Oorlog speelde een centrale rol in het leven van elke Griek. De Griekse samenleving was zo gewend aan oorlog, dat ze het zelfs vergoddelijkte in de vorm van Ares, de god van de oorlog. Door de eeuwen heen vonden er verschillende veldslagen plaats tussen de Griekse stadstaten, die nu worden beschouwd als keerpunten in de Griekse geschiedenis. De uitkomst van deze veldslagen bepaalde de toekomstige koers van de Griekse beschaving en vereeuwigde debelangrijkste deelnemers.

7 Oude Griekse veldslagen die je moet weten

Slag bij Marathon 490 voor Christus

De slag bij Marathon was het hoogtepunt van de poging van de Perzische koning Darius I om Griekenland te veroveren. In 490 voor Christus eiste Darius aarde en water van de Griekse stadstaten, wat in wezen betekende dat ze hun soevereiniteit opgaven en het enorme Perzische Rijk onderwierpen.

Veel stadstaten stemden in met onderwerping, maar Athene en Sparta niet; ze executeerden zelfs de Perzische boodschappers. Daarom landde de Perzische marine dat jaar op de kust van Marathon, ten noordoosten van Athene.

Atheense troepen marcheerden naar het strand, slechts geholpen door een kleine troepenmacht uit Plataea, omdat de Spartanen Carneia vierden, een religieus feest dat militaire acties in die tijd verbood.

Miltiades, de Atheense generaal, bedacht een geniale militaire tactiek waardoor zijn troepen de Perzen gemakkelijk konden verslaan op het slagveld. Zo liep de invasie uit op een mislukking en keerden de Perzen terug naar Azië.

De Griekse overwinning in Marathon was van groot belang omdat het bewees dat de Perzen, hoewel machtig, niet onoverwinnelijk waren.

Slag bij Thermopylae 480 voor Christus

Tien jaar na de mislukte invasie van 490 voor Christus lanceerde de nieuwe Perzische koning Xerxes I een nieuwe militaire campagne die gericht was op de totale onderwerping van Griekenland. De Grieken waren het erover eens dat de beste manier om de landinvasie vanuit het noorden te stoppen was om de smalle doorgang van Thermopylae en de waterweg van Artemisium te blokkeren.

Maar opnieuw vanwege het religieuze feest van de Carneia kon Sparta niet zijn hele leger mobiliseren en dus werd besloten dat koning Leonidas met een kleine troepenmacht van 300 man naar Thermopylae zou marcheren.

De Spartanen, samen met 5000 Thespianen, hielden drie dagen stand tegen een numeriek superieure vijandelijke troepenmacht, totdat ze uiteindelijk werden omsingeld door de Perzen en tot de laatste man werden gedood.

Hoewel de Spartanen in Thermopylae werden verslagen, versterkte de slag het moreel van de Grieken en gaf het hen de nodige tijd om zich beter voor te bereiden op hun collectieve verdediging.

Bekijk: De 300 van Leonidas en de slag bij Thermopylae.

Slag bij Salamis 480 voor Christus

De slag bij Salamis, die algemeen wordt beschouwd als een van de belangrijkste zeeslagen uit de oudheid, was een keerpunt voor de Perzische invasie, omdat de Perzische vloot hier in wezen werd vernietigd.

De Perzische troepen slaagden erin de stad Athene te plunderen, waardoor de Atheners hun huizen moesten verlaten en hun toevlucht moesten zoeken op het eiland Salamis. Themistocles was de Atheense generaal die de Griekse verdediging leidde en degene die de gevechtstactiek bepaalde waarmee de Perzische marine uiteindelijk werd verslagen.

De nederlaag van de Perzen in Salamis was overweldigend en de Perzische koning werd gedwongen om zich terug te trekken in Azië, uit angst om in Griekenland in de val te zitten. Over het geheel genomen werd het Perzische prestige en moreel aanzienlijk beschadigd en de Grieken slaagden erin om hun thuisland te beschermen tegen verovering.

Slag bij Plataea 479 voor Christus

De slag bij Plataea maakte effectief een einde aan de Perzische invasie van Griekenland. In deze slag stonden de verenigde Griekse strijdkrachten van onder andere Athene, Sparta, Korinthe en Megara tegenover de Perzische generaal Mardonius en zijn elitetroepen.

De strijd was een test van geduld, aangezien de twee legers meer dan 10 dagen tegenover elkaar stonden, met slechts kleine incidenten. Opnieuw bleken de Grieken superieure tactici te zijn, aangezien ze erin slaagden een tactische terugtocht uit te voeren, die de Perzen lokte om hen te volgen.

De Grieken stonden tegenover de Perzen op een open veld naast de stad Plataea. Tijdens de chaotische strijd slaagde een Spartaanse krijger erin Mardonius te doden, waardoor de Perzen zich algemeen terugtrokken. De Griekse troepen bestormden het vijandelijke kamp en doodden de meeste mannen binnenin. De verdediging van Griekenland was compleet en de Grieken trokken verder naar het noorden en bevrijdden alle Griekse stadstaten van de Perzische overheersing.

Slag bij Aegospotami 405 voor Christus

De slag bij Aegospotami was een zeeslag tussen Athene en Sparta die plaatsvond in 405 v.Chr. en het einde betekende van de Peloponnesische Oorlog die in 431 v.Chr. was begonnen. In deze slag brandde de Spartaanse vloot onder Lysander de Atheense marine plat, terwijl de Atheners op zoek waren naar voorraden.

Er wordt gezegd dat van de in totaal 180 schepen er slechts 9 wisten te ontsnappen. Omdat het Atheense rijk afhankelijk was van zijn marine om te communiceren met zijn overzeese gebieden en om graan te importeren, was deze nederlaag beslissend en daarom besloten ze zich over te geven.

Slag bij Chaeronea 336 voor Christus

De slag bij Chaeronea, die algemeen wordt gezien als een van de meest beslissende veldslagen van de oude wereld, bevestigde de overheersing van het koninkrijk Macedonië over Griekenland. De jonge prins Alexander nam ook deel aan deze slag, onder het bevel van zijn vader, koning Phillip.

In deze slag werden de troepen van Athene en Thebe vernietigd, waarmee voorgoed een einde kwam aan alle verdere weerstand.

Uiteindelijk slaagde Phillip erin de controle over Griekenland te krijgen, met uitzondering van Sparta, waardoor Griekenland een verenigde staat werd onder zijn heerschappij. De Liga van Korinthe werd gevormd als resultaat, met de koning van Macedonië als borg, terwijl Philip werd verkozen tot strateeg voor een Panhelleense campagne tegen het Perzische Rijk.

Slag bij Leuctra 371 voor Christus

De slag bij Leuctra was een militaire confrontatie die plaatsvond in 371 voor Christus tussen de Boeotiaanse strijdkrachten onder leiding van de Thebanen en een coalitie onder leiding van de stad Sparta. Het werd uitgevochten bij Leuctra, een dorp in Boeotië, midden in het conflict na de Korinthische Oorlog.

De Thebanen behaalden een beslissende overwinning op Sparta en vestigden zich als de machtigste stadstaat van Griekenland. De overwinning was het resultaat van de geniale gevechtstactieken van de Thebaanse generaal Epaminondas, die erin slaagde de falanx van de Spartanen te ontmantelen en de immense invloed van Sparta op het Griekse schiereiland te verbrijzelen.