Mit o Hadesie i Persefonie jest jedną z najbardziej znanych historii o miłości i porwaniu w mitologii greckiej. Persefona, znana również jako Kore, była córką olimpijskiej bogini Demeter, a zatem była związana z roślinnością i zbożem.

Była również żoną Hadesa, boga podziemi i bratem Zeusa i Posejdona. W tym przebraniu jest uważana za królową podziemi i opiekunkę dusz zmarłych. Persefona jest również związana z misteriami eleuzyńskimi, największymi inicjacjami religijnymi starożytności.

Mit o Hadesie i Persefonie

Zgodnie z mitem, Hades natychmiast zakochał się w bosko pięknej Persefonie, gdy pewnego dnia zobaczył ją zbierającą kwiaty na łonie natury. Miejsce zbrodni jest tradycyjnie umieszczane na Sycylii (słynącej z płodności) lub w Azji. Następnie poprosił swojego brata Zeusa, eksperta od uprowadzeń, o pomoc i obaj opracowali plan uwięzienia jej.

Kiedy Kore bawiła się ze swoimi towarzyszkami, zauważyła piękny żółty kwiat narcyza. Zawołała swoje towarzyszki zabaw, nimfy morskie, aby jej towarzyszyły, ale nie mogły z nią iść, ponieważ opuszczenie strony ich zbiorników wodnych spowodowałoby ich śmierć.

Dlatego zdecydowała się pójść sama i zerwać kwiat z łona Gai. Ciągnęła z całej siły, a narcyz wyszedł dopiero po wielu wysiłkach.

Może ci się spodobać: 12 bogów Olimpu.

Jednak ku swojemu przerażeniu zobaczyła, jak maleńki otwór, z którego wyciągnęła kwiat, szybko się powiększa, aż zaczął przypominać potężną, ogromną przepaść. Bogowie sprawili, że ziemia rozstąpiła się pod Persefoną, a następnie wślizgnęła się pod ziemię. W ten sposób Hades był w stanie uwięzić ją w swoim podziemnym królestwie, gdzie uczynił ją swoją żoną.

Chociaż na początku Persefona była bardzo nieszczęśliwa w Podziemnym Świecie, z czasem pokochała Hadesa i żyła z nim szczęśliwie. W międzyczasie Demeter zaczęła przeszukiwać wszystkie zakątki Ziemi w poszukiwaniu cennej córki i chociaż Helios (lub Hermes) powiedział jej o losie córki, ona mimo to kontynuowała swoją wędrówkę w przebraniu staruszki z pochodnią w rękach przez dziewięć długich dni i dziewięć lat.długie noce, aż w końcu dotarła do Eleusis.

Tam bogini opiekowała się Demofonem, synem Keleosa, króla Eleusis, który później ofiarował ludzkości dar zboża i nauczał rolnictwa. Na cześć bogini zbudowano również świątynię, rozpoczynając w ten sposób słynne sanktuarium Eleusis i misteria eleuzyńskie, które trwały przez ponad tysiąclecie.

Gdy świątynia w Eleusis została ukończona, Demeter wycofała się ze świata i zamieszkała w niej. Ale jej gniew i smutek wciąż były wielkie, więc stworzył wielką suszę, aby przekonać bogów do uwolnienia jej córki z Hadesu.

Ponieważ susza kosztowała życie wielu ludzi, Zeus w końcu wysłał Hermesa, aby przekonał Hadesa do uwolnienia jego nieuczciwej narzeczonej. W ten sposób osiągnięto kompromis: Hades skonsultował się z Zeusem i obaj zdecydowali, że pozwolą Persefonie żyć na ziemi przez osiem miesięcy każdego roku, podczas gdy przez resztę czasu będzie ona po jego stronie w Podziemiu.

Jednak zanim ją oddał, Hades włożył do ust dziewczyny pestkę granatu, wiedząc, że jej boski smak zmusi ją do powrotu do niego. W starożytnej mitologii zjedzenie owocu porywacza oznaczało, że w końcu trzeba będzie do niego wrócić, więc Persefona była skazana na powrót do podziemi na cztery miesiące każdego roku.

Tak więc mit o Hadesie i Persefonie jest związany z nadejściem wiosny i zimy: zejście Kore do podziemi może być postrzegane jako alegoryczne przedstawienie nadejścia zimy, kiedy ziemia nie jest żyzna i nie daje plonów, podczas gdy jej wejście na Olimp i powrót do matki symbolizuje nadejście wiosny i okres zbiorów.

Zniknięcie i powrót Persefony były również tematem wielkich misteriów eleuzyńskich, które obiecywały wtajemniczonym doskonalsze życie po śmierci. Dlatego mit ten i związane z nim misteria wyjaśniały zmianę pór roku w przyrodzie oraz wieczny cykl śmierci i odrodzenia.

Może Ci się również spodobać:

25 popularnych opowieści z mitologii greckiej

15 kobiet z mitologii greckiej

Źli greccy bogowie i boginie

12 słynnych bohaterów mitologii greckiej

Praca Herkulesa

Źródło obrazu: Malarz nieznany (czas życia: XVIII wiek), domena publiczna, za pośrednictwem Wikimedia Commons