De meeste religies, polytheïstisch of niet, hebben een of andere voorstelling van het concept van het kwaad. Het christendom heeft bijvoorbeeld in het algemeen het concept van de Duivel, of het hindoeïsme heeft Ravana (in algemene termen). De Oude Grieken hadden ook hun eigen personificaties van het kwaad, maar het is misschien verrassend dat de slechte Griekse goden niet waren wie je je zou voorstellen!

Hades is bijvoorbeeld niet In feite is hij een van de weinige die niet verwikkeld raakt in intriges of veel minnaressen heeft.

In het oude Griekse pantheon werd het concept van het kwaad onderverdeeld in verschillende kwaadaardige Griekse goden die verantwoordelijk waren voor een breed scala aan problemen onder de stervelingen en onsterfelijken.

Hier zijn de ergste Griekse goden:

6 Slechte Griekse goden en godinnen

Eris, de godin van de tweedracht

Gouden appel van tweedracht, Jacob Jordaens, Publiek domein, via Wikimedia Commons

Eris is de godin van strijd en onenigheid. Ze werd zo verafschuwd in het oude Griekenland dat er geen tempels ter ere van haar zijn, en het is zeer waarschijnlijk dat ze niet werd aanbeden. Ze komt al voor in oude Griekse teksten van Homerus en Hesiodus.

Haar afstamming is niet erg duidelijk, maar omdat ze vaak de zus van Ares, de god van de oorlog, wordt genoemd, was ze waarschijnlijk de dochter van Zeus en Hera.

Het enige doel van Eris is om verdeeldheid te zaaien onder goden en mensen. Zij is verantwoordelijk voor de belangrijkste gebeurtenissen die uiteindelijk leidden tot de Trojaanse oorlog, omdat zij verdeeldheid zaaide onder de godinnen Athena, Hera en Aphrodite:

Ongezien gooide ze een gouden appel onder hen met de woorden "voor de mooiste" erop. De godinnen ruzieden over wie van de drie de mooiste was, en dus de beoogde ontvanger van de appel.

Zie ook: Veganistische en vegetarische Griekse gerechten

Omdat geen van de andere goden de toorn van een van de drie wilde ondergaan door te oordelen wie de mooiste was, vroegen de godinnen aan de sterfelijke prins van Troje Paris om het voor hen te doen. Elk van hen probeerde hem om te kopen door grote geschenken te beloven, en Paris gaf de appel aan Aphrodite, die beloofd had de mooiste vrouw op aarde verliefd op hem te laten worden.

Die vrouw was Helena, de koningin van Sparta en de vrouw van Menelaos. Toen Paris er met haar vandoor ging, verklaarde Menelaos Troje de oorlog, verenigde alle Griekse koningen en begon de Trojaanse oorlog.

Enyo, de godin van de vernietiging

Een andere dochter van Zeus en Hera die in verband werd gebracht met strijd was Enyo. Ze had vaak beelden van haar in tempels die aan Ares waren gewijd en er werd gezegd dat ze hem vergezelde in de oorlog. Ze genoot van oorlog en vernietiging, en vooral van bloedvergieten en het plunderen van steden.

Ze wordt genoemd tijdens de plundering van Troje, in de oorlog van de Zeven tegen Thebe en zelfs in de strijd tussen Zeus en Typhon.

Enyo had een zoon, Enyalius, met Ares, die ook een god van de oorlog en het verzamelen van oorlogskreten was.

Deimos en Phobos, de goden van paniek en terreur

God van de angst Phobos in de Griekse mythologie.

Deimos en Phobos waren de zonen van Ares en Aphrodite. Deimos was de god van de paniek en Phobos was de god van de terreur en angst in het algemeen.

Beide goden vergezelden Ares in de strijd en leken bijzonder wreed te zijn. Ze genoten van bloedvergieten en slachtpartijen en maakten soldaten vaak onbekwaam om te vechten, waardoor ze makkelijk te doden waren.

Veel strijders gebruikten de afbeeldingen van Phobos en Deimos op hun schilden en baden tot hen voor de strijd, omdat ze wilden dat ze aan hun kant stonden in plaats van tegen hen.

Apate, de godin van het bedrog

Apate was de dochter van Nyx, de godin van de nacht, en Erebos, de god van de duisternis. Ze was een specialist in het verblinden van mensen en stervelingen van de waarheid, waardoor ze onwaarheden gingen geloven.

Zij is de reden voor de dood van Semele, de moeder van Dionysos: Hera vroeg haar om haar te helpen wraak te nemen op Semele omdat ze met Zeus naar bed was geweest. Apate klampte Semele vervolgens aan en deed zich voor als haar vriendelijke adviseur en manipuleerde Semele om Zeus voor haar te laten verschijnen in de gedaante die hij gebruikte toen hij op Olympus was, met zijn vrouw.

Omdat ze de woorden van Apate opvolgde en dat deed op een manier die bindend was voor Zeus, gaf hij gehoor aan haar verzoek en verscheen hij in al zijn glorie en met zijn bliksem, en Semele werd verbrand.

Apate hield van leugens, bedrog en vals spelen. Ze was zeker niet populair.

Zie ook: Alles over de Griekse vlag

De Erinyen, godinnen van de wraak

Orestes bij Delphi, British Museum, Publiek domein, via Wikimedia Commons

Aphrodite was niet de enige godin die tevoorschijn kwam toen Cronos de genitaliën van Uranus in zee gooide. Terwijl de godin van de liefde en schoonheid tevoorschijn kwam uit het schuim van de zee, kwamen de Erinyen tevoorschijn uit de aarde waarop hun bloed viel.

Het waren crones - oude, afzichtelijk uitziende vrouwen - vaak ook afgebeeld met hondenkoppen, vleermuisvleugels, zwarte lichamen en slangen als haar. Ze hielden gesels vast waarmee ze hun slachtoffers tot waanzin of de dood kwelden.

De Erinyen hadden het alleen gemunt op mensen die misdaden hadden begaan tegen hun ouders, mensen die ouder waren dan zij, stadsautoriteiten, of in het algemeen tegen iedereen die ze geacht werden te respecteren of te eren.

Ze waren meedogenloos en onverzettelijk en achtervolgden hun slachtoffer tot het einde, tenzij ze erin slaagden om boete te doen voor hun misdaad, waarna ze "Eumeniden" werden, godinnen gunstig stemden en de persoon met rust lieten.

Een van hun beroemdste slachtoffers was Orestes, die zijn moeder Clytemnestra vermoordde omdat zij Agamemnon, haar man en Orestes' vader, had vermoord na zijn terugkeer uit de Trojaanse oorlog.

Moros, de god van het onheil

Moros is de zoon van Nyx, de godin van de nacht, en Erebos, de god van de duisternis. Hij was de god van het onheil, en een van de bijvoeglijke naamwoorden die aan hem werden toegekend was 'hatelijk'.

Moros had het vermogen om stervelingen hun dood te laten voorzien. Hij is ook degene die mensen naar de ondergang drijft. Moros wordt ook wel "de onvermijdelijke" genoemd en hij is net zo meedogenloos als de Erinyen, hij geeft zijn slachtoffer niet op tot in de Onderwereld.

Moros wordt ook geassocieerd met lijden, want dat komt vaak voor als een sterveling zijn ondergang tegemoet gaat.

Hij had geen tempels in het oude Griekenland en zijn naam werd alleen uitgesproken om te bidden dat hij nooit zou komen.

Dit vind je misschien ook leuk:

Grafiek Olympische goden en godinnen

12 Beroemde Griekse Mythologie Helden

De 12 Griekse goden van de berg Olympus

Beste Griekse Mythologie Films

Beste bezienswaardigheden voor Griekse mythologie

Beste eilanden om te bezoeken voor Griekse mythologie

Griekse mythologie wezens en monsters