આરાચનની પૌરાણિક કથા એ કરોળિયાની પ્રાચીન ગ્રીક મૂળની વાર્તા છે!

વિવિધ છોડ અને પ્રાણીઓની મોટાભાગની મૂળ વાર્તાઓની જેમ, પ્રથમ કરોળિયો મૂળરૂપે માનવ હતો, અને તેનું નામ એરાકને હતું- ગ્રીક શબ્દ 'સ્પાઈડર' માટે. રસપ્રદ વાત એ છે કે પૌરાણિક કથા પણ એક દંતકથાની જેમ વાંચે છે, એક રૂપકાત્મક વાર્તા જેનો અર્થ પ્રેક્ષકોને નૈતિકતા અથવા વર્તન અને તેના પરિણામો વિશે શીખવવાનો છે.

ગ્રીક પૌરાણિક કથામાંથી અરાચનની વાર્તા

તો, એરાકને કોણ હતી અને તે કેવી રીતે કરોળિયામાં ફેરવાઈ ગઈ?

એરાચેન એક યુવાન લિડિયન મહિલા હતી, જે ઇડમોન નામના પ્રખ્યાત ટેક્સટાઇલ ડાયરની પુત્રી હતી. જ્યારે તે એક નાની છોકરી હતી ત્યારે તેણે વણાટ કરવાનું શીખી લીધું અને તરત જ તેની પ્રતિભા બતાવી, એક શિખાઉ તરીકે પણ. જેમ જેમ તેણી મોટી થઈ, તેણીએ વર્ષો સુધી તેણીની હસ્તકલા પર પ્રેક્ટિસ અને કામ કરવાનું ચાલુ રાખ્યું.

તેની ખ્યાતિ સમગ્ર દેશમાં ફેલાઈ ગઈ અને ઘણા લોકો તેણીની વણાટ જોવા આવ્યા. અરાચને એટલી પ્રતિભાશાળી અને સમર્પિત વણકર હતી કે તેણે શણની શોધ કરી. તેણી એટલી સારી રીતે વણાટ કરી શકતી હતી કે તેના કાપડ પરની છબીઓ એટલી પરફેક્ટ હતી કે લોકો તેને વાસ્તવિક માનતા હતા.

તેના વણાટ માટેનું તમામ ધ્યાન, ખ્યાતિ અને આરાધનાએ અરાચનેનું ગૌરવ એટલું વધી ગયું હતું કે તેણી અભિમાની બની ગઈ હતી. જ્યારે દર્શકોએ તેણીની પ્રતિભાને દૈવી અને દેવતાઓની ભેટ ગણાવી, ખાસ કરીને એથેના કે જે વણાટની દેવી હતી, ત્યારે તેણીએ આ કલ્પનાની હાંસી ઉડાવી.

"મારી પ્રતિભા દેવતાઓ તરફથી નથી આવી, ન એથેના."

ચહેરામાં ઉદ્ધતાઈ હોવાને કારણે ભીડ ભયભીત થઈ ગઈદેવતાઓ વારંવાર તેમના ક્રોધ ભોગવવું. તેણીના એક પ્રશંસકે તેણીને તે પાછું લેવા વિનંતી કરી.

"એથેનાને તમારી હિંમતને માફ કરવા કહો," ચાહકે કહ્યું, "અને તે કદાચ તમને બચાવી શકે."

પરંતુ અરાચેને તેમાંથી કંઈ નહીં તે.

"હું તેની માફી કેમ માંગીશ?" તેણીએ પડકાર ફેંક્યો. “હું તેના કરતાં પણ સારો વણકર છું. જો હું વધુ સારી હોઉં તો મારી પ્રતિભા તેણીની ભેટ કેવી રીતે બની શકી હોત?”

તે સમયે, એક તેજસ્વી પ્રકાશ હતો, અને એથેના તેની અને દર્શકો સમક્ષ હાજર થઈ.

“શું તમે આ વસ્તુઓ કહેશો? મારા ચહેરા પર, છોકરી?" તેણીએ અરાચેને પૂછ્યું.

અરચેને માથું હલાવ્યું. “હું કરીશ, દેવી. અને જો તમે ઈચ્છો તો હું મારા શબ્દોને પણ મારા કાર્યોથી સાબિત કરીશ! અમે વણાટ સ્પર્ધા કરી શકીએ છીએ!”

એથેનાએ પડકાર સ્વીકાર્યો. દેવી અને નશ્વર વિણવા બેઠા. અદ્ભુત નજારો જોવા લોકો વધુ ને વધુ એકઠા થયા. આ વણાટ દિવસો સુધી ચાલ્યું, ત્યાં સુધી કે આખરે એરાકને અને એથેના બંનેએ તેના પર દેવતાઓના દ્રશ્યોવાળી ટેપેસ્ટ્રી તૈયાર કરી.

એથેનાની ટેપેસ્ટ્રી નશ્વર આંખોએ ક્યારેય જોઈ ન હોય તેવી સૌથી સંપૂર્ણ વસ્તુ હતી. દેવી તરીકે, તેણીએ જે થ્રેડનો ઉપયોગ કર્યો તે પૃથ્વીના જ ફેબ્રિકમાંથી આવ્યો હતો. તેણીએ ઓલિમ્પસ પર્વત પર દેવતાઓને તેમના તમામ વૈભવમાં દર્શાવ્યા હતા. તેમાંના દરેકને પરાક્રમી કાર્યો કરતા મહિમા બતાવવામાં આવ્યા હતા. તેઓ એટલા જીવંત હતા કે વાદળો અને આકાશ પણ ત્રિ-પરિમાણીય અને સંપૂર્ણ રંગ સાથે દેખાતા હતા. કોઈએ માન્યું ન હતું કે અરાચને આટલી નિષ્કલંક કંઈક કરી શકે છે.

પરંતુ અરાચને રહી.આત્મવિશ્વાસથી, અને તેણીએ પોતાની ટેપેસ્ટ્રી ફફડાવી, તેને ઉશ્કેરાટમાં એથેના પર પડવા દીધી.

લોકો ફરીથી હાંફી ગયા કારણ કે તેઓ તેમની આંખો પર વિશ્વાસ કરી શકતા ન હતા. ટેપેસ્ટ્રી દિવ્ય હતી. એથેના એ જોઈને આશ્ચર્યચકિત થઈ ગઈ કે તેણીએ નશ્વર દોરાઓનો ઉપયોગ કર્યો હોવા છતાં, તેના દ્રશ્યો આબેહૂબ અને જીવંત અને શક્તિશાળી હતા. અરાચેને પણ ઉત્કૃષ્ટ રચનાઓ દ્વારા અલગ-અલગ ચાર અલગ-અલગ દ્રશ્યોમાં દેવતાઓનું નિરૂપણ કર્યું હતું.

પરંતુ એક મોટો તફાવત હતો.

આરાચેના દેવતાઓમાં કોઈ મહિમા, કોઈ ગુણ કે દયા ન હતી. એરાચેને જે દ્રશ્યો દર્શાવવા માટે પસંદ કર્યા તે એવા દ્રશ્યો હતા જ્યાં દેવતાઓ તેમના સૌથી ક્ષુલ્લક હતા, તેમના નશામાં હતા, તેઓ મનુષ્યો પ્રત્યે સૌથી વધુ અપમાનજનક હતા (વૈકલ્પિક રીતે, એવું કહેવાય છે કે તેણીએ ઝિયસ અને તેના પરોપકારીને દર્શાવ્યા હતા). ઇજામાં અપમાન ઉમેરવા માટે, ટેપેસ્ટ્રી દોષરહિત હતી, એથેનાની ભગવાન જેવી આંખો માટે પણ. તેણીએ જે દ્રશ્યો દર્શાવ્યા હતા તેની વિગત અને જટિલતા એથેના કરતાં પણ ઘણી ચડિયાતી હતી અને તેથી એથેનાની ટેપેસ્ટ્રી બેમાંથી વધુ સારી હતી.

આનાથી એથેનાને આશ્ચર્ય થયું અને તેણી ગુસ્સે થઈ ગઈ. અરાચને તેના કરતાં વધુ સારી હતી એટલું જ નહીં, તેણે દેવતાઓ અને તેમની ખામીઓને બધા જોઈ શકે તે માટે બોલાવવાની હિંમત પણ કરી હતી! આટલું અપમાન સહન ન થઈ શકે. ભારે, ભયાનક ગુસ્સામાં, એથેનાએ ટેપેસ્ટ્રીને ફાડી નાખી, તેની લૂમ તોડી નાખી, અને બધાની સામે તેને શાપ આપીને ત્રણ વાર અરાચેને માર્યો.

આરાચેનને આઘાત લાગ્યો અને શરમ આવી, અને તે હતાશામાં ભાગી ગઈ. તેણી જે બન્યું તે સહન કરી શકી નહીં, અને તેથી તે અટકી ગઈપોતે એક વૃક્ષ પરથી. ત્યારે જ એથેનાએ તેને સ્પાઈડર બનાવી દીધી - એક રુવાંટીવાળું, આઠ પગવાળું નાનું પ્રાણી જે તેના પોતાના જાળા દ્વારા ઝાડ પર લટકતું હતું. હવે એક સ્પાઈડર, એરાચેને તરત જ જાળું બનાવ્યું અને વધુ વણાટ કરવાનું શરૂ કર્યું.

"હવેથી અને હંમેશ માટે, તમારા અને તમારા માટે આવું જ રહેશે," એથેનાએ કહ્યું. "તમે તમારા ઉત્કૃષ્ટ કાર્યોને કાયમ માટે વણાટ કરશો, અને જ્યારે લોકો તેમને જોશે ત્યારે તેનો નાશ કરશે."

અને આ રીતે વિશ્વમાં કરોળિયાનું સર્જન થયું.

વાર્તા શું છે અરાચને વિશે શું છે?

એરાચેની અને એથેનાની દંતકથા એક સાવચેતીભરી વાર્તા છે: તે મનુષ્યોને ચેતવણી આપે છે કે તેઓ દેવતાઓ સાથે સ્પર્ધા ન કરે કારણ કે માત્ર તેમનો વિનાશ તેમાંથી આવશે.

તેને અહંકાર અને અભિમાન સામે એક સાવધાનની વાર્તા તરીકે પાપ તરીકે પણ લઈ શકાય છે: ભલે વ્યક્તિની પ્રતિભા મહાન હોય, જો વ્યક્તિ ઘમંડી અને અભિમાનથી ભરેલી હોય, તો સંભવ છે કે ટૂંક સમયમાં વિનાશ આવશે.

વધુ આધુનિક પ્રેક્ષકોના પરિપ્રેક્ષ્યમાં, અરાકને અને એથેના વચ્ચેની અથડામણને વધુ અમૂર્ત રીતે અર્થઘટન કરી શકાય છે: કેટલાક માટે, તે દમનકારી સત્તા અને ઉદ્ધત બળવાખોર વચ્ચેના સંઘર્ષને પ્રતિબિંબિત કરી શકે છે, આના તમામ પરિણામો સાથે જો બળવાખોર ખૂબ આત્મવિશ્વાસ ધરાવે છે અથવા, વ્યંગાત્મક રીતે, સત્તાધિકારીની શક્તિ સામે ટકી ન શકે તેવી કાર્યવાહીમાં ખૂબ વિશ્વાસ રાખે છે.

શું અરાચેની વાર્તા અધિકૃત છે?

જોકે અરાચેની વાર્તા અને એથેના એ પ્રાચીન માંથી આવે છેગ્રીસ, અમારી પાસે સૌથી પહેલું એકાઉન્ટ પ્રાચીન રોમમાંથી આવે છે. તે ઑગસ્ટસના શાસન દરમિયાન કવિ ઓવિડ દ્વારા લખવામાં આવ્યું હતું.

તે કેટલીક સમસ્યાઓ ઊભી કરે છે!

મુખ્ય સમસ્યા એ છે કે આપણે ખાતરી કરી શકતા નથી કે મૂળ પ્રાચીન ગ્રીક પૌરાણિક કથા આ રીતે વર્ણવવામાં આવી છે અરાચેની દુર્દશા. રોમન લેખકો માટે પ્રાચીન ગ્રીક દેવતાઓને તેમના રોમન સમકક્ષો કરતાં ઓછા દૈવી અને ન્યાયી તરીકે દર્શાવવાનો સામાન્ય વલણ હતો (જેમ કે ઓડીસી અથવા ઇલિયડની તુલનામાં દેવતાઓ અને ગ્રીકોને એનિડમાં કેવી રીતે દર્શાવવામાં આવ્યા છે તે જોઈ શકાય છે).

પરંતુ જો આપણે આ વલણને ધ્યાનમાં ન લઈએ, અને ધ્યાનમાં લઈએ કે ઓવિડ પ્રાચીન ગ્રીક દેવતાઓની છબીને નબળી પાડવા માંગતો ન હતો, તો ત્યાં એક સારી તક છે કે તેણે પૌરાણિક કથા તેણે ક્રમમાં લખી હતી. રાજકીય ભાષ્ય કરવા માટે.

ઓગસ્ટસના શાસનકાળ દરમિયાન, ઓવિડને તેમણે લાગુ કરેલ કળાના ક્રેકડાઉન અને સેન્સરશીપ દરમિયાન ઓગસ્ટસ દ્વારા દેશનિકાલ કરવામાં આવ્યો હતો. તેથી, એવું બની શકે કે ઓવિડ આ રીતે આર્ચેની દંતકથાને ફરીથી કહીને ઓગસ્ટસની ટીકા કરવા માંગતો હતો. ઓવિડના સમયે કવિઓને "વણકર" તરીકે પણ ઓળખવામાં આવતા હતા તે ધ્યાનમાં લેતાં, આ વાર્તા, ઓવિડના દેશનિકાલ અને ઓગસ્ટસની યુક્તિઓ પ્રત્યેની તેમની અસ્વીકાર વચ્ચે સંબંધ બાંધવો મુશ્કેલ નથી.

તે કહે છે કે, એવું બની શકે કે ઓવિડે કર્યું દંતકથાને વિશ્વાસપૂર્વક લખો.

આપણે કદાચ ક્યારેય જાણીશું નહીં!