২ বিখ্যাত গ্ৰীক পৌৰাণিক কাহিনীৰ নায়ক

হাৰকিউলিছৰ শ্ৰম

চিত্ৰৰ ক্ৰেডিট: চিত্ৰকৰ অজ্ঞাত(জীৱনকাল: ১৮ শতিকা), ৰাজহুৱা ডমেইন, ৱিকিমিডিয়া কমনছৰ জৰিয়তে<১>