Yunanistan'da din, kültürün ve mirasın son derece önemli bir parçasıdır. Yunan kimliğinde oynadığı muazzam önem, dini, folklorda olduğu kadar inançla bağlantılı olmayan şekillerde günlük yaşamla tamamen iç içe geçmiştir.

Laiklik ve herhangi bir dini özgürce uygulama hakkı Yunanistan Anayasası'nda temel kabul edilen ve korunan bir hak olmasına rağmen, Yunanistan laik bir devlet değildir. Yunanistan'da resmi din Ortodoks Hristiyanlığın bir parçası olan Yunan Ortodoksluğudur.

Yunan kimliği ve Yunan (Doğu) Ortodoksluğu

Yunan Ortodoksluğu, Yunan Bağımsızlık Savaşı arifesinde kimin Yunan olduğunu tanımlamak için kullanılan üçlü niteliklerin bir parçası olduğu için Yunan kimliği için son derece önemlidir: Yunanistan, dini İslam olan Osmanlı İmparatorluğu'nun işgali altında olduğu için, Ortodoks Hıristiyan olmak ve Yunan Ortodoks Kilisesi içinde geliştirilen belirli protokolleri uygulamak, Yunan kimliğinin önemli bir unsuruydu.Yunanlılık, Yunan dilini konuşmak ve Yunan kültürü ve gelenekleri içinde yetişmiş olmakla birlikte.

Başka bir deyişle, Rum Ortodoks olarak tanımlanmak, Osmanlı İmparatorluğu'nun bir tebaası ya da bir Türk'ün aksine Yunan kimliğini onaylıyordu. Yunanlılar için din, onları işgalci olarak algıladıkları kişilerden ayırdığı ve ayırt ettiği için özel bir inançtan çok daha fazlası haline geldi.

Bu tarihi gerçek, Yunan mirasını, nüfusun %95-98'i tarafından uygulanan Yunan dini ile iç içe geçirmiştir. Çoğu zaman, bir Yunan kendini ateist olarak tanımlasa bile, Yunan Ortodoks geleneğinin gelenek ve protokollerini gözlemleyecektir çünkü bu, folklorun ve mirasın bir parçasıdır ve dolayısıyla ruhani kimliklerinin bir parçası olmamasına rağmen kimliklerinin bir parçasıdır.inançlar.

Her yerde kiliseler var

Yunanistan'da dinin ne kadar önemli olduğunu bildiğimizden, kelimenin tam anlamıyla her yerde kilise olması şaşırtıcı değildir. Yunanistan'ın en ücra köşesinde, ıssız dağ tepelerinde veya tehlikeli kayalıklarda bile, eğer bir yapı varsa, bunun bir kilise olma ihtimali yüksektir.

Yunanlılar arasında ibadet yerlerinin bu kadar yaygın olması modern bir şey değildir. Antik çağlarda bile Antik Yunanlılar dini, Yunanlılara karşı Yunan olmayanlar olarak kimliklerinin bir parçası haline getirme eğilimindeydiler. Bu nedenle, Yunanistan'ın her yerine ve dolaştıkları veya koloniler kurdukları diğer her yere büyük ve küçük antik tapınaklar dağıttılar.

Yüzyıllar ilerledikçe ve Yunanlılar Hıristiyanlığı kabul ettikçe, bu tapınaklar da kiliseye dönüştürülmüş ya da kilise yapımında kullanılmıştır. Atina'nın ikonik Akropolis'inde bile Parthenon, Meryem Ana onuruna "Panagia Athiniotissa" (Atina'nın Meryem Ana'sı) adı verilen bir kiliseye dönüştürülmüştür.

Bu kilise, 1687 yılında Venedik top ateşiyle havaya uçurulana kadar Parthenon'u sağlam bir şekilde muhafaza etmiş ve korumuştur. Osmanlı işgali sırasında bir cami inşa etmek için kullanılan Parthenon'dan geriye kalanlar, 1842 yılında yeni kurulan Yunan devletinin emriyle yıkılmıştır.

Yunanistan yollarında araba kullanırken yol kenarlarında büst şeklinde küçük kilise maketleri de görebilirsiniz. Bunlar ölümcül araba kazalarının meydana geldiği yerlerde ölenlerin anısına konur ve anma ayininin yapılabileceği meşru mabetler olarak kabul edilir.

Göz atın: Yunanistan'da ziyaret edilecek en güzel manastırlar.

Din ve Kültür

İsim verme : Geleneksel olarak isim verme, çocuk bir yaşından küçükken yapılan Rum Ortodoks vaftizi sırasında yapılır. Katı gelenek, çocuğun büyükanne ve büyükbabalardan birinin adını ve kesinlikle resmi bir azizin adını almasını ister.

Çocuklara Yunan Ortodoks Kilisesi'nin azizlerinin isimlerinin verilmesinin nedeni dolaylı bir dilektir: azizin çocuğun koruyucusu olması dileği, aynı zamanda azizin çocuğun hayatında örnek olması dileği (yani çocuğun erdemli ve nazik biri olarak yetişmesi). Bu nedenle Yunanistan'da azizin anıldığı gün kutlanan isim günleri, aziz kadar hatta ondan daha önemlidirdoğum günlerinden daha önemli!

Yunanlılar çocuklarına genellikle bir Hıristiyan ismiyle birlikte eski Yunan isimleri de verirler. Bu yüzden Yunanlıların iki isme sahip olması oldukça sık rastlanan bir durumdur.

Paskalya ve Noel Yunanlılar için Paskalya, Noel'den ziyade en büyük dini bayramdır. Çünkü Yunan Ortodoks Kilisesi için en büyük kurban ve mucize İsa'nın çarmıha gerilişi ve dirilişidir. Bütün bir hafta yeniden canlandırma ve ciddi toplu dualara ayrılır, ardından bölgeye bağlı olarak iki, hatta üç gün boyunca yoğun parti ve ziyafet verilir!

Yazıma göz atın: Yunan Paskalya Gelenekleri.

Noel nispeten özel bir tatil olarak kabul edilirken, Paskalya bir aile tatili ve bir araya getirilmiş bir topluluk tatilidir. Paskalya ile ilgili gelenekler sayısızdır ve bölgelere göre değişir, bu nedenle folklor hayranıysanız Paskalya sırasında Yunanistan'ı ziyaret etmeyi düşünün!

Panigyria Her kilise bir azize ya da Yunan Ortodoks Dogması'ndaki belirli bir önemli olaya adanmıştır. O azizin ya da olayın anma günü geldiğinde kilisede kutlama yapılır. Bu kutlamalar müzik, şarkı, dans, ücretsiz yiyecek ve içecek ve gecenin ilerleyen saatlerine kadar süren genel parti ile harika kültürel ve folklorik etkinliklerdir.

Bunlara "panigyri" denir (Yunanca'da şenlik veya parti anlamına gelir). Bazı kiliselerde, neşenin yanı sıra sadece o gün için ortaya çıkan büyük bir açık hava bit pazarı bile vardır. Ziyaret ettiğiniz bölgede bir "panigyri" olup olmadığını her zaman kontrol edin!

Din hicvi : Yunanlıların hem inanç hem de kilise kurumu konularında kendi dinleri hakkında şaka veya hiciv yapmaları alışılmadık bir durum değildir. Kiliselerde ibadet önemli kabul edilse de, birçok Yunanlı gerçek dini pratiğin bir rahip aracılığına ihtiyaç duymadan kişinin kendi evinde tamamen özel olarak gerçekleşebileceği inancına sahiptir.

Kilise tarafından yayınlanan resmi uyarılar çoğu zaman politikacılarla aynı düzeyde eleştiri alacaktır.

Yunanistan'daki diğer dinler

Yunanistan'da önemli ölçüde görülen diğer iki din ise İslamiyet ve Museviliktir. Müslüman Yunanlıları daha çok Batı Trakya'da bulurken, Musevi toplulukları her yerde mevcuttur.

Ne yazık ki, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Yunanistan'da, özellikle Selanik gibi bölgelerde Yahudi cemaati yok olmuştur: İkinci Dünya Savaşı'ndan önce 10 milyon olan Yahudi cemaatinden bugün sadece 6 bin kişi kalmıştır. Ortodoks Rumlar gibi, Yahudi-Yunan cemaati de tarihsel olarak oldukça önemliydi ve kendine özgü bir Yunan kimliğine, yani Romaniote Yahudilerine sahipti.

Yunan Ortodoks Kilisesi, Yahudi nüfusunu Nazilerden korumak için önemli çabalar sarf etmiş ve adalar gibi uzak bölgelerde tamamen başarılı olmuş olsa da, şehirlerde sahte kimlik kartları düzenlemek ve Yahudileri çeşitli evlerde saklamak gibi çabalara rağmen bu neredeyse imkansızdı.

Ayrıca Yunanlıların yaklaşık %14'ü kendini ateist olarak tanımlamaktadır.