Arachne efsanesi örümceklerin Antik Yunan kökenli hikayesidir!

Çeşitli bitki ve hayvanların köken hikayelerinin çoğunda olduğu gibi, ilk örümcek aslında bir insandı ve adı Yunanca 'örümcek' anlamına gelen Arachne idi. İlginç olan, efsanenin aynı zamanda bir fabl, izleyicilere ahlak veya davranış ve sonuçları hakkında öğretmek için tasarlanmış alegorik bir hikaye gibi okunmasıdır.

Yunan Mitolojisinden Arachne'nin Hikayesi

Peki, Arachne kimdi ve nasıl bir örümceğe dönüştü?

Arachne, Idmon adında ünlü bir tekstil boyacısının kızı olan genç bir Lidyalı kadındı. Küçük bir kızken dokuma yapmayı öğrendi ve acemiyken bile yeteneği hemen ortaya çıktı. Büyüdükçe, yıllarca pratik yapmaya ve zanaatı üzerinde çalışmaya devam etti.

Ünü tüm ülkeye yayıldı ve birçok kişi onu dokumasını izlemeye geldi. Arachne o kadar yetenekli ve kendini işine adamış bir dokumacıydı ki, keteni icat etti. O kadar iyi dokuyordu ki, kumaşlarındaki görüntüler o kadar mükemmeldi ki, insanlar onların gerçek olduğunu düşünüyordu.

Dokumalarına gösterilen tüm ilgi, şöhret ve hayranlık Arakne'nin gururunu öyle bir noktaya getirmiş ki kibirlenmeye başlamış. Seyirciler onun yeteneğinin ilahi olduğunu ve tanrıların, özellikle de dokuma tanrıçası Athena'nın bir armağanı olduğunu söylediklerinde, bu düşünceyle alay etmiş.

"Benim yeteneğim tanrılardan ya da Athena'dan gelmiyor."

Kalabalık dehşet içinde soluk soluğa kaldı, çünkü tanrıların karşısında küstahlık yapmak genellikle onların gazabına uğramalarına neden oluyordu. Hayranlarından biri onu sözünü geri almaya çağırdı.

"Athena'dan küstahlığını affetmesini iste," dedi yelpaze, "o zaman seni bağışlayabilir."

Ama Arachne bunların hiçbirini kabul etmedi.

"Neden ondan af dileyeyim ki?" diye meydan okudu. "Ben ondan bile daha iyi bir dokumacıyım. Ben daha iyiysem benim yeteneğim nasıl onun hediyesi olabilir?"

O anda parlak bir ışık belirdi ve Athena onun ve seyircilerin önünde belirdi.

"Bunları yüzüme karşı mı söyleyeceksin kızım?" diye sordu Arachne'ye.

Arachne başını salladı. "Yapacağım tanrıça. Ve dilersen sözlerimi eylemlerimle de kanıtlayacağım! Bir dokuma yarışması yapabiliriz!"

Athena meydan okumayı kabul etti. Tanrıça ve ölümlü dokumaya oturdular. İnsanlar harikulade gösteriyi izlemek için daha fazla toplandılar. Dokuma günlerce devam etti, sonunda hem Arachne hem de Athena üzerinde tanrıların sahneleri olan bir duvar halısı üretti.

Athena'nın duvar halısı, ölümlü gözlerin gördüğü en mükemmel şeydi Bir tanrıça olarak, kullandığı iplik dünyanın kendi dokusundan geliyordu Olimpos Dağı'ndaki tanrıları tüm ihtişamlarıyla tasvir etmişti Her biri kahramanca işler yaparken ihtişam içinde gösterilmişti O kadar gerçekçiydiler ki, bulutlar ve gökyüzü bile üç boyutlu ve mükemmel renklerle görünüyordu Kimse buna inanmadıArachne bu kadar kusursuz bir şeyin üstesinden gelebilir.

Ama Arachne kendinden emin bir şekilde kendi duvar halısını açtı ve bir telaş içinde Athena'nınkinin üzerine düşmesine izin verdi.

İnsanlar bir kez daha nefes nefese kaldılar çünkü gözlerine inanamıyorlardı. Goblen ilahiydi. Athena, ölümlü iplikler kullanmış olmasına rağmen sahnelerinin canlı, gerçekçi ve güçlü olduğunu görünce şaşırdı. Arachne de tanrıları zarif tasarımlarla birbirinden ayrılan dört farklı sahnede tasvir etmişti.

Ama büyük bir fark vardı.

Arachne'nin tanrılarında ne ihtişam, ne erdem, ne de nezaket vardı. Arachne'nin tasvir etmeyi seçtiği sahneler, tanrıların en sevimsiz, en sarhoş, ölümlülere karşı en kötü davrandıkları sahnelerdi (alternatif olarak, Zeus'u ve onun zamparalığını tasvir ettiği söylenir). Yaralanmaya hakaret eklemek için, goblen Athena'nın tanrısal gözleri için bile kusursuzdu. Tasvir ettiği sahnelerin ayrıntıları ve karmaşıklığı şöyleydiAthena'nınkinden de çok daha üstündü ve bu yüzden Arachne'nin duvar halısı ikisinden daha iyiydi.

Bu Athena'yı şaşırttı ve öfkelendirdi. Arachne sadece ondan daha iyi olmakla kalmamış, aynı zamanda tanrıları ve onların kusurlarını herkesin görebileceği şekilde dile getirmeye cüret etmişti! Böyle bir hakaret hoş görülemezdi. Athena büyük ve korkunç bir öfkeyle duvar halısını parçalara ayırdı, dokuma tezgâhını parçaladı ve Arachne'yi herkesin önünde lanetleyerek üç kez dövdü.

Arakne şok oldu ve utandı, çaresizlik içinde kaçtı. Olanlara dayanamadı ve kendini bir ağaca astı. İşte o zaman Athena onu bir örümceğe dönüştürdü - kendi ağıyla ağaçta asılı duran sekiz bacaklı, tüylü, küçük bir yaratık. Artık bir örümcek olan Arakne hemen ağa tırmandı ve daha fazlasını örmeye başladı.

"Şu andan itibaren ve sonsuza dek, sen ve senin için böyle olacak," dedi Athena. "Sonsuza dek enfes eserlerini dokuyacaksın ve insanlar onları gördüklerinde yok edecekler."

Ve örümcekler dünyada bu şekilde yaratıldı.

Arachne'nin hikayesi ne hakkında?

Arachne ve Athena efsanesi uyarıcı bir masaldır: insanları tanrılarla rekabet etmeye çalışmamaları konusunda uyarır, çünkü bundan sadece kendi yıkımları doğacaktır.

Bu aynı zamanda bir günah olarak kibir ve gurura karşı uyarıcı bir hikaye olarak da alınabilir: bir kişinin yetenekleri büyük olsa bile, eğer kişi kibirli ve gurur doluysa, muhtemelen yakında kıyamet gelecektir.

Daha modern bir izleyicinin bakış açısıyla, Arachne ve Athena arasındaki çatışma daha soyut şekillerde yorumlanabilir: Bazıları için, baskıcı bir otorite ile meydan okuyan bir isyancı arasındaki mücadeleyi yansıtabilir; isyancının otoritenin gücüne dayanamayacak prosedürlere fazla güvenmesi veya ironik bir şekilde fazla güvenmesi durumunda bunun yol açabileceği tüm sonuçlarla birlikte.

Arachne'nin hikayesi gerçek mi?

Arachne ve Athena'nın hikâyesi Antik Yunan'dan gelse de, elimizdeki en eski anlatı Antik Roma'dan gelmektedir. Augustus döneminde şair Ovid tarafından yazılmıştır.

Bu birkaç sorun yaratıyor!

Asıl sorun, orijinal Antik Yunan efsanesinin Arachne'nin durumunu bu şekilde anlattığından emin olamamamızdır. Romalı yazarların Antik Yunan tanrılarını Romalı meslektaşlarından daha az ilahi ve erdemli olarak tasvir etme yönünde genel bir eğilim vardı (Odysseia veya İlyada ile karşılaştırıldığında Aeneid'de tanrıların ve Yunanlıların nasıl tasvir edildiği görülebilir).

Ancak bu eğilimi dikkate almasak ve Ovid'in Antik Yunan tanrılarının imajını zedelemeye çalışmadığını düşünsek bile, efsaneyi siyasi yorum yapmak için yazmış olma ihtimali yüksektir.

Augustus döneminde Ovid, Augustus'un sanata uyguladığı baskı ve sansür sırasında sürgüne gönderilmişti. Dolayısıyla Ovid, Arachne efsanesini bu şekilde yeniden anlatarak Augustus'u eleştirmeye çalışıyor olabilir. Ovid'in zamanında şairlere "dokumacı" da denildiği düşünülürse, bu hikaye ile Ovid'in sürgünü ve Augustus'un taktiklerini onaylamaması arasında bir bağlantı kurmak zor değil.

Bununla birlikte, Ovid efsaneyi aslına sadık kalarak yazmış olabilir.

Muhtemelen asla bilemeyeceğiz!