"Toprak ve su". Pers elçilerinin Sparta kentinde söyledikleri ilk sözler bunlardı. Pers İmparatorluğu Yunanistan'ın kapılarına dayanmıştı. Pers kralı Xerxes tüm Hellas'ın boyun eğmesini istiyordu. Ancak sözde 'ilahi kral'a karşı çıkan çok az kişi vardı.

Thermopylae Savaşı, Yunanistan tarihinin en önemli dönüm noktalarından biri olarak kabul edilir. Savaşın kendisi bir Yunan yenilgisine yol açsa da, Yunan şehir devletlerine Asyatik istilacılara karşı toplu savunmalarını daha iyi organize etme fırsatı sağladı. Ancak en önemlisi, Yunan ordusunun moralini yükseltti ve çok az kişinin karşı durabileceğini açıkça gösterdi.ve bu özgürlük uğruna ölmeye değer.

Bu kritik savaşa yol açan neydi? Darius'un MÖ 480'de Yunanistan'ı fethetme girişiminin başarısızlıkla sonuçlanmasının ardından, Marathon savaşında güçleri Atinalılar tarafından etkili bir şekilde yok edilince, oğlu Xerses aynı amaçla ikinci bir sefer hazırladı. MÖ 480'e gelindiğinde Xerses yüz elli bin kişiden oluşan muazzam bir ordu ve altı yüz gemilik bir donanma kurmayı başarmıştı.

Pers İmparatorluğu'nun doğası açıkça yayılmacıydı. Kiros'tan Kserses'e kadar her Pers imparatoru Pers nüfuzunun bilinen dünyanın her yerine yayılmasını arzuluyordu. Öte yandan Yunanlılar, bağımsızlıklarının tadını çıkarmaya ve kendi kurallarına göre yaşamaya devam edebilmek için şehir devletlerini Yunanlı ya da başka türlü istilacılara karşı korumak istiyorlardı.

Yunan şehir devletlerinin çoğunun Pers egemenliğine boyun eğmesiyle Pers ordusu, iki önemli rakibi olan Sparta ve Atina ile başa çıkmak için güneye yürüdü. Spartalı Demaratos, Thermopylae Savaşı'ndan önce Xerses'e şunları söyledi: "Şimdi şunu bilin: Eğer bu [Spartalı] adamlara ve Sparta'da geride kalanlara boyun eğdirirseniz, başka hiçbir insan ırkı kalmayacak.Çünkü şimdi tüm Helenlerin en soylu krallığına ve insanların en iyisine saldırıyorsunuz."

Persler, savunmalarını kurdukları Thermopylae'de Yunan kuvvetleriyle karşılaşacaktı. Yunan kuvvetleri, 300'ü Spartalı hoplit, 700'ü Thespialı ve 100'ü Phocialı olmak üzere yaklaşık 7000 kişiden oluşuyordu.

Savaş alanının Yunanlılar tarafından seçilmesi dikkatli bir stratejik planlamanın sonucuydu çünkü arazinin darlığı Perslerin sayıca avantajını sınırlıyordu. Yunanlıların sağ kanadı denizle kaplıydı ve sol kanatta Kallidromio adında bir dağ vardı.

İlk dört gün boyunca iki kamp arasında bir duraklama yaşandı. Yunanlılar Perslerin silahlarını teslim etme talebini reddedince, Xerses saldırı emri verdi. Leonidas diğer Yunanlılara savunmayı kurmalarını emretti. Başarılı oldular. Ertesi gün Xerses, Spartalılar tarafından yine başarıyla püskürtülen seçkin kuvveti Ölümsüzleri gönderdi.

Ancak üçüncü gün, Ephialtes adında yerel bir çoban, Persleri Yunan kampının arkasına götürebilecek gizli bir geçit hakkında bilgilendirdi. Leonidas, yerel halk tarafından bu geçit hakkında zaten bilgilendirilmişti ve bu yüzden onu savunmak için oraya 1000 Phokaialı yerleştirdi. Ancak Phokaialı muhafızlar, bir gece baskını sonrasında Pers kuvvetleri tarafından gafil avlandı.

Phokaia kuvvetleri beklenmedik saldırı karşısında şoke oldular. Gece, Leonidas haberciler aracılığıyla Yunanlıların kuşatıldığı konusunda bilgilendirildi. Yunanlılar, yerlerinde kalmalarının kendileri için kesin ölüm anlamına geldiğini anladıklarında paniğe kapıldılar. Çoğu Mora'daki evlerini korumak için geri çekilmek istedi.

Leonidas kuvvetlerinin çoğuna geri çekilme emri verdi. Ancak Persler gelmeden önce mevzilerini tamamen terk edip geri çekilmek yerine 300 Spartalı, 700 Thespialı ve 400 Thebalı'ya yerlerinde kalıp ölümüne savaşmalarını emretti. Bu bilinçli bir karardı ve ordusunun geri kalanına kaçmak için yeterli zamanı kazandırabilirdi.

Persleri geciktirmek için Leonidas kalan birliklerine platodaki sıraya geçmelerini emretti, böylece savaş Perslerin avantajlı olduğu yerde gerçekleşecekti. Savaş son adama kadar sürdü, Yunan kılıçları ve mızrakları parçalandı. Ölümsüzler Spartalıları kuşattı ve oklarla işlerini bitirdi. Onlara yaklaşmaya cesaret edemediler.

Leonidas, 300 Spartalı hopliti ve kalan müttefikleri öldü. Persler Spartalı kralın cesedini buldular ve ağır bir hakaret olarak kabul ettikleri başını kestiler. Leonidas'ın fedakârlığı Perslerin güneye yürümesini engellemedi.

Ancak savunucuların savaşta gösterdikleri cesaretin hikâyeleri tüm Yunanistan'a yayıldı ve her özgür Yunanlının moralini yükseltti. Dahası, gecikme Atinalılara Xerses oraya varmadan önce şehirlerini terk etmek ve böylece başka bir gün savaşmak için hayatta kalmak için yeterli zaman sağladı.

Thermopylae'deki yenilgi Yunanlılara kendilerini yeniden organize etme ve istilacılara karşı daha güçlü bir savunma hazırlama fırsatı sundu. Birkaç ay sonra Yunanlılar Salamis deniz savaşında galip geldi ve MÖ 479'da Pers ordusunun geri kalanı Plataea savaşında yenildi. Bu savaş İkinci Pers İstilasına son verdi.

Thermopylae'deki son direniş, Sparta'nın Yunanistan'ın korunması için kendini feda etmeye hazır olduğunu gösterdi. Leonidas, onuruna kurulan kahraman kültleriyle kalıcı bir şöhretin sahibi oldu. Sonunda savaş, yüzyıllar boyunca hayatta kalan ve azınlığın çokluğa karşı cesaretini ve özgürlüğün zaferini açıkça gösteren kalıcı bir miras bıraktıtiranlığa karşı.